این مطلب اولین بار در بلاگ PSPro.ir منتشر شده است.
با موفقیت فوقالعاده و سریع بازیهایی مثل Fornite و PUBG، بازیسازهای دیگر نیز به فکر استفاده از محبوبیت بازیهای بتل رویال هستند تا بتوانند سهمی از این بازار بزرگ به دست بیاورند. جمع کردن چندین بازیکن کنار هم با هدف این که بهترین آنها در مبارزهای هیجانانگیز مشخص شود، در حال تبدیل شدن به یکی از بهترین ژانرها است. هر دو بازی Fornite و PUBG تعداد زیادی استریمر در توییچ و میکسر دارند، اما با اوج گرفتن محبوبیت این بازیها در محیطهای مجازی و حتی ورود برخی سلبریتیها به آنها، برای بسیاری ممکن است این سوال پیش بیاید که خب، بعد از این چه خواهد شد و چه اتفاقاتی در انتظار این سابژانر محبوب است.
برای درک هر چه بهتر این که آینده بتل رویال چیست، بهتر است کمی به عقب برگردیم و ریشههای محبوبیت آن را بررسی کنیم. برای این که بفهمیم چطور به این نقطه رسیدیم، از روزهای ابتدایی این سبک که ادای احترامی به برخی فیلمهای محبوب اکشن بود شروع میکنیم و سپس به موفقیت بزرگ آن در امروز میرسیم. در این مطلب، تمام مسائل مربوط به بتل رویالها را با هم بررسی خواهیم کرد و پیشبینی میکنیم که آینده بتل رویال چه میتواند باشد.
بتل رویال چیست؟
در سادهترین حالت، میتوان گفت که بتل رویال در واقع یک نوع مسابقه Free-for-All Deathmatch با هدف زنده ماندن به عنوان آخرین بازیکن است. به محض مردن در هر دست، آن مسابقه برای شما تمام شده است. باید اسلحههای مختلفی پیدا کنید و حواستان به رقبا هم باشد. اگرچه اکثر بازیهای بتل رویال ویژگیهای خاص خود را هم دارند، اما همه آنها اشتراکاتی دارند: یک نقشه بزرگ، تعداد زیادی بازیکن، اسلحه و تجهیزات متفاوت و کوچکتر شدن تدریجی میدان مبارزه برای مجبور کردن بازیکنان برای جنگیدن با یکدیگر و البته، افزایش هیجان. در برخی از بازیهای بتل رویال، اهداف جانبی دیگری هم به غیر از زنده ماندن به عنوان نفر آخر وجود دارد، اما تا زمانی که نتوانید نفر آخر باشید، بقیه ماموریتها اهمیتی ندارد و در واقع، بازی را باختهاید.
ریشه و ایده اصلی این نوع بازیها به یک رمان ژاپنی و اقتباس سینمایی آن که Battle Royale نام دارد، برمیگردد. این رمان که توسط کوشان تاکامی (Koushun Takami) نوشته شده است، در آیندهای خیالی و آخرالزمانی در ژاپن رخ میدهد که دولت با برگزاری مسابقات سالانه بتل رویال، قصد دارد رشد جمعیت را کنترل کند و فضای خفقانآوری برای جوانهای ناراضی کشور به وجود بیاورد. گروهی از دانشآموزان دبیرستانی به جزیرهای به وسعت ۱۰ کیلومتر فرستاده میشوند. روی گردن آنها، قلادهای مجهز به یک بمب کوچک قرار دارد که در صورت تلاش برای فرار، منفجر خواهد شد. آنها مجبور هستند با استفاده از هر وسیلهای که پیدا میکنند، یکدیگر را از بین ببرند. مناطق ممنوعهای نیز وجود دارد که با گذشت زمان، وسعت آنها بیشتر خواهد شد و دانشآموزان مجبور هستند که در فضاهای کوچکتری با هم مبارزه کنند و به نوعی، کسی حق فرار از مبارزه را ندارد.
با وجود ایده اولیه بیمارگونه و ناراحتکنندهای که این فیلم دارد، اما رویکردی که برای به تصویر کشیدن خشونت از خود نشان میدهد، سریع و جالب است. ترکیب کردن مشکلات دوران نوجوانی و دبیرستان با موقعیتهایی که شاید فقط در فیلمهای کوئنتین تارنتینو میبینیم، لذتبخش است. با این حال، بسیاری از صحنههای مهیج فیلم حاصل تصمیمگیری اشتباه، نبود تجهیزات مناسب و یا تکیه بیش از حد روی تواناییهای مبارزان است. اینها دقیقا مواردی هستند که بسیاری از بازیکنان تازهوارد به سبک بتل رویال نیز با آن روبهرو میشوند و به خاطر آنها نیز بازی را میبازند. اگرچه فیلم Battle Royale موفق بود و حتی توانست طرفداران زیادی در غرب پیدا کند، اما رمان و مجموعه فیلم دیگری با ایده اولیه مشابه بتل رویال به نام The Hunger Games بود که توانست به محبوبیت بیشتری دست پیدا کند. در زمان عرضه این فیلم، بسیاری از بازیکنان از ایده آن خوششان آمده بود و با ساختن مادهای مختلفی، میخواستند این ایده را روی بازیهای محبوب خود اجرا کنند.
منتظر قسمت دوم این مقاله باشید.
من در اینستاگرام | من در توییتر