تا حالا شده یه صفحه‌ی عالی توی سایتت داشته باشی، اما هیچ‌کس پیداش نکنه؟
نه رتبه‌ای، نه بازدیدی، نه اثری.
خیلی وقتا فکر می‌کنیم مشکل از محتواست یا اینکه گوگل باهامون سر لج داره؛
در حالی‌که شاید یه چیز خیلی ساده رو فراموش کردیم: لینک‌سازی داخلی.
اینکه چطور صفحات سایتت به هم وصلن، فقط یه مسئله‌ی فنی نیست؛
یه مسئله‌ی روانیه، تجربه کاربریه، و حتی استراتژیکه.
مثل اینه که توی یه فروشگاه بزرگ، همه‌چی باشه، ولی راهنما نداشته باشه.
کاربر گم می‌شه، گوگل گیج می‌شه، و صفحه‌هات می‌مونن توی سایه.
توی این مقاله می‌ریم سراغ همون جزئیاتی که اغلب نادیده گرفته می‌شن:
چرا لینک‌سازی داخلی فقط لینک دادن نیست؟
چطور می‌تونه به سئوی تو جون بده؟
و چه اشتباه‌هایی ممکنه باعث بشه کل زحماتت بی‌نتیجه بمونه؟
بیا با هم ساختار سایتتو یه بار برای همیشه هوشمند کنیم.
تا حالا توی یه فروشگاه بزرگ گم شدی؟
لینک‌سازی داخلی، همون تابلوهای راهنما و مسیرهاییه که کمک می‌کنن بدونی از شیر بگذری، به ماست می‌رسی.
تو دنیای وب، یعنی از یه صفحه‌ی سایتت، به یه صفحه‌ی دیگه‌اش لینک بدی—تا کاربر گیج نشه و گوگل هم راهو پیدا کنه.
این یعنی هر صفحه فقط یه جزیره‌ی جدا نیست. با لینک‌های داخلی، جزیره‌ها می‌شن یه قاره.
اگه یکی از بیرون به سایتت لینک بده، بهش می‌گیم لینک خارجی یا بک‌لینک.
اما لینک‌سازی داخلی یعنی خودت، از یه صفحه‌ات به یه صفحه‌ی دیگه‌ات پل بزنی.
بک‌لینک مثل تعریف دیگرانه ازت.
لینک داخلی مثل معرفی خودت، ولی با نظم و نقشه.
یه لینک معمولی با یه لینک استراتژیک خیلی فرق داره.
این دوتا رو ببین:
جفتش لینک‌دارن. اما دومی، هم کاربر رو جذب می‌کنه، هم به گوگل یه سیگنال معنی‌دار می‌ده.
لینک داخلی درست، یعنی:
🔸 کجا لینک بدی؟
🔸 چه متنی رو لینک کنی؟
🔸 به کدوم صفحه؟
و اینا با هم مشخص می‌کنن که ساختار فکری سایتت چقدر قابل درکه.
کاربر اومده یه سوالی داره. اگه جواب رو بگیره و بدونه بعدش چی رو بخونه، می‌مونه.
اگه فقط یه دیوار جلوش باشه؟ خب... برمی‌گرده به گوگل.
ربات‌های گوگل هم همین‌طورن.
اونا دنبال ساختار می‌گردن، دنبال مسیرن. وقتی لینک‌سازی داخلی منظمی داشته باشی، می‌تونن بفهمن کدوم صفحه‌هات مهم‌تره، و زودتر ایندکسش کنن.
در واقع، لینک داخلی خوب یعنی:
🧠 ذهن کاربر آروم می‌مونه
🤖 ذهن گوگل روشن می‌شه
فکر کن یکی تو رو به یه مهمونی دعوت کنه و فقط بگه: «بیا اونجا».
حالا یکی دیگه بگه: «بیا پنج‌شنبه ساعت ۷، کافه‌ای که همیشه می‌ریم.»
دومی مشخص‌تره، نه؟
لینک‌سازی داخلی هم همین‌طوره.
انکرتکست یعنی متنی که لینک روشه.
مثلاً به‌جای اینکه بنویسی:
👉 «برای اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید»
بهتره بگی:
👉 «این راهنمای کامل لینک‌سازی داخلی رو ببین»
🔹 گوگل از انکرتکست می‌فهمه صفحه‌ی مقصد درباره‌ی چیه
🔹 کاربر هم راحت‌تر تصمیم می‌گیره کلیک کنه یا نه
یه انکرتکست خوب باید دقیق، قابل‌فهم و مرتبط باشه—نه کلی، نه گمراه‌کننده.
هر سایتی چند تا صفحه‌ی «ستاره» داره—صفحه‌هایی که یا بیشترین ترافیک رو می‌گیرن، یا قراره بگیرن.
مثل مقاله‌های راهنما، صفحات محصول، یا اون مطلبی که خیلی روش وقت گذاشتی.
به‌جای اینکه همه‌ی صفحات رو به یه اندازه لینک بدی، بهتره تمرکزت رو بذاری روی هدایت ترافیک به صفحات مهم‌تر.
به این می‌گن استراتژی پیلار و کلاستر (ستون و خوشه):
اینطوری اعتبار لینک‌ها هم بهتر پخش می‌شه.
📉 اگه خیلی کم لینک بدی، کاربر گم می‌شه
📈 اگه خیلی زیاد لینک بدی، کاربر گیج می‌شه
گوگل هم از این لینک‌بارون خوشش نمیاد.
قانون کلی؟
برای هر ۵۰۰ تا ۸۰۰ کلمه، ۱ تا ۳ لینک داخلی هدفمند.
مهم‌تر از تعداد، جای لینک‌هاست.
لینک باید توی متن جا بشه، نه به زور چسبونده بشه ته پاراگراف.
بعضی‌ها تا یه کلمه ببینن که یه زمانی بهش مقاله‌ای نوشتن، سریع لینک می‌دن.
بدون اینکه ببینن آیا اون لینک واقعاً به کار مخاطب میاد یا نه.
مثلاً تو یه مقاله درباره سئو تکنیکال، میای وسطش یه لینک به «بهترین افزونه‌های وردپرس» می‌ذاری—بدون ارتباط مشخص.
نتیجه؟
❌ هم کاربر گیج می‌شه
❌ هم ربات‌های گوگل سیگنال اشتباه می‌گیرن
🔹 قانون طلایی: لینک‌سازی باید به درد اکوسیستم محتوای تو بخوره، نه فقط به‌درد سئو.
اگه ۱۰ تا لینک داری و توی همه‌شون نوشتی «بیشتر بخوانید» یا «کلیک کن»، هم کاربر بی‌اعتماد می‌شه، هم گوگل بی‌تفاوت.
یا مثلاً هر جا می‌خوای به یه مقاله لینک بدی، فقط بنویسی: «راهنمای کامل سئو، راهنمای کامل سئو، راهنمای کامل سئو...»
اینا رو گوگل هم متوجه می‌شه.
توصیه؟
🔹 انکرتکست رو بسته به جایگاه متن، طبیعی و متنوع انتخاب کن.
این یکی دیگه فاجعه‌ست.
وقتی کاربر روی یه لینک کلیک می‌کنه و به یه صفحه‌ی ۴۰۴ می‌رسه یا صفحه‌ای که اصلاً حذف شده، حس می‌کنه با یه سایت بی‌نظم طرفه.
و خب، گوگل هم همین حسو می‌گیره.
✅ لینک‌هات رو هر چند وقت یه بار بررسی کن
✅ ابزارهایی مثل Screaming Frog یا Ahrefs می‌تونن لینک‌های شکسته رو دربیارن
اگه بخوای یه سیستم محتوایی بسازی که هم گوگل ازش خوشش بیاد، هم مخاطب توش گم نشه، لینک‌سازی داخلی باید تو اولویت‌ت باشه.
نه نیاز به بودجه داره، نه منت کسی رو بکشه.
فقط یه ذهن استراتژیک می‌خواد که بدونه:
📌 هر لینک باید یه دلیل داشته باشه
📌 هر انکرتکست باید به مقصدش بخوره
📌 هر ساختار لینک‌دهی باید یه مسیر رو بسازه—not یه بن‌بست
پس دفعه‌ی بعد که مقاله می‌نویسی یا ویرایش می‌کنی، یادت باشه: لینک‌سازی داخلی، مثل چسب بین قطعه‌های پازله. وقتی درست بچسبه، تصویر کامل‌تر دیده می‌شه.
📌 این مقاله بخشی از مسیر یادگیری سئو توی کانال «از صفر تا سئو» بود.
اگه دنبال آموزش سئو با لحن صمیمی، کاربردی، و بدون اضافه‌گویی هستی، حتماً به کانال سر بزن 👇
@azsefrtaseo
