روزنه های امیدی که اخر امسال باید مرورش کنم. البته اونموقع رسیدم بهشون

امروز 29 ام آبانه

بار ها نا امید شدم خسته شدم دوست داشتم کنار بکشم و خب. فکر میکنم دیگه فایده ای نداره

اما هربار خودم به خودم امید دادم

خودم چشمامو رو ی سری چیزا بستم و فقط صدای مغزمو خاموش کردم و گفتم امیدت به خدا و خودت باشه و بهش میرسی. اینکه چجوری میرسی به تو ربطی نداره?

به سی هزار دلاری که اخر امسال میخوام

به BMW 428i که نمیدونم کی میتونم بهش برسم اما :) ۱۴۰۳

به دنا یا برلیانس اخر امسال

من خودم به خودم امید میدم چون معتقدم هیچکی مثل خوده ادم نمیتونه به خودش امید بده و خودشو هدایت کنه

احتمالا روزی که به همه ی اینا رسیدم این متنو یجا منتشر کنم البته همراه با عکس بی ام وم و خونه زندگیم ک خیلی زیباست(با اسم خودم)

میبینی? خودم با خودم خیالبافی میکنم?

عییی. میرسم انشالله

این روزا بانتیه خوبی نزدم هنوز

تازگیا ی پروژه پن تست انجام دادم و یه پولی گرفتم

منتظر ی تیم یا یه راهه خوب ام یچی مثل soc یا رد تیم. صرفا چون فکر میکنم باگ بانتیه خالی جواب نیس. اما هس :)چون خیلیا تونستن