بازی‌های شرکت فرام سافتور برای همه نیست. این ادعای مبالغه‌آمیز شاید درباره خیلی بازی‌های دیگه هم زده بشه، اما اگر یکی از آثار دنیای سولزبورن این شرکت رو تجربه کرده باشید، حتما می‌دونید که منظورم چیه. اگه هم بار اولی باشه که یکی از این بازی‌ها رو انجام می‌دین، تو همون چند دقیقه اول یاد این حرف میفتید. به هر حال مگه چند تا بازی دیگه هست که اولین و ساده‌ترین دشمن بازی که قراره تو رو به ادامه‌اش ترغیب کنه، بتونه با یک ضربه کارکترت رو از بین ببره؟! این اولین نشونه متفاوت بودن بلادبورن با خیلی از بازی‌های دیگه است. دنیای دارک سولز و بلادبورن جای طرفدارای هک اند اسلش نیست و باید خیلی زمان و انرژی بذارن تا بتونن توش خوب بشن. این رو از تجربه خودم می‌گم! بی‌رحمی عجیبی که بازی‌های مجموعه دارک سولز و بلادبورن دارن، باعث می‌شه که یا تو همون چند دقیقه اول عاشقش بشید یا با خشم و عصبانیت بازی رو بذارید کنار.
من خوشبختانه جزء گروه اول بودم. همین که کارکترم رو تو بلادبورن ساختم و تو کلینیک یوسفکا بازی رو شروع کردم، فهمیدم که قراره ساعت‌ها و ساعت‌ها پای این بازی بشینم. فروردین گذشته بود که بلادبورن به عنوان بازی مجانی پلاس، معرفی شد و من که همیشه دوست داشتم تجربه‌اش کنم و البته به خاطر سختی زیادش مردد بودم و به همین خاطر از خریدش صرف‌نظر کرده بودم، بالاخره تونستم شاهکار میازاکی رو ببینم.
اولین و بزرگ‌ترین حسی که تو تجربه بلادبورن سراغتون میاد، ناامیدیه. باس فایتی که شاید بیست بار تجربه کرده باشی و بازم تو اون چند ثانیه آخر با یه ضربه نابودت می‌کنه، کاری می‌کنه که نه فقط از بلادبورن بدت بیاد، بلکه کلا از هر چی بازی هست سیر شی! با این وجود، هر بار که عصبانیتت فروکش می‌کنه، برمی‌گردی و دوباره شانست رو امتحان می‌کنی. با خودت می‌گی این دفعه یه تاکتیک دیگه استفاده می‌کنم، این دفعه با یه اسلحه دیگه یا با کمک یه بازیکن آنلاین شکستش می‌دم.
و وقتی که اولین باس بازی رو شکست می‌دی، اون حس عجیب و ارضاکننده پاداش میاد سراغت. این که چندین و چند بار شکست خوردی، ولی کوتاه نیومدی و پیشرفت کردی و بالاخره تونستی فادر گاسکوین (اولین باس‌فایت اجباری) یا سلریک بیست (اولین باس‌فایت اختیاری) رو شکست بدی.
این احتمالا بزرگ‌ترین چیزیه که من از بلادبورن یاد گرفتم. این که هیچ‌وقت کم نیار، ناامید نشو. شرایط شاید سخت باشه، اما عوضش از تو آدم قوی‌تری می‌سازه.
شما می‌تونید علاوه بر ویرگول، پست‌های من رو توی اینستاگرام هم مطالعه کنید.
