اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء چیست؟

اینترنت اشیاء یا همان IOT ، به میلیارد ها دستگاه فیزیکی در سراسر جهان گفته میشود که هم اکنون به اینترنت متصل هستند و همه‌ ی آنها اطلاعات را جمع آوری و به اشتراک می گذارند. به لطف تراشه های بسیار کوچک کامپیوتری و هم چنین همه گیر بودن شبکه های بی سیم ، امروزه می توان هر چیزی با هر اندازه ای که میخواهد باشد به اینترنت اشیاء تبدیل کرد. اتصال انواع مختلف از اشیاء و افزودن سنسورها به آنها ، سطح قابل توجهی از هوش دیجیتالی را به این دستگاه ها اضافه می کند که آنها را قادر میسازد ، بدون درگیر کردن یک انسان ، داده های زمان را برقرار کنند. اینترنت اشیاء باعث می شود که دنیای اطراف ما باهوش تر و با واکنش بیشتری همراه شود و جهان دیجیتال و فیزیکی را با هم ادغام می کند.

نمونه ای از دستگاه های اینترنت اشیاء

تقریبا هر شیء فیزیکی میتواند به یک وسیله اینترنت اشیاء تبدیل شود به شرط آن که بتواند به اینترنت متصل شود و به واسطه دسترسی به اینترنت ، اطلاعات را کنترل کرده و یا ارتباطی برقرار کند.

یک لامپی که بتواند از طریق یک اپلیکیشن در تلفن همراه ، سنسور های حرکتی و یا ترموستات های هوشمند روشن و خاموش شود یک نمونه از دستگاه های IOT می باشد. دستگاه اینترنت اشیاء می تواند به اندازه یک اسباب بازی کوچک باشد و هم چنین می تواند به اندازه یک کامیون باربری بزرگ باشد. برخی از دستگاه های بزرگ تر اینترنت اشیاء ، ممکن است خود با چندین اجزای کوچک تر IOT پر شده باشند. مانند موتور جت که اکنون با هزاران سنسور کوچک درون خود ، وظیفه ی جمع آوری اطلاعات و انتقال داده ها را برای اطمینان بخشیدن از عملکرد بدون نقص خود انجام می دهد. اگر بخواهیم مثال هایی با مقیاس بزرگ تر را بررسی کنیم می توانیم به پروژه هایی مانند شهر هوشمند اشاره کنیم که با هزاران حسگری که در این شهر ها به کار رفته است به ما کمک می کند تا در کنترل کردن و درک محیط عملکرد بهتری را داشته باشیم.

اصطلاح اینترنت اشیاء به طور عمده برای دستگاه هایی استفاده می شود معمولا از آن ها انتظار نمی رود که به شبکه اینترنت متصل باشند و می توانند به طور مستقل توسط عملکرد انسان با شبکه ارتباط برقرار کنند. به همین دلیل یک رایانه شخصی یا یک گوشی هوشمند به طور کلی یک دستگاه اینترنت اشیاء محسوب نمی شوند حتی اگر حاوی چندین سنسور نیز باشند ، در حالی که ممکن است یک ساعت هوشمند یا یک باند تناسب اندام و انواع اقسام دستگاه های پوشیدنی جزء دسته ی اینترنت اشیاء محسوب شوند.

تاریخچه اینترنت اشیاء چیست؟

ایده افزودن سنسور ها و اطلاعات به اشیاء ، اساسا در دهه 1980 تا 1990 میلادی مطرح شد و مورد بحث و بررسی قرار گرفت ، اما جدا از برخی پروژه های اولیه مانند یک دستگاه فروش تمام اتوماتیک متصل به اینترنت ، پیشرفت اینترنت اشیاء به این دلیل کند بود که فناوری هنوز آماده نبود و جای پیشرفت بسیاری وجود داشت و هم چنین به دلیل این که در آن زمان تراشه ها خیلی بزرگ و حجیم بودند راهی برای ارتباط موثر با اشیاء وجود نداشت.

قبل از این که پردازنده ها برای اتصال به میلیون ها دستگاه اینترنت اشیاء مقرون به صرفه باشند ، مواردی مانند استفاده از برچسب های RFID ، تراشه های کم مصرف که بتوانند به صورت بی سیم ارتباط برقرار کنند ، افزایش دسترسی به اینترنت و هم چنین افزایش پهنای باند و شبکه های تلفن همراه و بی سیم توانستند برخی از این مشکلات را حل کنند. استفاده از IPورژن 6 که از جمله موارد دیگر می باشد توانست بخش عظیمی از مشکلات را حل کند و کمبود IPبرای هر دستگاهی را در جهان و یا کهکشان سامان دهی کند. هم چنین این امر گام لازم برای مقیاس گذاری اینترنت اشیاء بود.

کوین اشتون در سال 1999 میلادی عبارت اینترنت اشیاء را ابداع کرد ، اگر چه یک دهه به طول انجامید تا این فناوری نوین با چشم انداز همراه شود.

اینترنت اشیاء ادغام ارتباط تنگاتنگ فرهنگ انسانی با همه چیز است. اشتون در این باره می گوید:

اضافه کردن برچسب های RFIDبه قطعات گران قیمت تجهیزات برای کمک به ردیابی محل سکونت خود ، یکی از اولین برنامه های کاربردی اینترنت اشیاء بود ، اما از آن زمان به بعد هزینه افزودن سنسور ها و اتصال اینترنت به اشیاء همچنان کاهش می یابد و کارشناسان پیش بینی می کنند که این قابلیت اساسی می تواند روزی اندازه 10 سنت هم هزینه در بر نداشته باشد و این امر باعث می شود تا روزی همه چیز را به اینترنت متصل کنیم.

اینترنت اشیاء در ابتدا برای کسب و کار و تولید مورد توجه قرار داشت تا حدی که گاهی اوقات کاربرد آن به عنوان ماشین به ماشین (M2M) شناخته می شد ، اما امروزه تاکید بر این است که خانه ها و دفاتر ما با دستگاه های هوشمند پر شوند و این جور القا می شود که اینترنت اشیاء مربوط به همه است و همه افراد باید با آن در ارتباط باشند. از پیشنهادات اولیه برای دستگاه های متصل به اینترنت را می توان از بلاژه ها ( اشیایی که وبلاگ خود را در اینترنت می نویسند و اطلاعات مربوط به خود را ضبط می کنند ) و محاسبات در همه جا اشاره کرد. با همه این تفاسیر این اینترنت اشیاء بوده و در ادامه هم اینترنت اشیاء خواهد بود.

اینترنت اشیاء چقدر بزرگ است؟

بزرگ و بزرگ تر – در حال حاضر چیز های متصل بیشتری نسبت به مردم در جهان وجود دارد.

شرکت تحلیل گر فناوری IDCپیش بینی کرده است که در کل تا سال 2025 میلادی ، بیش از 6/41 میلیارد دستگاه اینترنت اشیاء متصل به اینترنت وجود خواهد داشت. این امر هم چنین نشان می دهد که تجهیزات صنعتی و خودرویی بزرگترین فرصت برای اینترنت اشیاء به حساب می آیند اما هم چنان شاهد همه گیر شدن خانه های هوشمند و دستگاه های پوشیدنی در برنامه کوتاه مدت فناوری IOTهستیم.

یکی دیگر از تحلیلگران فناوری به نام گارتنر ، پیش بینی می کند بخش های سازمانی و خودرویی در سال جاری می توانند بیش از 8/5 میلیارد دستگاه را به خود اختصاص دهند که تقریبا یک چهارم نسبت به سال 2019 افزایش می یابد. دستگاه های امنیتی در قالب تشخیص مزاحمان و دوربین های وب ، دومین استفاده از دستگاه های اینترنت اشیاء خواهند بود. اتوماسیون ساختمان – مانند روشنایی متصل ( روشنایی هوشمند ) سریع ترین بخش در حال رشد است و به دنبال آن اتومبیل های متصل ( خودرو های هوشمند ) و بهداشت و درمان ( مراقبت و نظارت کردن در شرایط مزمن ) در برنامه های اینترنت اشیاء قرار دارند.

مزایای اینترنت اشیاء برای کسب و کارها چیست؟

مزایای اینترنت اشیاء برای کسب و کارها کاملا به اجرای ما بستگی دارد. چابکی و کارایی معمولا مهم ترین پارامترها هستند. ایده اصلی این است که شرکت ها باید به داده های بیشتری در مورد محصولات خود و سیستم های داخلی خود دسترسی داشته باشند و در نتیجه این کار ، آن ها توانایی بیشتری برای ایجاد تغییرات دارند.

تولید کنندگان در حال افزودن حسگرها به اجزای محصولات خود هستند تا بتوانند اطلاعات مربوط به عملکرد خود را به عقب منتقل کنند ( یعنی قبل از این که محصول به دست مشتری برسد اگر کالا عیبی دارد تولید کننده متوجه آن بشود ) ، این کار می تواند به شرکت ها کمک کند تا تشخیص دهند کدام قطعه از کار افتاده است و قبل از این که خسارتی ایجاد کند ، آن را مبادله کنند. شرکت ها هم چنین می توانند از داده های تولید شده توسط این حسگر ها ، برای کارایی بیشتر سیستم ها و زنجیره های تامین خود استفاده کنند ، زیرا داده های بسیاری دقیق تری را در آن جه واقعا در جریان است ، در دست خواهند داشت.

استفاده شرکتی از اینترنت اشیاء را می توان به دو بخش تقسیم کرد: ارائه پیشنهادات خاص صنعت مورد نظر مانند سنسور ها در یک گیاه تولید کننده یا دستگاه های مکان یابی در زمان واقعی برای مراقبت های بهداشتی و دستگاه های اینترنت اشیاءکه می توانند در همه صنایع مورد استفاده قرار گیرند مانند سیستم های تهویه مطبوع هوشمند یا سیستم های امنیتی استفاده شوند.

در حالی که محصولات خاص صنعت زود هنگام کار می کنند ، گارتنر پیش بینی می کند که تا سال 2020 دستگاه هایی که درون صنعت کارایی دارند به 4/4 میلیارد واحد برسد ، در حالی که دستگاه های خاص به 2/3 میلیارد واحد می رسد. مصرف کنندگان دستگاه های بیشتری را خریداری می کنند ، اما مشاغل بیشتر هزینه می کنند. گروه تحلیل گران گفت با احتساب این که هزینه مصرف کنندگان در دستگاه های اینترنت اشیاء در سال گذشته حدود 725 میلیارد دلار بوده است ، اما هزینه کسب و کار ها در اینترنت اشیاء به 964 میلیارد دلار رسید. تا سال 2020 هزینه های مشاغل و مصرف کنندگان برای سخت افزار های اینترنت اشیاء تقریبا به 3 میلیارد دلار خواهد رسید.

پیش بینی شده بود که هزینه های جهانی اینترنت اشیاء در سال 2019 به 745 میلیارد دلار برسد یعنی 4/15 درصد بیشتر از 646 میلیارد دلاری که در سال 2018 هزینه شده بود. بر طبق تحقیقات IDCاین هزینه ها در سال 2022 از مرز 1 تریلیون دلار عبور می کند.

پیش بینی شده بود که صنایع برتر اینترنت اشیاء ، تولید گسسته ( 119 میلیارد دلار ) ، فرایند تولید ( 78 میلیارد دلار ) ، حمل و نقل ( 71 میلیارد دلار ) و تاسیسات ( 61 میلیارد دلار) هزینه در بر داشته باشند. برای تولید کنندگان ، پروژه های پشتیبانی از مدیریت دارایی کلیدی خواهد بود. در حمل و نقل ، نظارت بر حمل و نقل و مدیریت ناوگان اولویت اصلی خواهد بود. هزینه های اینترنت اشیاء در صنعت آب و برق تحت سلطه ی پروژه های شبکه هوشمند برق ، گاز و آب قرار خواهد گرفت.

پیش بینی شده بود که هزینه اینترنت اشیاء به 108 میلیارد دلار برسد و آن را به رتبه دوم در صنعت برساند. مواردی هم چون خانه های هوشمند ، وسایل سلامت جسمانی ، سرگرمی شخصی و وسایل نقلیه هوشمند متصل بیشترین هزینه ها را به خود اختصاص خواهند داد.

بر طبق موارد استفاده شده ، عملیات تولید ( 100 میلیارد دلار ) ، مدیریت دارایی تولید ( 2/44 میلیارد دلار ) ، خانه های هوشمند ( 1/44 میلیارد دلار ) و نظارت بر حمل و نقل ( 7/41 میلیارد دلار ) بیشترین زمینه های سرمایه گذاری خواهند بود.

اینترنت صنعتی اشیاء چیست؟

اینترنت صنعتی اشیاء یا IIOT( Industrial Internet of Things ) یا چهارمین انقلاب صنعتی یا Industry 4.0همه نام هایی هستند که به استفاده اینترنت اشیاء در محیط کسب و کار گفته می شود. این مفهوم همان چیزی است که برای دستگاه های اینترنت اشیاء ، مصرف کننده در خانه ها هم وجود دارد ، اما در این مورد هدف ما استفاده ترکیبی از سنسور ها ، شبکه های بی سیم ، داده های بزرگ ، هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل برای اندازه گیری و بهینه سازی فرایند های صنعتی می باشد.

اگر این فناوری در کل زنجیره ی تامین تا فروش یک محصول به مشتری وارد شود ، نه تنها در شرکت های تک نفره ، بلکه تاثیر آن می تواند با تحویل به موقع مواد و مدیریت تولید از ابتدا تا انتها بیش تر باشد. افزایش بهره وری نیروی کار یا صرفه جویی در هزینه دو هدف بالقوه است ، اما IIOTهم چنین می تواند جریان در آمد جدیدی را برای مشاغل ایجاد کند. تولید کنندگان می توانند به جای فروش فقط یک محصول مستقل ، خدمات مبتنی بر آن محصول را نیز ارائه دهند و آن خدمات را به نوعی بفروشند. برای مثال کسی که موتور می فروشد ، خدماتی نظیر تعمیر و نگهداری موتور را نیز می تواند به مشتری بفروشد.

مزایای اینترنت اشیاء برای مصرف کنندگان چیست؟

اینترنت اشیاء به ما قول می دهد که محیط ، منازل ، دفاتر و وسایل نقلیه ما را ، هوشمندانه تر ، قابل اندازه گیری تر و ... با قابلیت ها و دستورات صوتی بیشتر برای ارتباط برقرار کردن با ما با این فناوری ، هوشمندانه کند. بلندگو های هوشمند مانند Amazon Echo و Google Home پخش موسیقی ، تنظیم زمان سنج یا کسب اطلاعات را برای ما آسان می کنند. سیستم های امنیت خانگی ، نظارت بر آن چه در داخل و خارج می گذرد یا دیدن و گفتگو با بازدید کنندگان را آسان می کند. در همین حال ، ترموستات های هوشمند می توانند به ما کمک کنند تا خانه های خود را قبل از بازگشت گرم کنیم و لامپ های هوشمند باعث می شوند در زمانی کسی داخل منزل نیست این طور به نظر برسد که در خانه شخصی حضور دارد و این امر از دزدی های احتمالی خانه ما را در امان نگه می دارد.

با نگاهی فراتر از خانه ، حسگر ها می توانند به ما کمک کنند تا درک کنیم که محیط شما چه صدا های اضافی یا آلودگی دارد. اتومبیل های خود ران و شهر های هوشمند می توانند نحوه ساخت و مدیریت فضا های عمومی خود را تغییر دهند.

با این حال بسیاری از این فناوری ها می توانند تاثیرات عمده ای در حریم شخصی ما داشته باشند.

· اینترنت اشیاء و خانه های هوشمند

برای مصرف کنندگان ، خانه های هوشمند احتمالا جایی است که با چیز های مجهز به اینترنت در ارتباط هستند و این یکی از آن جا هایی است که شرکت های بزرگ فناوری ( به ویژه آمازون ، گوگل و اپل ) در آن رقابت سختی دارند.

بارز ترین آن ها بلندگو های هوشمند مانند Amazon’s Echo هستند ، اما پلاگین های هوشمند دیگری مانند لامپ ، دوربین ، ترموستات و یخچال هوشمند نیز وجود دارند که شاید در نگاه اول مسخره کننده باشند اما علاوه بر نشان دادن اشتیاق شما به گجت های براق و جدید ، جنبه جدی تری برای برنامه های خانه هوشمند وجود دارد. آن ها ممکن است با ایجاد سهولت در برقراری ارتباط برای خانواده و مراقبان با آن ها و نظارت بر وضعیت زندگی ، به استقلال افراد مسن در خانه های خود کمک کنند. درک بهتر از نحوه کار خانه های هوشمند و توانایی تغییر تنظیمات ، می تواند به صرفه جویی در مصرف انرژی کمک کند. برای مثال با کاهش هزینه های گرمایش.

امنیت اینترنت اشیاء چگونه است؟

امنیت یکی از بزرگ ترین موضوعات اینترنت اشیاء است. این سنسور ها در بسیاری از موارد ، داده های حساس را جمع آوری می کنند. به عنوان مثال آن چه شما در خانه خود می گویید و انجام می دهید را جمع آوری می کند. حفظ آن برای اعتماد مصرف کننده حیاتی است ، اما تاکنون سابقه امنیتی اینترنت اشیاء بسیار ضعیف بوده است. بسیاری از دستگاه های اینترنت اشیاء به اصول امنیتی ، مانند رمز نگاری داده ها در حین انتقال و در حالت استراحت ، کمی توجه می کنند.

نقص در نرم افزار ، حتی کد های قدیمی و پر استفاده به طور منظم کشف می شود ، اما بسیاری از دستگاه های اینترنت اشیاء قابلیت اصلاح وصله را ندارند ، به این معنی که برای همیشه در معرض خطر هستند. اکنون هکر ها به طور فعال دستگاه های اینترنت اشیاء مانند روتر ها و وب کم ها را هدف قرار می دهند زیرا عدم امنیت ذاتی آن ها ، باعث می شود تا به راحتی سازش کرده و در بات نت های غول پیکر قرار بگیرند.

نقص ها باعث شده دستگاه های خانه هوشمند مانند یخچال ، اجاق گاز و ماشین ظرفشویی به روی هکر ها باز شود. محققان 100000 وب کم را کشف کرده اند که می توانند به راحتی هک شوند ، این در حالی است که مشخص شده برخی ساعت های هوشمند متصل به اینترنت برای کودکان ، دارای آسیب پذیری های امنیتی هستند که به هکر ها امکان می دهد تا محل استفاده کننده را ردیابی کنند ، مکالمات را شنود کنند یا حتی با کاربر ارتباط برقرار کنند.

امیداوارم که مطالب این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.

موفق باشید.