در این مقاله قصد داریم به این سوال پاسخ دهیم که چگونه برخی از ساختمان‌ها جهت سکونت و برخی دیگر به‌عنوان ساختمان‌های تجاری، اداری، کشاورزی، ورزشی و انواع دیگر شناخته شده‌اند؟ در اینجا باید بگوییم که کاربری ساختمان و مجوز شهرداری این مسئله را تعیین می‌کند و شامل کاربری مسکونی کاربری تجاری و فاقد کاربری است. بنابراین ابتدا باید بدانیم مجوز و کاربری ساختمان چیست و انواع آن کدامند؟
پروانه ساختمان
شناسنامه هر ساختمان در سندی به نام پروانه ساختمان ثبت می‌شود که قبل از ساخت‌وساز باید از شهرداری گرفته شود. هرگونه ساخت و سازی که بدون مجوز شهرداری صورت گیرد غیرقانونی است و شهرداری مجاز است تا مانع از ادامه ساخت و ساز و فعالیت آن شود. در پروانه ساختمان علاوه بر ثبت مشخصات فنی ساختمان زیر نظر مهندسین و ناظرین باتجربه، نوع کاربری ساختمان نیز ذکر می‌شود.
کاربری ساختمان
کاربری ساختمان
کاربری ساختمان طرحی جامع و تفصیلی است که چگونگی استفاده و کاربرد ساختمان را بیان می‌کند. جهت شناخت شهر و آشنایی با چگونگی و پراکندگی فعالیت‌های شهری مطالعاتی اساسی صورت گرفته و بر مبنای آن نوع کاربری ساختمان تعیین می‌شود.
به‌طور خلاصه می‌توان گفت که به نحوه‌ی استفاده از یک ملک یا ساختمان، که بر مبنای طرح تفصیلی شهرداری و بر اساس چگونگی استفاده از آن ساختمان و فعالیت‌های شهری اطراف آن مشخص می‌شود، کاربری ساختمان گفته می شود.
ساختمان بنایی است مستقل و مجزا که به‌وسیله‌ی دیوار از سایر بناهای هم‌جوار خود جدا می‌شود و عموماً شامل یک یا چند اتاق است.
عموماً ساختمان‌ها به‌منظور سکونت و یا برای راه‌اندازی کسب‌وکار ساخته می‌شوند. واحد مسکونی، واحد مسکونی_تجاری، واحد تجاری، واحد صنعتی، واحد آموزشی و بهداشتی از انواع مختلف ساختمان‌ها هستند و همان‌طوری که از نامشان پیداست با هدف خاصی ساخته می‌شوند. به‌طور مثال واحد مسکونی ساختمانی است که یک یا چند خانواده در آن زندگی می‌کنند. واحد مسکونی_تجاری ساختمانی است که قسمتی از آن جهت سکونت و بخش دیگر برای کسب‌وکار و تجارت مورداستفاده قرار می‌گیرد. همین‌طور واحدهای تجاری برای کسب‌وکار تجاری، واحد صنعتی برای فعالیت‌های صنعتی و واحد آموزشی و بهداشتی شامل مدارس و بیمارستان و غیره هستند. به نحوه‌ی چگونگی استفاده از یک ملک که با توجه به طرح تفصیلی شهرداری و فعالیت شهری اطراف آن تعیین می‌شود کاربری ساختمان گویند لذا ساخت‌وساز در آن باید با مجوز شهرداری صورت گیرد.
در ادامه هرکدام از موارد فوق را به‌طور مختصر توضیح خواهیم داد.
کاربری ساختمان مسکونی
ساختمانی که بر اساس طرح جامع و تفصیلی شهرداری در محدوده‌ای از شهر با تراکم‌های مختلف مسکونی بنا شود این پتانسیل را دارد که افرادی در آن سکونت کنند بنابراین مجوز شهرداری آن با کاربری مسکونی صادر می‌شود.
حتی زمینی که در تراکم‌های مسکونی شهر واقع‌شده است می‌تواند کاربری مسکونی داشته باشد. املاک با کاربری مسکونی به سه دسته آپارتمان، ویلایی و زمین مسکونی تقسیم می‌شوند.
امروزه با افزایش جمعیت و نبود زمین کافی اغلب واحدهای مسکونی در یک یا چند ساختمان واقع می‌شوند که ورودی اصلی، راه‌پله و گاها پارکینگ و حیاط آن‌ها مشترک است به این‌گونه ساختمان‌ها آپارتمان گفته می‌شود.
قسمت‌هایی که به‌صورت مشترک بین اهالی ساختمان استفاده می‌شود بخش مشاع ساختمان نامیده می‌شود. برای یک آپارتمان علاوه بر کاربری مسکونی می‌توان کاربری تجاری و اداری نیز اخذ کرد. ساختمان‌های ویلایی ساختمان‌هایی یک یا چندطبقه هستند که ورودی اصلی، حیاط و تمامی امکانات موجود در آن مستقل بوده و به‌صورت مشترک با واحدهای مسکونی دیگر استفاده نخواهد شد.
زندگی در خانه‌های ویلایی با آسایش بیشتری همراه است زیرا نیازی نیست تا بخش‌هایی از ساختمان را با افراد ساکن در ساختمان‌های مجاور شریک شد. زمین با کاربری مسکونی زمینی است که ساخت‌وسازی در آن انجام‌نشده اما مجوز شهرداری جهت ساخت واحد مسکونی برای آن صادر می‌شود و یا امکان اخذ مجوز شهرداری برای ساخت ساختمان مسکونی برای آن فراهم است.
