همه ما برای پیشرفت تلاش میکنیم.برای داشتن زندگی بهتر
کم و بیش هم میدونیم که چه کارهایی لازمه تا ما به خواسته هامون برسیم.از نگرش مثبت،برنامه ریزی،لایف استایل،مهارت و ...
اما موضوع مهم شروع کردن هست.بسیاری از ما نمیدونیم از کجا باید شروع کنیم و همین باعث میشه تا مدام کار رو به فردا بندازیم و حتی به یک ساعت دیگه هم موکول میکنیم.اما این ساعت بعد شاید یک هفته،یک ماه،یک سال و حتی شاید هیچ وقت فرا نرسه.اما دلیلش چیه؟چرا هر چقدر میخواهیم شروع کنیم نمیشه؟اولین چیزیکه سر راه ما قرار داره اینه که نمیدونیم از کجا باید شروع کنیم
ازکجا شروع کردن قدم اول هست.اما چه جوری؟اگر اهداف رو یک مقصد بدونیم و مسیر رسیدن به هدف رو مانند یک سفر بهش نگاه کنیم،ابتدا ما باید بدونیم کجا هستیم ومشخص کنیم که اصلا چرا اینجا هستیم؟چه شرایطی رو داریم و خواسته های ما چیه؟اگر ما ندانیم که کجا هستیم،هم در تعیین مقصد یا همون هدف به مشکل خواهیم خورد و هم در تعیین مسیر یا همان برنامه ریزی به مشکل میخوریم.
اگر ما در تعیین هدف و برنامه ریزی و همچنین خواسته های خود شفاف نباشیم،بعد از پیمودن قسمتی از مسیر و یا حتی بدتر از آن بعد صرف کامل منابع و انرژی خودمان متوجه می شویم که تمام این مسیر رو به اشتباه اومدیم.پس این نیاز است که ما باید با تفکر در مورد خودمان،علایق،شرایط و خواسته هامان،متوجه شویم که ابتدای راه برای ما کجاست.ببینیم چه کارهایی رو انجام دادیم و چه کارهایی رو انجام ندادیم که الان در این شرایط قرار داریم و نیاز به تغییر برای پیشرفت داریم.
شناخت شرایط و این باید و نباید ها باعث می شود که برنامه ریزی درست داشته باشیم.برای مثال اگر درآمد کنونی پنج میلیون تومان است،برنامه ریزی اولیه خود را برای درآمد پنجاه میلیون تومانی برنامه ریزی نمی کنیم.این کار انرژی و انگیزه ما را در میانه راه میگیرد و باعث می شود که هزینه های زیادی را متحمل شویم.
اگر ما دقیقاً بدانید که:کجا هستیم،به کج میخواهیم برسیم،قرار است در این مسیرچه کاری انجام دهیم،نقاط قوت و ضعف خود را بشناسیم،برای خودمان قوانینی را ترسیم کنیم،کاری را که به آن علاقه داریم شروع کنیم و در این مسیر از اشتباهات خود و دیگران درس بگیریم و همچنین بتوانیم هر روز کمی توانمندی های خودمان را بیشتر کنیم،به طور قطع و در مدت زمان کوتاهی میتوانیم به موفقیت برسیم.
mr_aliraad علی راد
