درباره باندهای تبهکار قاچاق مواد مخدر و کارتل‌های مکزیک، کلمبیا، شیلی و سایر کشورهای آمریکای لاتین نوشته، فیلم و سریال و سخن بسیار است اما پژوهش علمی اندک و انگشت‌شمار.
شخصیت‌هایی مانند پابلو اسکوبار شهرتی جهانی دارند و زمانی کشورهای این منطقه در زیرپای آنها می‌لرزید. شاید به نظر برسد امروز با دوران اوج این باندها و کارتل‌ها فاصله گرفته‌ایم، اما نتایج حاصل از مدل‌سازی جدید در سال ۲۰۲۳ حیرت‌انگیز و تاسف‌بار است.
آقای RAFAEL PRIETO-CURIEL و همکاران تلاش کرده‌اند تا در این مقاله رفتار کارتل‌های مکزیک در بخش منابع انسانی را مدل کنند.
سوای درگیری با حکومت و قانون، درگیری‌های میان کارتل‌ها اصلی‌ترین عامل کشته شدن و از دست رفتن اعضای این باندهاست. اما با وجود بالاتر رفتن نرخ این درگیری‌ها و تلفات ناشی از آن، چرا کارتل‌ها از نیروی انسانی تخلیه نمی‌شوند؟
در این پژوهش جدید سعی شده است این معما با استفاده از داده‌های قتل، افراد ناپدید شده و زندانی‌های مکزیک در دهه گذشته به همراه داده‌هایی از تعاملات کارتل‌ها حل شود.
استخدام نیروی جدید، از کارافتادگی، درگیری و اشباع منابع تغییر ابعاد و اندازه کارتل‌ها هستند و مدل‌سازی اخیر نشان داده است که تا سال ۲۰۲۲ کارتل‌ها سالانه ۱۶۰ تا ۱۸۰ هزار نیرو به خود اختصاص داده‌اند و یکی از بزرگترین کارفرمایان مکزیک هستند در واقع ۵مین کارفرمای بزرگ و اولین استخدام کننده بزرگ مکزیک.
پژوهش نشان داده است، استخدام هفتگی بین ۳۵۰ تا ۳۷۰ نفر در هفته برای تداوم کارتل‌ها و جلوگیری از سقوط به دلیل تلفات مجموعی ضروری است.
از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت کند کردن و توقف استخدام‌های جدید کارتل، راه‌حل کلیدی کاهش آمار خشونت و قتل در مکزیک است.
منابع:
https://www.science.org/content/podcast/reducing-cartel-violence-mexico-and-what-read-and-see-fall
https://www.science.org/doi/10.1126/science.adh2888
