زمان عرضه: ۱۱ نوامبر ۱۹۹۹
امسال با بیست سالگی چند بازی جذاب همراه شده که قصد دارم تو این مجموعه مقاله، یه سری به این بازی‌های نوستالژیک و دوست‌داشتنی بزنم. همین اول باید بگم که ایده اولیه چنین مقاله‌ای رو از یک خبر مشابه تو گیم‌اسپات برداشتم.البته قرار نیست عین بازی‌های این مقاله پیش برم.
من هیچ‌وقت طرفدار ژانر وحشت نبودم! ترسوندن من تو بچگی مثل آب خوردن راحت بود! با این حال، تنها دنیای ترسناکی که همیشه دوست داشتم دوباره بهش برگردم و تجربه‌اش کنم، رزیدنت اویل ۳ بود. البته همون سالی که بازی اومد، نتونستم خودم تمومش کنم و در واقع برادرم بازی می‌کرد و من بازیش رو تماشا می‌کردم. بعضی معماهای بازی رو با هم حل می‌کردیم و در واقع با هم جلو می‌رفتیم، اما این برادرم بود که زامبی‌ها رو می‌کشت. البته که وقتی غول افسانه‌ای بازی یعنی نمسیس دنبالمون میفتاد، جیغ و داد جفتمون درمی‌اومد! هنوزم که هنوزه، به نظرم نمسیس یکی از بهترین دشمنان و غول‌های به یادماندنی تاریخ بازی‌های ویدیویی است.
یه مقداری که بزرگ‌تر شدم و نسخه شبیه‌سازی شده بازی برای ویندوز اومد، خودم هم دوباره رفتم سراغش. اون موقع شاید کلاس دوم دبیرستان بودم، اما با این وجود هنوز هم بازی برام ترسناک بود و البته این دفعه، ترسش برام جذاب بود. صحنه فرار کردن از دست نمسیس رو کامل یادم میاد که چه اضطراب و استرسی داشتم و چطور عرق می‌کردم! یکی دیگه از صحنه‌های به شدت ترسناک بازی برام، سگ‌هایی بودن که یهو از شیشه می‌پریدن داخل ساختمونی که فکر می‌کردی خیلی امنه!
مثل نویسنده سایت گیم‌اسپات، رزیدنت اویل ۳ برای من هم اولین بازی بود که باعث شد از حاشیه امن خودم بیرون بیام و ژانرهای جدید رو تجربه کنم.
خاطره یا تجربه شما از رزیدنت اویل ۳ چیه؟ چقدر حاضرید بعد از ۲۰ سال و امروز، دوباره این بازی رو تجربه کنید؟
شما می‌تونید علاوه بر ویرگول، پست‌های من رو توی اینستاگرام هم مطالعه کنید.
