اولین ورودم به دنیای دیوید فاستر والاس.
کتاب را در بازه های استراحت بین کلاس ها و در آرامش و با هم‌آوایی پرنده های دانشکده و باران بهاری خواندم.
همیشه خواندن کسانی که سرنوشتشان را به خودکشی پیوند می‌دهند برایم با بقیه متفاوت است. گویی دنبال نقطه اتصالی بین نوشته های هرفرد و بین همه این افراد بایکدیگر هستم.
چهار جستار بر موضوعاتی ظاهرا بی ربط محتویِ این کتاب ۱۰۰صفحه ایست.
در جستار اول که "آب این است" نام دارد، والاس یادآوری می‌کند که شما مرکز جهان نیستید، هر فرد در جهان درحال مجادله برای بقاست و از ما میخواهد انسان ها و فردیتشان را به رسمیت بشناسیم و گاهی تلاش کنیم دنیای اطرافمان را از دید سوم شخص نظاره کنیم.
سه جستار بعدی که به ترتیب "یک نما ازخانه خانم تامپسون"،"به لابستر نگاه کن" و "فدرر:هم تن و هم نه" نام دارند را خودتان کشف کنید و از ذوق این آقای عزیز شگفت زده شوید.
