عمری تنها بوده وقتشه داماد بشه . .وای وای دلم وای وای دلم وای دلم آی دلم .....
دقیقا با همین آهنگ شش و هشت شهرام شپره در این روزگار بی اینترنتی و اوقات وبلاگ نویسی که تبدیل شده نوشتن در ورد تا وقت آزادی اینترنت از قفس اینترانت داخلی با صدای نه چندان بلند همین آهنگ که کاستش را وقتی اعصابم از بی اینترنتی خورد بود بین وسایل قدیمی خانه پیدا کردم و با کمال تعجب رادیو کاست خور دولبه سونی که هنوز کار می کند مشغول گوش کردن و نوشتن این وبلاگ هستم .
فکر میکنم که اینترنت بد نشد قطع شد ازون ور فکر میکنم من که کارم اینترنتیه و پول تو جیبمم تا سره ماه نمیرسه یک قسط هم دارم که یک تومن کم دارم پس میگم من که خودمم بکشم پوله چکم آماده نمیشه پس ولش کن بزا به این آهنگ قدیمی گوش بدم که در روزگار کودکی با آن فکر میکردیم روزگار بزرگسالی چه روزگار پر هیجانیست و چه ها خواهد شد و از رویاهای فانتزی چرتی که فقط یک ذهن کودک قابلیت تجسم داشت برمیآمد و برمیآید .
چه روزگاری بود روزگار بی اینترنتی زمان کودکی سوار بر خیال پر سرعت خودم میشدم و هزاران تخیل خنده دار و با حال یا تصور داشتن یک نوع ماشین مدل بالای آمریکایی که همیشه دوست داشتم پدرم داشته باشد و هیچ وقت نداشت . شورلت نوآ 6 ماشینی که خیلی خوب بود و خداییش آرزوی روزگار من بود .
اما چه کنیم اینترنت این روزها قطع است و خیالات ما دیگر به پرسرعتی قدیم نیست یا اگر هم پر سرعت پر از خیال ناجور وترس و کمبود است. به هر خیال خوبی پوزخندی حواله میکنم که آری حتما برای تو پیش می آید اصلا دوبرابرش گیرت می آید.
دراین گرانی مجددی که پیش آمده خواب وخیال خیلی شده زنده ماندن چه برسد به خیال آرزوهای محال نشستن .
بگزار آهنگم را گوش کنم و با خودم فکر کنم کاش میشد در عصر پدرجدم زندگی میکردم که برق هم نبود ولی خیالی آسوده بود .
