هر یک از ما روزانه مباحث و مطالب بسیاری را میشنویم، میخوانیم و یاد میگیریم اما یک سوال اساسی در این قسمت مطرح میشود و آن هم این است که چه میزان از آن مطالب را بعد از مدتی میتوانیم به یاد بیاوریم؟ به یاد آوردن مجدد مطالبی که یک روز خیلی خوب در ذهن خود جای داده ایم از مسائلی است که گاهی اوقات حتی ممکن است موجب نگرانی ما نسبت به ذهن و هوشمان شود و به اشتباه فکر کنیم هوشمان کم شده است و قدرت حافطه خود را از دست داده ایم. اما در واقع اینگونه نیست. نکتهای که ممکن است از آن غافل باشیم نحوه یادگیری و چگونگی استفاده از آن مطالب بعد از یادگیری است.
برای ساده تر کردن مطلب میتوانیم از یک مخروط تحت عنوان هرم یادگیری ادگار دیل استفاده کنیم. دو بخش کلی به نام های روش آموزشی تابعی- منفعل و روش آموزشی تعاملی را در این هرم خواهیم داشت. هرکدام از این دو بخش نشان دهنده میزان یادآوری ما به طور میانگین بعد از دو هفته با توجه به نحوه یادگیری و استفاده از مطالب در هرکدام میباشد.
بخش آموزشی تابعی- منفعل :
بخش آموزشی تعاملی :
بنابراین همانگونه که بیان شد اگر در این هرم روش های آموزشی را به دو گروه آموزشی تابعی و آموزشی تعاملی تقسیم کنیم خواهیم دید که پرکاربردترین روش، استفاده از روش آموزشی تعاملی خواهد بود. در میان بخش های مربوط به آموزش و یادگیری تعاملی نیز به وضوح دیده می شود که بیشترین مطالبی که میتوان به یاد آورد و همواره در ذهن محفوظ داشت با استفاده از روش آموزش به دیگران است؛ در این حالت میزان یادآوری به طور میانگین ۹۰ درصد خواهد بود. از این روش به عنوان یادگیری سریع نیز یاد می شود.
در پایان با پاسخ به یک سوال میتوانیم بیش از پیش به یادگیری مناسب و یادآوری بهتر مطالب بپردازیم.
آیا روش انتخابی ما در یادگیری به میزان کافی صحیح بوده و نتیجه ثمربخشی را به همراه داشته است ؟در غیر این صورت بهترین روش مناسب برای هر یک از ما با توجه به تمامی محدودیت های زمانی، شرایط و نوع یادگیری ما کدام خواهد بود؟