این نکته‌ای بود که هرچند ساده برای اهل فن
اما تا وقتی مخاطب دوره اقای طالبی نشدم اینقدر رک و مستقیم به گوشم نخورده بود.
گفتم برای امثال خودم بنویسمش.اونایی که ایده های مختلف به سرشون میزنه و از طراحی و ساخت محصول شروع می‌کنن!
اینکه اولین پله پیشرفت رو برای خودمون خروجی ظاهری گرفتن می‌دونیم شاید تا حد زیادیش تقصیر خودمونه اما باید بپذیریم که تا حدودی هم فضا مارو به این سمت مایل می‌کنه. ما تو سیستم آموزشی و هیچ نظام تربیته دیگه‌ای یاد نمیگیریم که هر فعلی که از یه موجود عاقل سرمیزنه باید علت و فکر خاصی پشتش باشه چه برسه به اینکه بخوایم قبل از عملکردن عواقب راه ها و کارهایی که جلومون هست رو در نظر بگیریم.
اگر مثل خیلی از ما استخدام شدی و از اول در جریان پروژه نبودی که بخوای این نکته رو رعایت کنی ..
اگر به خاطر جبر شرایط مجبور شدی رو یه محصول که فکر شده و تخصصی طراحی نشده و حالا باید بازاریابی هم بشه کار می‌کنی..
این نکته باید همیشه یادت باشه که وقتی نوبت تو شد، یا وقتی نوبت حرفه‌ای عمل کردن شد تو جهل مرکب مثل ۹۰ درصد آدما گیر نیفتی و بتونی درست انجامش بدی..
اگر مسیرت می‌خوره و دوست داشتی بیشتر بدونی روی لینک زیر کلیک کن..
