سواد, کلمه خاصی, قدیما به کسی میگفتن با سواد که بتونه اسمش رو بنویسه؛ اما با گذر زمان, آدمایی که میتونستن اسمشونو بنویسن زیاد و زیاد تر شد؛ انقد که دیگه نوشتن و خوندن از مد با سوادی افتاد و سواد رفت و قایم شد .
حالا دیگه زمانی رسیده بود که همه میتونستن اسمشون رو بنویسن و آخر قرار داد هاشون یه امضا پیچ در پیچ بزنن؛ اما آیا بی سوادی مرده بود ؟
متاسفانه نه . بی سواد ها هنوزم بودن؛ میرفتن و می اومدن و با خودکارای بیک سر جیبشون اعلام حظور میکردن؛ شاید برات سوال باشه, اونا که بی سواد بودن پس خودکار میخواستن چکار ؟
خیلی ساده س اونا خودکارا رو برای ادا بازی نیاز داشتن؛ درسته که میتونستن امضا های قشنگ قشنگ بزنن و یای اخر فامیلشون رو کشیده بنویسن, اما اونا همچنان بی سواد مونده بودن؛ مدرکای رنگی رنگی هم داشتن اما آیا سواد همین بود ؟
راستی با سواد ها چه شکلی ان ؟
کسی خودکار بیک داره ؟ آقا ببخشید میشه خودکارتون قرض بگیرم ؟ ممنون
