عباس شفیعی بهترین وکیل کیفری در مشهد تصمیم دارد در این مقاله ( مجازات شرب خمر در قانون ) به تعریف جرم شرب خمر بپردازد و مواردی از جمله مجازات های آن و نحوه اثباتش را مورد بررسی قرار دهد. در ادامه برای کسب اطلاعات بیشتر نیز همراهمان باشید.
منظور از شرب نوشیدن و خمر نیز در لغت به مایعی گفته می شود که مستی آور باشد. از این رو در دین مبین اسلام نوشیدن شراب که در اصطلاح عامیانه به شراب خواری معروف است، عملی حرام می باشد. و از آنجایی که قانون جمهوری اسلامی ایران بر اساس اسلام نوشته شده، شراب خواری یا همان شرب خمر جرم بوده و مجازات در پی دارد. از طرفی هم باید این نکته را به یاد داشت با اینکه نوشیدن شراب مورد تاکید است، اما تزریق و تدخین ( دودکردن ) هم موجب حد بوده، و فقط صرف نوشیدن یا خوردن شرب خمر محسوب نمی شود.
در اکثر مواقع فرد متهم هنگام حمل، فروش و مصرف مشروبات الکلی دستگیر شده و با انجام دادن تست و مثبت بودن نتیجه، جرم اثبات می شود. اما در بعضی مواقع هم پیش می آید که نیاز به اقرار، شهادت فرد دارای شرایط شرعی و قانونی و البته علم قاضی نیاز باشد، تا بتوان جرم شرب خمر را به اثبات رساند.
اقرار: برای اقرار باید توجه کرد که فرد مصرف کننده بایستی بالغ، تصمیم گیرنده و صاحب اختیار باشد. البته نسبت به حکم شرب خمر بدون علم و آگاهی نباشد. در غیر این صورت حدی بر او جاری نخواهد شد. البته بهتر است این را هم بدانید که جهل ( نداشتن علم و آگاهی ) زمانی مورد قبول دادگاه خواهد بود که خلاف آن ثابت نشده باشد.
شهادت: در جرم شرب خمر شهادت دو مرد قابل اثبات بوده، ولی در صورتی شهادت شرعی به حساب می آید که قانون گذار آن را معتبر و دارای حجیت بداند.
شاهد شرعی در زمان ادای شهادت باید دارای شرایط نام برده در زیر باشد، تا بتواند شهادتی درست و قابل قبول بدهد:
