A Gamer's Diary
A Gamer's Diary
خواندن ۲ دقیقه·۵ سال پیش

آن چه که از The Last Of Us فراموش می‌کنیم

تنها نقطه ضعف یکی از بزرگ‌ترین‌ها

بعیده تو جمعیت ما گیمرها کسی وجود داشته باشه که از The Last Of Us ندونه. شاهکار ناتی‌داگ اگرچه در ابتدا برای پی‌اس۳ و نسل هفت عرضه شده بود، اما نسخه ریمستر نسل هشتش هم یکی از بهترین بازی‌های این پی‌اس۴ محسوب می‌شه. این ماه هم که از بازی‌های مجانی پلاس هست!

با این وجود، این بازی هم خالی از نقص نیست. البته اون‌هایی که بازی رو تموم کردن، انقدر خاطره خوب و لحظه‌های به‌یادموندنی ازش دارن که احتمالا بعد از اتمام بازی، به ضعف‌های احتمالی و مشکلات اون چندان فکر نکردن. اما اگه بازی رو برای بار دوم (و یا مثل من، بار سوم و چهارم!) تموم کنید، یک سری المان یا مکانیسم آزاردهنده تو گیم‌پلی بازی مشاهده می‌کنید که ممکنه تو دفعه اول، توجه چندانی بهش نکرده باشین.

اکثر این عناصر، به یک مشکل بزرگ‌تر ختم می‌شن که احتمالا تنها نقطه ضعف بزرگ و حاد TLOS شمرده می‌شه. اون هم چیزی نیست جز بخش‌های مخفی‌کاری بازی. تو اولین تجربه بازی، مشکلات بخش مخفی‌کاری چندان به چشم نمیان و مثل اکثر بازی‌های ناتی‌داگ، بعد از مدتی بهش عادت می‌کنید. اما تو تجربه‌های بعدیه که متوجه استیصال‌آور بودن مخفی‌کاری بازی می‌شید. اگر قصد داشته باشید کل بازی رو به صورت مخفی‌کاری و بدون تیراندازی طی کنید، بیشتر از همیشه متوجه ایرادات این سیستم می‌شید. منابع موردنیاز برای ساخت آیتم‌های مربوط به مخفی‌کاری، به شدت کم‌یابن و باید تعداد زیادی از اونا رو داشته باشید. بعد هم ممکنه با صحنه‌های مسخره‌ای مثل رد شدن الی از جلوی مامورها مواجه بشید که البته به خاطر سیستم هوش مصنوعی و کارکتر مدلینگ بازیه، اما در نهایت یه کج‌سلیقگی بزرگ برای طرفداران سبک مخفی‌کاریه.

تا زمانی که مراحل بازی شکل اکشن داشته باشن و مخفی‌کاری صرفا یک آپشن برای بازی‌کن باشه، می‌تونیم با خیال راحت همه رو بکشیم! اما وقتی کار واقعا طاقت‌فرسا می‌شه که مجبورید به شکل مخفی‌کاری پیش برید و می‌بینید که سازندگان بازی، مکانیسم‌های درست و نوآورانه‌ای برای بخش مخفی‌کاری تعریف نکردن و یک سری عنصر همیشگی و ثابت این سبک رو دارن به خورد بازیکن می‌دن.

یک سری عنصر همیشگی و ثابت!
یک سری عنصر همیشگی و ثابت!

یکی از نگرانی‌ها برای بخش دوم بازی، کم‌توجهی ناتی‌داگ به همین عناصر پیش‌پاافتاده ولی مهم گیم‌پلی بازیه. البته با توجه به تریلرهایی که تا حالا از بازی دیدیم، می‌شه گفت که هوش مصنوعی اکثر دشمن‌ها ارتقا یافته و بازی‌کن باید کاملا بسته به شرایطی که توش قرار داره، رویکرد مناسب با پیشبرد اهدافش رو در نظر بگیره. یعنی بعیده که بازی بخواد نحوه درست پیش رفتن تو یک مرحله رو به شما دیکته کنه.


شما می‌تونید علاوه بر ویرگول، پست‌های من رو توی اینستاگرام هم مطالعه کنید.

بازی‌کنگیمبازیبازی ویدیوییناتی‌داگ
داستان‌های یک بازی‌کن | ✒️ Part-time Translator ?️ Full-time Gamer ? Bookworm
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید