مطابق با ماده 27 قانون حمایت از خانواده موصوب در سال 1391 در جهت صلح و سازش بین زوجین و جلوگیری از طلاق های بدون دلیل، این قانون وضع شد که بر اساس شرع و قانون موضوع دعوای آن ها به داوری ارجاع داده شود. در این راستا عباس شفیعی بهترین وکیل خانواده در مشهد موضوع داوری در طلاق را مورد بررسی قرار داده است. شما همراهان گرامی می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه تا انتهای مطلب نیز همراهمان باشید.
با وجود اختلاف های کم و زیادی که بر اساس تفاوت های فردی بین زوجین وجود دارد، نبایستی این امر طبیعی باعث ایجاد اختلاف های بزرگ تر و تزلزل خانواده شود. بنابراین با توجه به توصیه های قرآن در این زمینه با بروز اختلاف لازم است که یک محکمه برای صلح خانوادگی بین زوجین تشکیل شود. تا صلح و دوستی بین آنها برقرار شود که در حقوق ایران به این عمل و نهاد داوری طلاق گفته می شود. پس زمانی که زن و مرد یا هر دوی آنها برای طلاق اقدام می کنند ( بغیر از طلاق توافقی )، قاضی پرونده برای برطرف کردن کشمکش ها و اختلافات بین آنها تلاش می کند. اما در صورت موفق نبودن، پرونده را به داوری ارجاع می دهد تا شاید داوری راهگشایی برای از بین بردن اختلافات پیش آمده باشد.
ناگفته نماند که اگر زوجین تقاضای طلاق توافقی داشته باشند، دادگاه آنها را به مراکز مشاوره خانواده ارجاع می دهد. و در صورت عدم انصراف آنها از طلاق، مرکز مشاوره خانواده با ذکر موضوع و مشخص کردن موارد مورد بحث پرونده را برای اتخاذ تصمیم نهایی به دادگاه بر می گرداند.
نکته: داوران در طلاق به عنوان نماینده یا قائم مقام دادگاه برای رفع اختلاف هستند و زمانی امکان مداخله آنها امکان پذیر است که دادگاه برای رفع اختلاف به نتیجه نرسیده باشد. و اگر در شرایطی با عدم ارجاع به داوری، رای طلاق صادر شود، این رای در مرجع بالاتر قابل نقض خواهد بود.
پس از اینکه قاضی پرونده را به داوری ارجا داد هر یک از طرفین بایستی در مدت زمان یک هفته ای که به آنها داده شده، فردی را به عنوان داور به دادگاه معرفی کنند. البته این را هم باید گفت که هر فردی شایستگی داور را نداشته و بای شرایطی را دارا باشد. در ادامه شرایط داور را بخوانید: