حکمرانی نوین یا Good Governance مفهومی است که به شیوهای کارآمد، شفاف، پاسخگو و مشارکتی در ادارهٔ امور کشورها یا سازمانها اشاره دارد. این مفهوم بیشتر در علوم سیاسی، مدیریت دولتی و توسعه مطرح میشود و هدف اصلی آن ایجاد سازوکارهایی است که منجر به توسعه پایدار، عدالت اجتماعی و رضایت شهروندان شود.
ویژگیهای اصلی حکمرانی نوین عبارتاند از:
1. شفافیت (Transparency):
تصمیمگیریها و فرآیندها باید روشن و قابل دسترسی برای مردم باشند تا از فساد و سوءاستفاده جلوگیری شود.
2. پاسخگویی (Accountability):
مسئولان و مدیران باید در برابر تصمیمات و عملکرد خود پاسخگو باشند و مردم بتوانند آنها را مورد ارزیابی قرار دهند.
3. مشارکت (Participation):
مردم، گروهها و نهادهای مدنی در فرآیند تصمیمگیری دخیل باشند و بتوانند نقش فعال ایفا کنند.
4. کارآمدی و اثرگذاری (Effectiveness & Efficiency):
منابع و امکانات به شکل بهینه استفاده شوند و خدمات به نحو مطلوب به مردم ارائه شود.
5. قانونمداری (Rule of Law):
همه افراد، سازمانها و نهادها باید تحت قوانین و مقررات یکسان عمل کنند و حقوق شهروندی رعایت شود.
6. عدالت اجتماعی و برابری (Equity & Inclusiveness):
سیاستها باید منجر به کاهش نابرابریها و تضمین حقوق گروههای مختلف جامعه شوند.
7. پایداری و توسعه بلندمدت (Sustainability):
تصمیمات و سیاستها باید اثرات بلندمدت و پایدار داشته باشند و منابع طبیعی و انسانی را حفظ کنند.
