سلام به همه؛ من چند ماه پیش (یکم بهمن ماه هزار و چهارصد) برای خدمت آموزشی خودم عازم پادگان صفریک تهران شدم. خب از اونجایی که رفتن به خدمت حتی توی برنامه‌های من نبود و یهویی باهاش مواجه شدم، کلی تو وب گشتم و اینا منتهی گفتم یه سری اطلاعات جدیدتر رو برای کسایی که میخوان جدید برن آموزشی یه سری اطلاعات بیشتری داشته باشن. خوشحال میشم اگه کسی اطلاعات بیشتری داره این پست رو آپدیت کنه.
تمامی مواردی که در این متن گفته شده برای یگان من بوده و همچین رفتار هر فرمانده و هر دوره با هم ممکنه فرق کنه. به خاطر همین این متن یه کلیات رو میگه که پیش زمینه‌ای داشته باشین. اگه چیزی به نظر شما میرسه بگید.
این متن شامل 6 بخش است:
بخش اول) کارهای پیش از اعزام
بخش دوم) وسایلی که باید همراه خودتون ببرید
بخش سوم) روزهای اولیه
بخش چهارم) روزمره، کلاس‌ها و نگهبانی
بخش پنجم) میدان تیر و اردوگاه
بخش ششم) روزهای پایانی و ترخیص
بخش اول) کارهای پیش از اعزام
خب اول باید برید پلیس +10، اونجا درخواست بدید که میخواین برید به خدمت مقدس سربازی اعزام بشید. به دوستانی که مثل من قصد دارن از فرصت‌هایی مثل امریه و یا پروژه‌های جایگزین خدمت استفاده کنن، پیشنهاد میکنم این موضوعات رو گوگل کنین. حتما میتونین امریه‌های خوبی رو استفاده کنین. فقط یه نکته مهم اینه که به زمانبندیها دقت کنن. مثلا اگه قصد دارید امریه استفاده کنین از قبل از دفاع ارشدتون شروع به گشتن کنین. به صورت قانونی شما تاریخ فارغ‌التحصیلیتون میشه روزی که دفاع میکنین و از اون تاریخ تا به مدت یک سال وقت دارید یا به مقطع بالاتر برید و یا تعیین تکلیف کنید برای سربازیتون پس هر چی زودتر بتونین امریه استفاده کنین براتون بهتره چون خود فرآیند امریه به خودی خود 3 ماه ممکنه طول بکشه پس همه فراخوان‌ها رو بسته به رشته‌تون چک کنین.
نکات مهم امریه‌ای:
. حواستون به زمانبندیها باشه
. در صورتی که غیبت دارید نمیتونین از امریه استفاده کنین، مگه اینکه مثلا بگین کرونا داشتم و یا از مواردی از این دست استفاده کنین که توجیه کنه غیبت رو
. حقوقی که بهتون میدن دقیقا برابر با حقوق یک سرباز هست. حقوق سربازها بر اساس درجه شون مشخص میشه و خب شما اگه فوق‌لیسانس باشین یه درجه خاص و اگه لیسانس و یا دکتر و یا هر چیز باشین بر اساس اون درجه بهتون حقوق میدن. حقوق من فوق لیسانس در حال حاضر حدود 1.280.000 تومان میباشد :).
. امریه‌های شرکتهای دانش‌بنیان موظف هستن حقوقی مطابق با حقوق سرباز دریافت کنن. یه راه‌هایی فکر کنم برای دریافت حقوق بیشتر باشه که باید با اون شرکت وارد گفت‌گو بشین.
. امریه‌ی شرکتهای دانش‌بنیان زمان بیشتری رو می‌طلبه برای کارهای اداری پس حتما به زمانبندی دقت کنین.
. حق طبیعی شما ایست خدمت و یا استفاده از کسری هست. ممکنه سازمانی و یا اداره‌ای بهتون بگه که امکان استفاده از ایست خدمت رو ندارید و یا کسری‌تون محاسبه نمیشه. شما عملا با پذیرش شرایط امریه پذیرفتین که از این حقوقتون استفاده نکنین. استفاده از ایست خدمت و یا کسری منوط به پذیرش سازمانی که توش امریه هستین میشه. یعنی عملا شما سرباز ستاد نیروی زمینی ارتش میشین که مثلا در یک ارگان دولتی مشغول به کار هستین. در صورتی که اون اداره دولتی و یا سازمان نامه بزنه به نیروی زمینی برای کسری و یا ایست خدمت این درخواست شما بررسی میشه وگرنه اصلا این درخواست بررسی نخواهد شد. پس حتما شرایط رو چک کنید.
. لباسهایی که بهتون داده میشه رو نگه دارید. همونطور که گفتم شما سرباز ستاد مشترک نیروی زمینی توی لویزان هستین. هر کار اداری که داشته باشین باید با لباس و موی مرتب و پوتین و کلاه و به اصطلاح وضعیت کامل تشریف ببرید. برای رفتن به اونجا هم باید نامه از سازمان داشته باشین، چون دژبان خود سر شما رو راه نمیده
. شما در طی هر ماه حق دارید 2.5 روز مرخصی استفاده کنین که این مرخصی حق شماست. سایر مرخصی‌ها مثل استعلاجی و این موارد جداست. مرخصیتون رو میتونین استفاده نکنین و جمع کنید. فکر کنم مرخصی‌ها در یک سال جمع میتونه بشه بعد یک سال میسوزه. یعنی شما میتونین مرخصی یک سال رو نرین و اواخر سال به صورت یه هفته یه هفته مرخصی بگیرین. البته این منوط به پذیرش مسئول شماست توی اون ارگان. پس در استفاده از مرخصی خسیس نباشید.
. مدت زمان کاری شما به صورت 24 ساعته تعریف شده. یعنی شما اگر سرباز یک پادگان باشین به صورت 24 ساعته آماده به کار هستین. پس در صورت امریه بودن هم مدت زمان خدمت روزانه شما 24 ساعت هست و اگر اون سازمان نیاز به ساعت حضور بیشتر شما داشته باشه باید حضور پیدا کنین. منتهی شان سرباز این هست که اگر شما بمونین باید یک نیروی اداری از اون سازمان هم باشه. این به منزله سواستفاده از شما نیست. پس حق و حقوق خودتون رو بدونین. از طرف دیگه موقع انتخاب امریه‌تون دقت کنین سازمانی باشه که این موارد رو زیاد روش حساس نباشه.
. هیچ سازمان و یا کارمندی حق استفاده از شما برای امور شخصی و یا سایر امور محوله غیر از تعریف کاری شما رو نداره.
. طبیعتا شما به صورت لباس شخصی هستین در مدت امریه. مثل یه کارمند عادی
اولین بار که میرید پلیس +10 ازتون میخوان بگین که چه ماهی دوست دارین برین و یا توی کدوم ارگان میخواین بیوفتین (مثل ارتش و یا سپاه و ...). به شما یه فرمی میدن مبنی بر اینکه برین دکتر و توش سلامت شما چک بشه. عواملی مثل قد و وزن و فشار خون و .. رو چک میکنن. یه نکته هم راجع به دوستایی که احیانا خالکوبی دارن و یا روی بدنشون جای زخم خاصی هست هم توصیه میکنم حواسشون باشه زیاد به چشم نیاد و یا به طریقی پنهانش کنن ممکنه براشون دردسر بشه.
توی پادگان تمامی موارد برای خالکوبی چک میشه. دقیق خاطرم نیست منتهی چک میشه که خالکوبی کجاست، چرا هست و حتما مورد مشاوره قرار میگیرین. براتون عملا دردسر میشه. حواستون به این موضوع باشه. استدلالشون هم اینه که خالکوبی رو هم رده با خودزنی میدونن. عموما 01 خالکوبی‌های ریز و اینا و یا شامل اسم دوست دختر و دوست پسر و این موارد رو زیاد گیر نمیده. خالکوبی‌های کوچیک عملا براشون مهم نیست. خالکوبی‌های بزرگ و یا خاص و یا علایم خاص و یا در مکان‌های خاص براشون مهمه.
علاوه‌برهمه‌ی اینا شما باید دو تا واکسن رو بزنین. این دوتا واکسن رو یکی به دست راست و یکی رو به دست چپ میزنن. زیاد عوارض خاصی نداره واکسن ها ولی ممکنه دست بعضی‌ها درد بگیره. این فرم ها که نشون دهنده‌ی اینه که شما واکسن زدید مدرک مهمی هست که موقع ورود به پادگان چک میکنن. علاوه‌براین شما باید واکسن کرونا رو هم زده باشین. من سه تا دوز واکسن رو زدم و خب کارت واکسن و کپی رو هم همراه خودم برده بودم. بدون کارت واکسن کرونا راهتون نمیدن به پادگان توجه داشته باشین. تقریبا یک هفته الی چهار روز مونده به اعزامتون شما این برگه سبز رو که اولین بار رفتین پلیس +10 بهتون دادن رو دوباره میبرین اونجا و اونجا برای شما برگه‌ی سفید صادر میشه. این برگه سفید رو هم باید هنگام ورود به پادگان همراهتون باشه. برای دوستان امریه دار این نکته رو بگم که وقتی آموزشی میوفتین اگه همه مراحل امریه رو درست رفته باشین، توی عنوان این برگه کلمه‌ی امریه دار درج شده. پس اگه توی عنوان این کلمه نیست شاید مراحل امریه‌تون به مشکلی خورده.
یه موضوع مهمی که هست بحث سرباز کارت هست. چند روز بعد اینکه برای اولین بار به پلیس +10 میرید یه پیام براتون میاد که به بانک سپه مراجعه کنین و سرباز کارت رو بگیرید. حتما به شعبه بانک سپه اعلام کنین سرباز هستین و سرباز کارت میخواین. حتما این کارت رو تهیه کنین چون حقوقتون رو میریزن اونجا.
بخش دوم) وسایلی که همراه خودتون باید ببرین
خب میرسیم به بخشی که تقریبا همه‌ی بچه‌ها باهاش سرگرمن. شما یه سری وسایل رو به عنوان پیش نیاز زندگی همراه خودتون باید ببرین. یه موضوعی رو همین اول بگم. شما چه 01 باشین و یا هر جای دیگه ممکنه توی روز اول کلی نیاز باشه وسایل جابه‌جا کنین و کلی مراحل رو طی کنین، پس یکم بارتون سبک باشه کارتون راحت‌تر میشه و خب کسی براتون وای نمی‌ایسته و یا کمکتون نمیکنه برای جابه‌جایی.
یک سری وسایل رو هم، خود ارتش بهتون میده بذارید طبق لیست زیر بهتون بگم ارتش چی بهتون میده:
اینها مجموعه وسایلی هست که در ابتدا به شما میدن، یعنی بعد از پذیرش شما به شما یه کیسه بزرگ میدن و این وسایل رو میریزین توش و تشریف میبرید یگانتون. عمده‌ی این وسایل رو که شخصی محسوب میشه رو که خودتون میارین منتهی موظف هستین از این وسایل خاص استفاده کنین :)، فلذا بارتون رو سنگین نکنین. خوراکی زیاد بیارین چون میخورید و به بقیه هم میدید. برای خودتون لباس‌های شخصی ببرید که موقعی که موظف نیستین لباس نظامی بپوشید تن کنید. به ما در طول مدت آموزشی لطف کردن سه تا پرتقال دادن به عنوان میوه و یا خیار و یا گوجه ولی مقدارش خیلی کمه. منتهی خود پادگان هم بوفه داره و هم کافه داره و هم میوه فروشی و هم رستوران. طبیعتا ممکنه قیمت هاش بیشتر باشن. ولی توی بوفه از چیپس گرفته تا دلستر و املت و نیمرو اینا. کافه‌ای هم که داره از دمنوش داره تا هات چاکلت و بستنی و ...
تیتر وار بعضی چیزا یادم میاد که میگم:
مهمترین موضوعی که همه میان میگن اینه که گوشی ببریم یا نه. دوستان گوشی ساده بدون دوربین رو پادگان بهتون اجازه میده در طی روز داشته باشین. در واقع بسته به اینکه فرمانده‌تون چی اجازه بده، شاید یک ساعت در روز حق استفاده از این گوشی رو داشته باشین و یا در طی روز داشته باشین. منتهی خارج از آسایشگاه حق استفاده ازش رو ندارین.
برای گوشی‌های لمسی و یا هوشمند. به شما اجازه میدن که این گوشی رو بیارید. منتهی همون اول گوشی رو ازتون میگیرن. بعد از گرفتن همون روز اول بهتون یه شماره کد میدن. یه بخشی هست توی پادگان به نام تالار که سمت درب شمال هست. شما میتونین از ساعت 5 الی 8 شب به اونجا مراجعه کنین و از گوشیتون استفاده کنین. منتهی حق استفاده از اون رو خارج از اون فضا نیارید. اون شماره رو گم نکنین که براتون دردسر نشه.
اگه گوشی میارین همراهش شارژر و سه راهی بدون سیم رو هم داشته باشین.
یه نکته مهم دیگه. هر آسایشگاه تخت‌های دونفره داره که کمد‌های دو طبقه داره. شما یه طبقه از کمد رو برای کادر نیاز دارید. آن‌کادر و یا کادر به ویرایش حوله‌ها و مسواک و اینا میگن که عملا هر فردی باید اون رو طبق یه دستور مشخصی انجام بده. پس عملا یه طبقه از اون کمدها رو اختصاص میدید به این موضوع. پس فقط یه طبقه برای جادادن وسایل شخصی شامل ساک و ایناتون دارید. پس اندازه یه وانت وسیله نبرید. حالا اگه شانس نیارید و دو طبقه تختتون اشغال باشه عملا یکی از اون طبقه‌های کمد میشه برای شما و دیگری برای نفر دیگه که باعث میشه همه وسایلتون رو بذارید زیر تخت. پس حتما حواستون به حجم وسایلتون باشه.
بخش سوم) روزهای اولیه
موقع ثبت نام اسمتون رو که میگید براساس تحصیلات و یا سن و یا اینکه امریه دارید یا نه شما رو تو گروهان‌های مختلفی دسته‌بندی میکنن. پادگان آموزشی متشکل شده از چندتا گردان. برای مثال گردان 011، 012، الی هر تعدادی که باشه. هر گردان باز متشکل از چندین گروهانه (برای مثال 4 تا که هر کدوم حدودا توی دوران اوج کرونا 76 الی 100 نفر سرباز داره). حالا وقتی به شما یگان و یا گروهانتون رو میگن شما تشریف میبرید به ساختمون مربوط به گروهانتون. ساختمون گروهانتون متشکل از دوتا آسایشگاه هست، یه دفتر فرماندهی، یه انبار و یه اسلحه خونه و یه دفتر برای منشی. یه بخش دیگه هم هست که میشه روشویی، حموم و دستشویی و یه انبار برای وسایل تمیز کردن و اینا. همین اول بگم که خیلی خونه خاله نبود. دستشویی ها اونقدر تمیز نیستن. حموم‌ها هم تمیز نیستن و ... خلاصه همه چیز تمیز نیست. توی هر آسایشگاه تخت‌های دوطبقه هست و کمد که کنار هم چیده شدن. به خاطر کرونا ممکنه تعداد کمتری باشین به همین دلیل ممکنه هر تخت دو نفره رو به یه نفر بدن، یعنی طبقه دوم تخت خالیه. روز اول زیاد وسیله‌هاتون رو باز نکنین چون شما باید توی جای خاص خودتون بخوابین. پس بر اساس لیست ممکنه تخت خاصی بهتون تعلق بگیره. پس بذارین اول بفهمین جاتون کجاست و بعد وسایلتون رو باز کنین.
در روزهای اولیه به شما چند تا وسیله میدن که باید تا آخر دوره حفظ کنین
این وسیله‌ها رو باید در مدت کلاس و اینا همراهتون باشه و خب سینی غذا رو برای غذا باید داشته باشین.حواستون باشه تا این موارد رو دوباره تحویل ندید ترخیص نمیشین.
روزهای اولیه جایی هست که شما باید نقشتون و مسئولیتتون رو توی گروهان مشخص کنین. بذارین راجع به مسئولیت‌ها بگم. هر گروهان سه تا منشی داره، منشی رکن یک که میشه منشی که مربوط به منابع انسانی هست. این منشی وظیفه داره آمار بچه‌ها رو هر روز بگیره و سایر کارهای مربوط به منابع انسانی رو انجام بده. منشی رکن دوم وظیفه داره لیست نگهبانی‌ها رو تنظیم کنه و یا از این دست موضوعات. و دست آخر منشی رکن سوم که وظیفه امور آموزشی رو داره. کلا توصیه نمیکنم منشی بشین چون هم کلی دردسر داره و هم سخت هست به اندازه خودش. وظیفه دیگه مقسم‌های غذا هستن. مقسم‌های غذا وظیفه دارن غذا رو با گاری برن از آشپزخونه مرکزی بگیرن و بیارن و بین بچه‌ها تقسیم کنن و بعد دیگ رو بشورن و سلف رو هم بشورن و ... کلی دردسر داره. پس حتما توصیه میکنم مقسم غذا نشین. کل گروهان یه ارشد داره و هر آسایشگاه هم که یه ارشد داره که خب باید حواسش باشه تختها مرتب باشه و ... بقیه بچه‌ها مسئول تمیز کردن سایر بخش ها میشن، مثل تمیز کردن بیرون ساختمون گروهان، کریدور، آسایشگاه و محیط پیرامونی، حموم و روشویی و دستشویی و .. خب تقریبا همه بچه ها در زمره مسئولیت ها قرار میگیرن پس سعی کنین زیاد تو چشم نباشید ولی یه کاری هم داشته باشین که زیاد کسی بهتون ایراد نگیره.
روزهای اولیه بهتون میگن که برید از بوفه شماره یگان بگیرید و مسائلی از این دست و خب توی بوفه بهتون میگن کلی وسایل نیاز دارین. منتهی شما فقط شماره ها رو نیاز دارید. که سه تا عدد یه رقمی هست که بهتون میدن که باید بدوزید روی لباس که خود پادگان خیاطی داره. شما دو تا کش هم برای گت کردن شلوار خودتون نیاز دارین. یه برگه مانند دارن که اسمتون رو روش مینویسین و میذارین روی پوتینتون. شبا پوتین رو باید بذارید خارج آسایشگاه برای اینکه قاطی نشه از این میتونین از این برگه استفاده کنین.
روزهای اولیه اگه از اون دسته از آدما هستین که نیاز دارید تماس تلفنی بگیرید و خب ممکنه گوشی و اینا نداشته باشین باید برین کارت تلفن تهیه کنین. یه بخشی هست به نام مخابرات، شما با اطلاعات خودتون میرید و کارت تلفن میگیرید. روزهای اول شلوغه، حواستون باشه که زودتر برید برای این موضوع. توی پادگان تعدادی تلفن هست که میتونین باهاش تماس بگیرید. کارتها مال مخابرات نیست بلکه شاتل هستن. روش استفاده اش هم اینه که در گام نخست، گوشی رو برمیداری کارت رو فرو میکنی تو تلفن، اگه تلفن سالم باشه و همه چیز اوکی، تلفن شروع میکنه به شماره گیری تا یه خانومه رو تلفن گویا میگه رمز خودتون رو وارد کنین. رمز فکر کنم 4 رقم آخر شماره ملیتون باشه و بعد از وارد کردن این چهار رقم باید دکمه‌ی # بفشارید. بعد دوباره خانومه مقدار پول باقیمونده رو میگه و بعد میگه شماره رو بگو، شماره رو وارد میکنی و بعد دوباره دکمه‌ی # رو فشار بدید تا تلفن تماس بگیره. میزان مصرف رو نمیدونم منتهی زیاد تعرفه‌ی بالایی نداره.
حتما سعی کنین توی روزهای اول حد و مرز خودتون رو بدونین و با اطرافیان مشخصش کنین چون قراره یه مدتی رو شبانه روز با اونا باشین. همونطوری که شما دوست ندارید کسی شما رو اذیت کنه و یا با رفتارهای شاید خیلی ساده‌اش باعث رنجش شما بشه شما هم باید به همین صورت باشین. بپذرید که دیگه خونه نیست و باید به زندگی جمعی عادت کنین. علاوه‌براین دوستهای خوبی رو پیدا کنین. دوستهای دوره‌ی آموزشی بهترین دوستهای زندگی شما میشن.
بخش چهارم) روزمره، کلاس، نگهبانی
باید عرض کنم شما در ساعت 04:45 از خواب بلند شین. مقسم‌ها زودتر پا میشن میرن نون میگیرن از خبازخونه و از آشپزخونه میگیرن صبحانه رو و میارن شما میل کنین. شما بعدش میرین صبحانه میخورین. برمیگردین و بعد میرین سر مناطق نظافت. تمیز میکنین. فرمانده میاد. حضور غیاب و کارهای اولیه و ... و بعد کلاستون شروع میشه، صبح دو تا کلاس دارین. بعد از دو تا کلاس میرین برای ناهار و نماز. مجددا دو تا کلاس و ساعت 16:40 دقیقه کلاسهاتون تموم میشن. در اختیار خودتون هستین. شب هم ساعت 21:30 باید در رخت خواب باشین و ساعت 22:00 خاموشی در پادگان بر قرار میشه. این سین روزانه شما هست. برخی از روزها ممکنه ورزش هم داشته باشین که موضوع خاصی نیست یکم دویدن و سایر موارد هست.
کلاس‌هایی که دارین تلفیقی هست از کلاس‌های تئوری و نظام جمع و ... که کلا یکم روی مخه کلاس‌ها. توش کلاس‌های خیلی مفیدی هست مثل قطب‌نما و یا سایر چیزها ولی خب بسته به علاقه‌مندی‌هاتون داره. کلاس‌ها هم دو سه دسته دارن، کلاس‌های نظام جمع، کلاس‌های رزم فردی و رزم گروهی. کلا به این صورت هست که یه سری کارگاه تعیین میشه توی میدون که شما میرین سر کلاس میشینین و بعد از آموزش امتحان میدید و همون موقع قبول میشین. 24 عنوان درس هست که شما باید قبول بشین. یه مقدار ممکنه شلوغ و در هم بر هم باشه. پس سریعتر کارهاتون رو انجام بدید. کلاس‌های تئوری به صورت خیلی عادی هست بیشتر به صورت تئوری محض و ساده هست.
نگهبانی‌ها رو شاید نیاز باشه یه توضیحی بدم. یه سری نگهبانی ثابت داریم. نگهبانی اسلحه خونه. این نگهبان وظیفه داره جلوی اسلحه خونه وایسته و نذاره کسی واردش بشه. البته در اسلحه خونه قفله و پلمپه. عملا این نگهبان وظیفه ورودی و خروجی ساختمون رو هم داره. این نگهبانی 24 ساعته است و از ساعت 8 صبح شروع میشه تا 8 صبح فرداش. سه نفر توی سه تا پاس مختلف این نگهبانی هر دو ساعت هستن. پاس یک از ساعت 8 الی 10، پاس دو میشه نفر دوم از ساعت 10 الی 12 و پاس سوم میشه نفر سوم 12 الی 14 و دوباره از ساعت 14 نفر اول میاد تا ساعت 16 همینطور سیکل تکرار میشه تا 8 صبح فرداش.
نگهبان دیگه ای که همیشه و هر شب همراهتون هست نگهبانی آسایشگاه هست. وظیفه دارین که موقعی که همه میخوابن یعنی از ساعت 10:00 شب تا 04:45 شب باید حواستون باشه که پتو از رو کسی رد نشه و یا کسی از تخت نیوفته و این موضوعات. سه نفر نگهبان هر شب این پست هستن. پاس یک از ساعت 22:00 الی 00:15 و بعدی میشه نفر دوم از ساعت 00:15 الی 02:30 و نفر سوم که بیدارباش میزنه میشه از 02:30 تا 04:45 به این صورت نگهبان هستین.
دسته آخر نگهبانی‌ها نگهبانی‌های گشتی هست که همین ساعت‌های نگهبانی رو باید در بیرون از آسایشکاه بگذرونین. این نگهبانی‌ها از ساعت 6 شروع میشن و تا فردا ساعت 6 ادامه دارن. مسیرهای مختلفی هست و هر کس مسئول یه وسیله‌یای میشه. برای مثال به یکی باتوم میدن، به یکی سطل شن و ... اگه در فصل سرد سال باشین یقینا این نگهبانی شما رو آزار میده.
شما به عنوان نگهبان هر روز بعد از کلاس‌ها بی توجه به اینکه قبلا توجیه شدین یا نه شما رو میبرن توجیهی یه حضور غیاب میکنن و تهدیدتون میکنن که توی نگهبانی نخوابید و یا این موضوعات. شما وظیفه دارین با لباس کامل سر ساعت پست رو تحویل بگیرین و تا نفر بعدی نیومده پست رو تحویل ندید. کلا سعی کنین نپیچونین پست‌ها رو چون ممکنه بیان سر بزنن و خب دردسر میشه. از طرفی پست رو سر ساعت برین تحویل بگیرین چون واقعا نگهبانی سخت میگذره و اونی که الان نگهبانی هست و منتظر شماست داره لحظه شماری میکنه که شما بیاین. سر پست وظیفه دارین چیزی نخورین، با کسی حرف نزنین و حواستون باشه به همه موارد. زیاد اتفاق خاصی نمیوفته و مشکلی پیش نمیاد نگران نباشید.
اگر نگهبان نباشید بعد از ساعت کلاس‌ها در اختیار خودتون قرار میگیرین و به کارهای خودتون میرسین تا موقع خاموشی و عملا کسی کارتون نداره. تا دوباره فرداش.
نکات این بخش:
بخش پنجم) میدان تیر و اردوگاه
اسلحه‌ای که توی این پادگان به شما داده میشه ژ3 هست. خب این اسلحه به نسب سنگینی هست که دایم باید این ور اون ور ببرید و از طرفی باید مواظبش باشین. شما دو بار میدان تیر میرین. در واقع فکر کنم 5 بار باید برین. 50 متر، 100 متر 200 متر، با ماسک شیمیایی، و در شب. منتهی خب بسته به اینکه کرونا و اینا باشه و اردوگاه نرین اینا کمتر میشه. ما که بهمن رفته بودیم، به علت سردی هوا برای ما کنسل شد و اردوگاه جابه‌جا شد به داخل پادگان. مدت زمان دوره ما هفته بود که اردوگاه رو گذاشته بودن اول هفته پنجم تا انتهای این هفته که میشه 7 روز. اردوگاه به این صورت هست که تمام مدت رو باید به صورت 9 نفره در چادر در بیابون بخوابین. اسم این اردوگاه تلو هست و خب در حاشیه تهران هست. با اتوبوس شما رو میبرن. تعدادی میدون تیر داره و تعدادی چادر و خب سعی میکنن شرایط سختی رو برای شما ایجاد کنن. ولی خب خدا رو شکر ما نداشتیم این موضوع رو.
اما میدون تیر. ما یه میدون تیر 100 متر و یه بار 200 متر رفتیم. میدونم سوال همه هست که سخته و ترسناکه و اینا. ولی من به لحاظ بدنی یه مقدار از معمولی ضعیف‌تر هستم، با این شرایط اصلا این اسلحه به شما لگد نمیزنه. اسلحه‌هایی که برای میدون تیر استفاده میشن اسلحه‌های به مراتب تمیز‌تر، نرم‌تر و نو تر هستن. گیر نمیکنن و خب کار باهاشون راحت‌تره. اگر اسلحه رو بچسبونین به بدن اسلحه لگد نمیزنه. منتهی صدا داره خب و باید از پنبه و یا گوش‌گیر استفاده کنین. خود اسلحه شما چون آمادگی‌اش رو دارین اینقدر اذیت نمیشین منتهی نفر کناری شما وقتی تیر میزنه به لحاظ صدا و موج تیراندازی اذیت میشین. پس اصلا واهمه‌ای از تیراندازی و این موارد نداشته باشین. به نظرم میتونین از تیراندازی لذت هم ببرین. و بله درست حدس زدید زیاد نمره‌اش جدی نیست :). شما سه تیر قلق میزنین اول و بعد 5 تیر نمره.
بخش ششم) روزهای پایانی و ترخیص
میرسیم به روزهای پایانی. روزهایی که براتون اندازه‌ی یک سال میگذره. خب عموما خیلی نظم مناسبی نداره که چه روز و به چه صورت مرخص میشین.
بذارین بهتون بگم که شما یه سری نمره دارید. نمره‌ی فرماندهی + نمره‌ی تیراندازی + نمره‌ی امتحان عقیدتی + نمره‌ی امتحان نهایی که مجموع این نمرات مشخص میکنه تجدید دوره هستین و یا نه. عموما مگر اینکه خیلی بد و خیلی بیرون از مجموعه باشین که شما رو تجدید دوره کنن. تجدید دوره به این صورت هست که مجدد دوره‌ی آموزشی رو باید بگذرونین. کلن هم شما رو تهدید دائمی میکنن که تجدید دوره خواهند کرد و این موضوعات. منتهی خب اونطوری که شنیده شده فقط در صورتی که مشروبات الکی، دزدی و یا دعوا داشته باشین و یا به فرمانده توهین کنین و بالا بگیره این اتفاق صورت میگیره.
خب نمره‌ی فرماندهی رو که باید با فرمانده جور باشید. کلا ارتباط با فرمانده زیاد کار راحتی نیست. بسیار اونجا فرمانده‌های با شعور و کمالات دارن ولی هر جایی بالاخره هم آدم خوب داره و هم آدم بد. پس لطفا سعی کنین متفاوت نباشین. زیاد در بند این موارد غرور و این موضوعات نباشین چون براشون اصلا مهم نیست. هر چقدرهم تحصیل بیشتری داشته باشین طبیعتا براتون سخت‌تره. اما در چشم دیگران و فرمانده نباشید و سعی کنین دستورات را تا حد امکان درست انجام بدید و نشون ندید تنبل هستین. همین کافیه :).
نمره‌ی تیراندازی رو که خب توضیح دادم.
من زیاد آدم معتقدی نیستم منتهی خب چیزی که به عنوان امتحان عقیدتی امتحان دادیم به نظرم در حد خیلی بالایی بود. کلا امتحان به این صورت هست که یه روز که تقریبا اواخر دوره است میرین توی میدون میشینین همه کنار هم و ازتون امتحان تستی میگیرن. نمونه سوالها هم برای امتحان عقیدتی موجوده و هم برای امتحان اصلی. امتحان اصلی از روی کتاب رزم مقدماتی هست. توی امتحان میشه تقلب کرد و خب چیز روتینی هست امتحان. سعی کنین یه مطالعه‌ی اولیه از جزوه‌ها داشته باشین و خب سعی کنین تقلب کنین.یه روزی هم شما رو توی میدون جمع میکنن به بهانه‌ی اینکه کارگاه‌ها رو ارزیابی کنن میان تمامی موارد رو از شما آزمون میگیرن. یکی از رکن سه که رکن آموزش هست میاد از شما تمامی موارد رو دونه به دونه و نفر به نفر سوال میکنه.یه موضوعی هم هست به نام صندلی داغ! بعد از امتحان نهایی و خب همه موارد سه نفر رو جدا میکنن که جلو فرمانده و یا جانشین پایگاه ازش سوال کنن و ارزیابی کنن آموزش رو. دو نفر از این سه نفر رو فرمانده معرفی میکنه و یه نفر رو به صورت شانسی صدا میکنن.
تمامی این موارد فوق برای من و فرماندهی من و دوره‌ی من اتفاق افتاده ممکنه متغیر باشه.
فرآیند ترخیص شما به این صورت هست که باید به شما امریه نهایی رو بدن. (این امریه با اون امریه‌ی خدمت متفاوت هست). این امریه به این معنی هست که به شما یه برگه میدن و توش نوشته که شما با این مشخصات به یگان بعدی که باید برین معرفی میشین. به عنوان مثال آجا و یا سایر موارد در نیروی زمینی ارتش. خب این روز برای خیلی از بچه‌ها استرس داره. خب سعی کنین در طول دوره اگر امریه سازمان‌های دولتی و یا دانش‌بنیان ندارین حتما یگان‌هایی رو پیدا کنین که برین چون ممکنه لب مرز بیوفتین و یا اصلا به استان دیگه‌ای بیوفتین و خب دو سال زندگیتون هست.
بهتون عنوان شده که در تاریخ فوق به یگان ... مراجعه کنین و این مدت ممکنه سه الی هفت روز باشه. برای ما حدود 6 روز بود. اما دوستانی که امریه دارن بهشون عنوان شده به که به لویزان مراجعه کنن. لویزان ستاد مرکزی نیروی زمینی ارتش هست که شما باید برین. به همراه نامه‌ای که از پادگان میگیرین مراجعه میکنین به ستاد مرکزی و خب اونجا شما رو با قوانین آشنا میکنن و ازتون عکس میگیرن و بهتون یه معرفی نامه میدن که شما باید این معرفی نامه رو به سازمان مد نظر امریه‌تون ارائه کنین.
خب سخن پایانی. این دوران آموزشی براتون بهترین دوران ممکن میشه. از کسی که اپلای آماده‌ای داره و تا کسی که 24 ماه کسری خدمت داره تا کسی که باید بره 2 سال خدمت کنه و و و همه شما با هم در یک مدت در کنار همدیگه باید زندگی کنین. به شما آموزش‌هایی داده میشه. میدونم تمام این مدت حس میکنین که زمانتون داره هدر میره، از همه زده میشین. حوصله‌ای برای هیچ موضوعی ندارید. حس بدی پیدا میکنین، دلتنگ میشین. اما بعد از این دوره آدم جدیدی میشین. توی اون دوره برای اینکه آدم بهتری بشین تلاش کنین. سعی کنین چیزی به دست بیارین.
هر سوالی داشتین من سعی میکنم درحد سواد و دانسته‌ام پاسخ بدم که استرستون کم بشه
