پلان باز به اصطلاحی گفته می شود که از اوایل سال ۱۹۲۶ وارد دنیای دکوراسیون داخلی شد و مورد توجه بسیاری از معماران قرار گرفت. در واقع هنگامی که طراحی را به صورت باز انجام می دهید و دیوارها و اتاق ها به صورت مجزا هستند و یا به عبارتی طراحی یک اتاق بسیار بزرگ و باز شامل فضاهایی با عملکردهای مختلف می باشند، طراحی پلان باز انجام داده ایم.
پیش تر در مقالات حوزه طراحی و دکوراسیون داخلی به معرفی سبک دکوراسیون فارم هاوس یا مزرعه پرداخته ایم.
پلان باز در فرهنگ لغت برای توصیف اتاق یا ساختمانی به‌کار می‌رود که دارای دیوارهای کم یا بدون دیوار است. بنابراین فضا به اتاق‌های کوچک‌تر تقسیم نمی‌شود. پلان باز معمولا بیشتر برای دو کاربری مسکونی و اداری استفاده می‌شود.
در واقع طراحی با رویکرد پلان باز به این معنا نیست که خانه یا فضای کارهیچ اتاق یا دیواری نداشته باشد، بلکه هدف این نوع طراحی، یکی نمودن و یکپارچگی فضاهایی است که می‌توانند کارکردهای مشترک مانند آشپزخانه، اتاق ناهارخوری و نشیمن در کاربری های خانگی و اتاق های مختلف فضاهای کاری در کاربری اداری داشته باشند. اگر خانه با متراژ کوچک دارید، طراحی پلان باز بهترین انتخاب برای دکوراسیون داخلی منزلتان می‌باشد در مورد فضاهایی که بزرگ هستند و محدودیتی ندارید نیز می توانید از این شیوه در بازسازی منزل استفاده کنید.
تا قبل از جنگ جهانی دوم، اکثر خانه‌های مسکونی از یک نقشه ساده پیروی می‌کردند که در آن راهرو اصلی فضاها را مانند شریان تقسیم می‌نمود و دسترسی به اتاق‌ها را ممکن می‌ساخت. در این پلان‌ها آشپزخانه به عنوان یک فضای خدماتی محسوب می‌شد و معمولا در انتهای پلان قرار می‌گرفت. اولین بار لوکوبوزیه معمار و شهرساز سوئیسی در سال ۱۹۲۶ ایده این نوع طراحی و ترکیب فضاهای مختلف با هم را ارائه داد. اما با این حال در اواسط دهه ۱۹۰۰ بود که معماران و مهندسان به اهمیت طراحی فضاهای پلان باز پی بردند و به آن روی آوردند.
در واقع در ابتدا طراحی پلان باز برای معماران بیشتر به عنوان یک گزینه اقتصادی به صرفه کاربرد داشت. چرا که باعث بزرگ‌تر و روشن‌تر نمایش دادن فضاهای کوچک می‌شد. طراحی پلان باز این امکان را به شما می‌دهد که بتوانید فعالیت‌های مختلف را در یک فضای مشترک انجام دهید و محدودیتهای گذشته را نداشته باشید. به طور خلاصه این نوع طراحی نوعی تعامل اجتماعی را فراهم می‌کند که در گذشته وجود نداشته است.
در طراحی پلان با طرح باز منزل، معمولا یکی از سه حالت زیر در چینش فضاهای نشیمن، ناهارخوری و آشپزخانه انتخاب می‌شود:
در خیلی از موارد اتاق ناهار خوری، یک فضای اضافه است. ما می توانیم برای گسترش محیط این فضا را با آشپزخانه ترکیب کنیم. از این رو، پیوستن به آشپزخانه با اتاق ناهار خوری و شامل عناصر تزئینی نه تنها استفاده از اتاق ها را بهتر می کند بلکه دیگر نیازی به پوشاندن فاصله برای قرار دادن غذا در میز ناهار خوری نخواهید داشت. همانطور که می‌دانید آشپزخانه و اتاق ناهارخوری اغلب فضای مشترکی دارند و در پلا‌ن‌های بسته نیز گاهی این دو فضا با یکدیگر ادغام می‌شوند.
گاهی اوقات خود میز ناهارخوری یا یک جزیره، فضای آشپزخانه را از ناهار خوری تفکیک می‌کند. برای این ترکیب رنگ‌هایی را انتخاب کنید که با کابینت فعلی، وسایل و همچنین اتاق‌های دیگر هماهنگ باشد. رنگ های گرم و روشن می توانند بهترین انتخاب باشند. چرا که بیشتر وقت در این منطقه سپری می شود و هیچ چیز نمی تواند جذاب تر از رنگ های گرم یا لطیف باشد.
جهت مطالعه ادامه مقاله اینجا کلیک کنید.
