طراحی سپتیک تانک

ظرفیت مخزن سپتیک به تعداد کاربران و فاصله دفع لجن بستگی دارد.

به طور معمول لجن باید هر 2 سال جدا شود. ظرفیت مایع مخزن 130 لیتر تا 70 لیتر در هر سر است.

برای تعداد کمی از کاربران 130 لیتر در هر سر مصرف می شود.

در طراحی سپتیک تانک محل دفن سپتیک بار ترافیکی روی مخزن ، نوع فاضلاب مثلا خانگی یا صنعتی باشد نیز اهمیت دارد و تاثیر می گذارد.

سپتیک تانک های مناسب که امروزه طرفداران زیادی دارد از جنس مخازن دوجداره پلی اتیلن با سطح داخلی صاف و سطح بیرونی با پروفیل های مارپیچ که استحکام فیزیکی مخزن را افزایش میدهد می باشد.

دارای ورودی و خروجی ، دیواره های جدا کننده فضای داخلی سپتیک و خروجی ونت برای خارج شدن گاز های تولید در اثر تجزیه لجن و چربی می باشد.

در صورت درخواست مشتری خروجی تخلیه چربی نیز در سپتیک تانک تعبیه می شود.

مخزن سپتیک معمولاً از دو مخزن که بخش اول بزرگتر است تشکیل می شود که توسط دیواره هایی از هم جدا شده اند و دو بخش توسط لوله های Tشکلی به هم متصل می شوند.

این نوع سپتیک مخزن طوری طراحی شده است که بیشتری مرحله ته نشینی و جداسازی در بخش اول صورت بگیرد.

این مخازن در کارخانه ساخته و به محل قرر گیری منتقل میشوند و هیچ گونه عمل ساختمانی در هنگام نصب نیاز ندارند.

مخازن سپتیک با انتقال فاضلاب از خانه به یک مخزن ، جایی که باکتری های بی هوازی در آن فعالیت میکنند و مواد زائد را مصرف می کنند ، کار می کنند و به طور موثر آن را به مواد جامد و مایعات جدا تقسیم می کنند.

پساب به دست آمده در مرحله آخرمخزن سپتیک تانک از طریق لوله های سوراخ دار به داخل زمین موسوم به میدان تخلیه تخلیه می شوند.

خاک موجود در میدان تخلیه آب را از طریق لایه های سنگ و مواد معدنی جذب کرده و به سیستم آب زیرزمینی باز می گرداند. برای ادامه کارکرد مخزن ، باید هر دو یا سه سال یک بار آن را تخلیه کنید.

گذشته از پمپاژ یا تخلیه دوره ای ، درمان منظم سپتیک تانک برای تقویت باکتری های موجود در مخزن برای کمک به ادامه تخریب ضایعات وارد شده به مخزن ضروری است.

دوز ماهیانه درمان مخزن سپتیک باعث می شود مخزن شما به طور موثر کار کند و از فرسودگی زودرس آن جلوگیری می کند.