یکی از مهم ترین جرایم در قانون مجازات اسلامی سرقت علیه اموال و مالکیت افراد است که فردی با ربودن آنها اقدام به سرقت کرده و در آن دست درازی می کند. حال عباس شفیعی بهترین وکیل اثبات سرقت در مشهد سعی دارد در این مطلب تحت عنوان سرقت و مجازات آن اطلاعات مفیدی در اختیار شما همراهان گرامی قرار دهد. پس لطفا در ادامه با ما باشید.
سرقت چیست؟
همانگونه که جسم انسان محترم شمرده می شود، اموال او نیز بایستی مورد حمایت قرار گیرد. اما در سرقت افرادی به این اموال تعرض کرده و با ربودن آنها باعث قانون شکنی می شوند. پس سرقت به معنای ربودن مال متعلق به غیر بوده که مالک امکان دسترسی به آن را ندارد. از این رو با اثبات آن برای فرد مجرم طبق قانون مجازات تعیین شده است. البته برای اینکه سرقت هم مانند سایر جرایم صورت بگیرد باید ۳ رکن داشته باشد:
مادی: عنصر مادی در ارکان جرایم به این صورت است که عملی غیرقانونی باید شکل بگیرد تا جرمی اتفاق بیافتد.
معنوی: در رکن معنوی فرد ابتدا بایستی نیت انجام سرقت را داشته و سپس بداند مالی که می دزدد متعلق به فرد دیگری است. در این صورت رکن معنوی جرم شکل گرفته است.
قانونی: اگر عملی در قانون جرم باشد بر این اساس شخص مجرم را می‌توان مجازات کرد. زیرا رکن قانونی برای ارتکاب عمل ناشایستی انجام شده است.
شرایط مهم در انواع سرقت
در مرحله ی اول شرایط سرقت بایستی ربوده شدن که رکن اصلی در سرقت است، اتفاق بیافتد.
جنس ربوده شده بایستی مال محسوب شده و دارای ارزش اقتصادی نیز باشد.
جنس ربوده شده بایستی متعلق به فرد دیگری باشد. در غیر اینصورت دزدی محسوب نمی شود. مانند فردی که جنسی را به عاریه نزد کسی گذاشته و اقدام به ربایش آن کند، در این حالت سرقتی رخ نداده است.
انواع سرقت
بر مبنای قوانین فقهی که پایه و اساس حقوق جزای اسلامی است، سرقت به دودسته سرقت حدی و سرقت تعزیری تقسیم می‌شود:
سرقت حدی: در سرقت حدی کیفیت و کمیت مجازات تعیین شده و قانون گذار مکلف به اعلام آن می باشد. اما بایستی گفت که در این نوع سرقت بایستی شرایط خاصی صورت گرفته باشد. مانند:
شی دزیده شده بایستی جزو اموال شخصی فردی باشد. زیرا اموال عمومی، وقفی و دولتی که دزدیده شده اند جزو سرقت حدی نمی باشند.
شی در حرز باشد. در اصطلاح قانونی حرز به محل نگهداری مال برای جلوگیری از دستبرد می باشد. مانند گاو صندوق و ...
سارق حرز را از بین ببرد و شی با ارزش را از آن خارج کند.
ازبین بردن حرز و انجام عمل دزدی به صورت مخفییانه صورت گرفته باشد.
ارزش مال مورد سرقت در زمان خارج کردن آن از حرز معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک و یا بیشتر باشد.
سرقت در زمان قحطی نبوده باشد.
پس از ارتکاب سرقت صاحب اموال از سارق در مراجع قضایی شکایت کند.
پیش از اثبات جرم سرقتف صاحب اموال دزد را نبخشیده باشد.
مال سرقت شده قبل از اثبات آن به صاحبش نرسیده باشد.
سارق مال را قبل از اثبات به تملک خود در نیاورده باشد.
مالی که مورد سرقت قرار گرفته از اموال سرقتی نباشد.
پدر یا جد پدری صاحب مال سارق نباشد. ( اگر اموال پدر به وسیله ی فرزندش دزدیده شود، سرقت حدی می باشد. )
سارق بالغ باشد.
سرقت تعزیری: همینکه سرقت، شرایط ذکر شده در بالا برای حد را نداشته باشد، سرقت تعزیری بوده و دارای سه نوع می باشد:
سرقت ساده: در این نوع سرقت عمل فرد دارای ارکان و شرایط عمومی بوده و هیچ یک از شرایط سرقت حدی یا سرقت مشدد را ندارد.
سرقت مشدد: در این نوع سرقت به دلیل شرایط خاص زمانی، مکانی، تعدادی و یا کیفیت که سرقت در آن شکل گرفته و دارای مجازات سنگین تری است. همچنین این شرایط، حصری بوده و نمی توان عوامل دیگری غیر از موارد پیش بینی شده در قانون را عامل تشدید مجازات قرار داد. مانند سرقت در شب، سرقت زمان های بحرانی، سرقت مسلحانه سرقت با لباس مستخدمین دولت، و ... .
سرقت مخل نظم: در اینجنین سرقت هایی عمل فرد مجرم فاقد شرایط اجرای حد بوده اما باعث اخلال در نظم و ایجاد ترس می شود. در این نوع سرقت حتی اگر شاکی خصوصی وجود نداشته یا اینکه رضایت داده باشد باز هم مجرم مجازات می شود.
نکته: سرقت تعزیری، مجازاتی متفاوت از سرقت حدی دارد. حد، مجازاتی است که در شرع، کیفیت و میزان آن تعریف شده، اما در مجازات تعزیری قانون‌گذار میزان مجازات را تعیین می کند.
