تعداد زیادی از تشکل‌های معلولان و نابینایان در بیانه‌ای مخالفت خود را با تغییر نام مدرسه دکتر خزائلی اعلام کردند.
محمد خزائلی در سال ۱۲۹۲ در اراک متولد شد و در سن ۶۱ سالگی در تهران درگذشت. زندگی این روشندل نمونه‌ای مثال‌زدنی است از استقامت و تلاش. در یک کلام آنچه از یک انسان با استعداد انتظار می‌رود، در او جمع شده است. دو دکترا و سه لیسانس از دانشگاه تهران، تسلط بر ۵ زبان بین‌المللی، نشر بیش از ۳۸ کتاب، تاسیس ۱۲ مدرسه، بنیان‌گذاری تشکل هدایت و حمایت از نابینایان ایران، بنیانگذار تدریس نابینایان در مدارس ایران، کاهش فاصله بین نابینایان و دیگر دانش‌آموزان و ... تنها گوشه‌ای از زندگی خزائلی است. هرچه بیشتر در زندگی او جست‌وجو کنیم بیشتر متوجه می‌شویم هیچ مانعی نتوانست سد راهش شود.
به گزارش خبرنگار فراز، نام خزائلی که در جهان هم جزو افراد تاثیرگذار در حوزه معلولان محسوب می‌شود، در ایران به‌خاطر مدارسی که به‌یادگار گذاشته است در ذهن شهروندان نقش بسته است به‌خصوص مدرسه بزرگسالان خزائلی که در خیابان ظهیرالاسلام بنا نهاده شده و تاسیس آن به اولیل دهه ۴۰ باز می‌گردد. به‌دلیل فرسوده بودن این سازه قدیمی مسوولان تصمیم گرفتند تا این مدرسه را پس از نوسازی در اختیار دیگر روشن‌دلان قراد بدهند که به‌دلیل مشکلات مالی و کمبود بودجه پس از گذشت ۱۰ سال، در سال جاری اقدام به نوسازی این واحد آموزشی کرده‌اند ولی موضوعی که در این خصوص وجود دارد، تاکید یکی از خیرین است که می‌‌خواهد نام مدرسه را با سلیقه خود تغییر دهد. این در حالی است که این مدرسه به‌نوعی جزو میراث نابینایان ایران محسوب می‌شود زیرا نام دکتر خزائلی می‌تواند برایشان ایجاد انگیزه کند و همین مورد باعث شده تا بسیاری از تشکل‌های نابینایان و معلولان با انتشار بیانه‌ای مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند.
حسین عبدالملکی، مدرس دانشگاه و مشاور فرهنگی انجمن نابینایان ایران در مورد علت تلاش برای تغییر نام مدرسه دکتر خزائلی، به خبرنگار فراز می‌گوید: «طبق قراردادی که بین آموزش و پرورش، سازمان نوسازی مدارس و خَیری که می‌خواست ۱ و نیم میلیارد تومان برای این مدرسه هزینه کند، قرار بود نام مدرسه از دکتر خزائلی به نام مدرسه کار و اندیشه 4 تغییر کند که حدود ۲۱۰ انجمن و فعالان حوزه معلولان با این تغییر نام مخالفت کرده‌اند. باتوجه به این اعتراض مسوولان قول همکاری داده‌اند.» او در همین زمینه ادامه می‌دهد: «اکنون ما در مورد یک موضوع هویتی صحبت می‌کنیم زیرا این تغییر نام می‌تواند باعث سرخوردگی در بین نابینایان بشود. توجه داشته باشید که مبلغ یک و نیم میلیارد تومان برابر است با بخش کوچکی از ارزش این مدرسه که سال‌ها است در اختیار نابینایان قرار دارد و تنها با دریافت مبلغ ناچیزی می‌خواهند آن را از بین ببرند».
این فعال حوزه معلولان با انتقاد از بی‌خبری در مورد این قرارداد اضافه می‌کند: «بر اساس بندی از قرارداد که هیچ یک از نمایندگان جامعه معلولان در آن تنظیم آن نقش و حضور نداشتند و پس از آن هم در این خصوص به آنان اطلاع رسانی نشد امکان دارد که هویت نابینایان در ایران خدشه دار بشود. ما امیدواریم که مسوولان با توجه به وعدههایی که داده‌اند از این رخداد تلخ جلوگیری کنند».
او به مقایسه برخورد با معلولان در کشورهای پیشرفته و ایران می‌پردازد و در پایان می‌گوید: «در کشورهای پیشرفته می‌بینیم که بناهای بسیاری را به نام فعالان موفق معلول نامگذاری می‌کنند که هم انگیزه معلولان را بالا ببرند و هم فاصله بین این قشر خاص و سایر شهروندان را نزدک‌تر کنند ولی در عوض می‌بینیم در کشور ما همان بناهایی که جزو هویت ما محسوب می‌شود را می‌خواهند تغییر نام بدهند».
لینک این مطلب در اینجا قابل دسترسی است.
