وقتی فردی برای انجام عملی صلاحیت قانونی لازم را داشته باشد، میگوییم آن فرد اهلیت دارد. یعنی دارای صلاحیت و شایستگی برای انجام عملی را دارد. اما در برخی مواقع پیش می آید که فرد فاقد اهلیت بوده و صلاحیت انجام کاری را ندارد که به آن محجور گفته می شود. بنابراین به کسی محجور گویند که دارای حجر است. حجر به معنی منع و بازداشتن نیز می باشد. حال برای اینکه با حجر و نکات پیرامون آن بیشتر آشنا شوید در ادامه با عباس شفیعی بهترین وکیل حجر در مشهد همراه شوید تا اطلاعات مفیدی در این زمینه بدست آورید.
حجر، منع فرد به حكم قانون است از اینكه بتواند امور خود را بطور مستقل و بدون دخالت فرد دیگری اداره كند و شخصاً اعمال حقوقی انجام دهد.
از لحاظ قانونی محجور شخصی است که اهلیت استیفا نداشته، به این معنی که توانایی انجام دادن امور خود را به تنهایی ندارد. زیرا انجام برخی امور نیازمند وجود شرایطی است که مطابق ماده 1207 قانون مدنی، صغار، اشخاص غیر رشید و مجانین به عنوان محجور نام برده شده اند.
با توجه به توضیحات ذکر شده در بالا در مورد حجر و محجور و نوع ممنوعیت فرد در تصرفات خویش و میزان آن می‌توان حجر را به شرح ذیل دسته بندی نمود:
در این نوع حجر، فرد به طور کلی از اجرای حق و انجام دادن اعمال حقوقی ممنوع خواهد بود. به عنوان مثال می توان حجر مجنون که نمونه ای از حجر عام است را نام برد. زیرا فرد دیوانه به علت فقدان اراده در تمامی امور خود ممنوع التصرف بوده و هیچگونه عمل حقوقی را نمی تواند انجام دهد.
در حجر خاص افراد برای انجام برخی امور خود ممنوعیت دارند. مانند حجر سفیه که نوعی حجر خاص بوده و ممنوعیت فرد محدود به امور مالی می شود. از این رو فردی که دارای حجر سفیه است می تواند در امور غیرمالی خود مانند طلاق تصمیم گیرنده باشد.
