ویرگول
ورودثبت نام
علیرضا هاشمی
علیرضا هاشمیمحقق ، پژوهشگر و کارشناس حوزه فناوری اطلاعات، تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و بیمه گری دیجیتال
علیرضا هاشمی
علیرضا هاشمی
خواندن ۳ دقیقه·۳ ماه پیش

مقایسه روش های مختلف هوش مصنوعی

اگر آنچه که اکثر آنها را عوامل هوش مصنوعی می نامند، فقط گردش کار پیشرفته LLM هستند؟
پس واقعا چه چیزی تفاوت ایجاد می کند؟ بگذارید توضیح دهم...
هر چیزی که به یک مدل زبان بزرگ متصل است را نمی توان عامل نامید و بسته به مورد استفاده خود، باید راه حل GenAI مناسب را انتخاب کنید. بنابراین، چگونه راه حل مناسب برای مورد استفاده را شناسایی کنیم؟
اجازه دهید با مقایسه راه حل های محبوب با Agents درک کنیم:

گردش کار LLM
-  درخواست کاربر توسط معماری مدل توکن و پردازش می شود.
- دانش از پیش آموزش دیده از مجموعه داده های بزرگ یا داده های دامنه عمومی اعمال می شود.
- در LLM بهترین متن بعدی را پیش بینی می کند ← یک پاسخ تک شات ایجاد می کند.

تفاوت های اصلی در مقابل عوامل هوش مصنوعی:
-  صرفا مبتنی بر تولید متن.
-  بدون استدلال چند مرحله ای یا استفاده از ابزار خارجی.

اتوماسیون فرآیند رباتیک  RPA
-  تریگر دریافت شده ← گردش کار شناسایی شده ← اسکریپت اتوماسیون اجرا شد.
-  مسیرهای ثابت (دستی یا برنامه ریزی شده) را دنبال می کند.
-  با برنامه ها تعامل دارد ← خروجی / وضعیت گزارش ها را انجام می دهد.

تفاوت های اصلی در مقابل عوامل هوش مصنوعی:
-  کاملا مبتنی بر قوانین، بدون خودمختاری.
-  فقط ابزارها و گردش کار از پیش تعریف شده.

عوامل هوش مصنوعی
-  مرحله ورودی ← ابزارها و APIها (داخلی یا خارجی) را به صورت پویا انتخاب کنید.
-  انجام اقدامات چند مرحله ای ← جمع آوری داده ها از طریق فراخوانی های API / پرس و جوهای DB
-  حفظ حافظه (کوتاه مدت و بلند مدت) ← کامپایل نتایج ← خروجی

تفاوت های اصلی LLM Workflow در مقابل RPA  :
-  وظیفه گرا و استفاده از ابزار.
- حالت و حافظه را حفظ می کند.

هوش مصنوعی عامل
-  ورودی را بین چندین عامل برای کارهای موازی تقسیم می کند.
-  عامل برنامه ریز ← بازیابی داده ها ← فراخوانی های API / پرس و جوهای DB را هماهنگ می کند.
-  نمایندگان ارتباط برقرار می کنند، نتایج را دوباره کار می کنند، زمینه را همگام سازی می کنند، وضعیت را حفظ می کنند، حافظه را به روز می کنند.

تفاوت های اصلی در مقابل عوامل هوش مصنوعی:
-  همکاری چند عاملی به جای اجرای تک عامل.
-  توزیع مستقل و تخصیص مجدد وظایف.

نتیجه نهایی:
1- روش LLM  =  تولید متن تک شات.
2- روش RPA = قوانین + اتوماسیون، بدون یادگیری.
3- عوامل هوش مصنوعی = تک عامل، اجرای چند مرحله ای مستقل با حافظه.
4- هوش مصنوعی عامل = اکوسیستم چند عاملی با استقلال هماهنگ.

موارد استفاده در دنیای واقعی
1- روش LLM =  خلاصه کردن رونوشت جلسات.
2- روش RPA = ارسال ایمیل های از پیش فرمت شده هنگام ارسال فرم ها.
3- روش عوامل هوش مصنوعی = یک عامل تریاژ که گزارش های خطا را اسکن می کند، علت را شناسایی می کند و یک تیکت دقیق Jira را با مراحل تولید مثل باز می کند.
4- روش هوش مصنوعی عامل = یک سیستم انبار رباتیک که در آن یک نماینده مسیرهای انتخاب را برنامه ریزی می کند، دیگری بازوهای ربات را برای بازیابی اقلام کنترل می کند و دیگری بسته بندی و برچسب گذاری را هماهنگ می کند.

درک تفاوت ها فقط شروع است ، ارزش واقعی از ایجاد نمایندگانی حاصل می شود که می توانند در محیط های سازمانی پیشرفت کنند.  این دقیقا همان چیزی است که در مورد ساخت عوامل هوش مصنوعی با طرز فکر سازمانی پوشش داده می شود.

 

نویسنده: Rakesh Gohel

ترجمه و بازنشر: علیرضا هاشمی، کارشناس ارشد مهندسی فناوری اطلاعات گرایش تجارت الکترونیک

هوش مصنوعی
۰
۰
علیرضا هاشمی
علیرضا هاشمی
محقق ، پژوهشگر و کارشناس حوزه فناوری اطلاعات، تجارت الکترونیک، بانکداری الکترونیک و بیمه گری دیجیتال
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید