آنچه در نگاه اول از شش اولویت بانک مرکزی در سال ۹۹ به نظر میرسه اینهاست:
- اولویت اول یعنی در سال آینده خیلی امکان کاهش تورم نیست و با توجه به بودجه دولت تحمل تورمی «حداقل» در حدود ۲۵ درصد اجتنابناپذیره.
- اولویت دوم یعنی حداکثر تلاش بانک برای کمک به تولید در قالب خطوط اعتباری وام بانکی خواهد بود که احتمالا سهم غالبش نصیب بنگاههای معظم میشه و SMEها سهم کمی ازش خواهند داشت.
- اولویت سوم یعنی (به درستی) هدف بانک مرکزی کاهش نرخ ارز نیست و این بانک تلاش میکنه نرخ ارز رو در سال آینده متناسب با تورم افزایش بده و فقط از جهش مخرب اون جلوگیری کنه. همون سیاست معروف «شناور مدیریت شده» نرخ ارز. یعنی سال آینده این موقع قاعدتا نرخ ارز باید حولوحوش ۲۰ تومن باشه.
- اولویت چهارم یعنی حداکثر تلاش برای عدم افزایش نرخ بهره بانکی (یکی از پیشنیازهای حل مشکل ریشهای تورم فعلی)، احتمالا نرخ بهره حقیقی بانکی مثل امسال منفی خواهد بود (تورم بیشتر از نرخ بهره بانکی)
- مورد پنجم و ششم هم دو مورد از مهمترین اصلاحات نظام بانکی است که به نوعی جزو پیشنیازهای حل مشکل ریشهای تورم فعلی محسوب می شود.