یکی از مهم ترین وظیفه های زوجه در قابل همسر خود، داشتن تمکین عام و خاص از وی بوده تا از دریافت حق نفقه برخوردار شود. اما در مواقعی که زوجه از انجام تکالیف خود در مورد تمیکن از شوهر سرباز زده که نتیجه ی آن ایجاد مشکلات خانوادگی در بستر خانه است، قانون گذار به زوج این اختیار را داده که با اثبات عدم تمیکین زن، از تکلیف الزام به پرداخت نفقه معاف شود. حال با توجه به توضیحاتی که داده شد، می توانید تا انتهای این مطلب تحت عنوان عدم تمکین و اقدامات قانونی آن با عباس شفیعی بهترین وکیل خانواده در مشهد همراه شوید تا اطلاعات ارزشمندی در این زمینه بدست آورید.
تمکین به معنای اطاعت زن از خواسته‌های قانونی و شرعی همسرش می باشد. پس عدم تمکین از شوهر بدون دلیل موجه باعث ایجاد آثار حقوقی مهمی در روابط میان زوجین خواهد شد و مرد می تواند ضمانت اجراهایی که در قانون پیش بینی شده است را اجرا کند.
حال می توان گفت که در صورت اثبات عدم تمکین غیر موجه از طرف زن، دادگاه نتایج زیر را ارائه خواهد داد:
ناگفته نماند که دو نوع تمکین اعم از تمکین خاص و عام وجود دارد:
تمکین عام: در این نوع تمکین می توان گفت که زن باید در محل سکونتی که مرد تعیین می‌کند، زندگی کند.
تمکین خاص: تمکین خاص به این معنا است که زن باید از انجام وظایف جنسی در قبال مرد اطاعت کند.
نکته: از مهم ترین مصادیق تمکین حضور زن در خانه شوهر و انجام وظایف زناشویی می باشد. اما اگر حضور زن در خانه ی شوهر با خطرات و ضرری برای زن همراه باشد و زن این مساله را در دادگاه اثبات نماید مجاز به تمکین از شوهر خود نخواهد بود.
در قانون دلایل و عذرهای موجه ای وجود دارد که به استناد آنها زوجه مجاز به تمکین از همسر خود نمی باشد. از جمله:
