بازسازی سَبکی یا اصطلاحاً دوباره برپاسازی یک ساختمان، در واقع یک اصطلاح باستان‌شناسی برای تکنیک بازسازی می باشد که در این روند، یک ساختمان یا بنای ویران شده و یا رو به ویرانی را بازسازی می‌کنند. حتی گاهی اوقات از همین تکنیک برای بازیابی سفال‌های شکسته و اشیای کوچکتر نیز استفاده می‌کنند. حقیقت ماجرا این است که بازسازی سبکی بیشتر در مواردی به کار می رود که حفظ، نگهداری، تداوم و القای بصری حیات اصلی یک اثر مهم باشد و تا جای ممکن بازسازی نباید منجر به دوباره‌سازی شود.
پروژه های شرکت ابنیه سازان آدینه در زمینه بازسازی سبکی ساختمان را مشاهده نمایید.
بازسازی ساختمان معمولا در چند سطح انجام می شود که هر کدام کاربردها و روش‌های متفاوتی دارند:
پیش تر در مقاله ای با عنوان 6 روش بازسازی ساختمان به معرفی جامع هر کدام از انواع بازسازی ساختمان پرداخته ایم. در این مقاله قصد داریم به بررسی بازسازی سبکی بپردازیم.
به نقل از اساتید بزرگ حوزه مرمت می توان گفت بازسازی سبکی یا آناستیلوز (Anastylosis)، به معنای دوباره ساختن بناهای تاریخی فروپاشیده به همان شکل اولیه است، یا دوباره‌سازی قسمتی از این بناها در همان موضع قبلی.
از این نوع مرمت فقط در مواردی می توان استفاده کرد که قطعات و اجزای مختلف آن، در اطراف یا محل حفاری به صورت پراکنده موجود باشند، به طوری که بتوان هر قطعه را در جای خودش قرار داد و یا جایگزینش کرد تا عملکرد قبلی خودش را داشته باشد.
وقتی در یک ساختمان قدیمی یا بنای تاریخی بخواهیم ارزش‌های اصلی بنا را حفظ کنیم و یاد و خاطره گذشته را زنده نگه داریم، معمولا سعی می‌کنیم بین طرح جدید و قدیمی کمترین تفاوت وجود داشته باشد؛ برای انجام چنین کاری می شود از روش بازسازی سبکی استفاده کرد. یعنی تکه‌های قدیمی را با اجزای جدید مشابه جایگزین می‌کنیم (البته نمی شود عیناً آنها را ساخت و اجرا کرد زیرا اصالت زمانی بنا از بین می رود و در اینصورت با تغییرات کم، بنای مدنظر ما دوباره جان می‌گیرد. از آنجایی که در بازسازی سبکی معمولا سبکِ طرح اولیه بنا بدون تغییر باقی می‌ماند، کاربرد گسترده‌ای در مرمت بناهای تاریخی دارد.
جهت مطالعه ادامه مقاله اینجا کلیک کنید.
