در حالی که جدول تناوبی عنصرها نقش کلیدی در دستهبندی و شناخت خواص عناصر دارد، اسیدها به طور مستقیم در این جدول دستهبندی نمیشوند.
دلیل این امر آن است که اسیدها بر اساس ویژگیهای شیمیایی خود، یعنی توانایی آزاد کردن یون هیدروژن (H+) در محلول آبی، تعریف میشوند.
با این حال، عناصر تشکیلدهنده اسیدها در جدول تناوبی جایگاه مشخصی دارند و میتوان با بررسی موقعیت آنها در جدول، اطلاعات مفیدی درباره قدرت اسیدی و رفتار شیمیایی اسیدها به دست آورد.
اسیدهای معدنی: از واکنش یک فلز با غیرفلز (معمولاً هالوژنها مانند کلر، برم یا ید) در آب تشکیل میشوند. به عنوان مثال، اسید سولفوریک (H2SO4) از واکنش گوگرد (S) با اکسیژن (O) و آب تشکیل میشود.
اسیدهای آلی: از ترکیبات آلی حاوی گروه کربوکسیل (COOH) تشکیل میشوند. به عنوان مثال، اسید استیک (CH3COOH) از سرکه به دست میآید.
نکاتی در مورد اسیدها در جدول تناوبی:
فلزات قلیایی و قلیایی خاکی در سمت چپ جدول قرار دارند و تمایل زیادی به از دست دادن الکترون و تبدیل شدن به کاتیون (ذره با بار مثبت) دارند. اسیدهای تشکیل شده توسط این فلزات (مانند اسید هیدروکلریک HCl و اسید سولفوریک H2SO4)اسیدهای قوی هستند.
نافلزات در سمت راست جدول قرار دارند و تمایل زیادی به گرفتن الکترون و تبدیل شدن به آنیون (ذره با بار منفی) دارند. اسیدهای تشکیل شده توسط نافلزات (مانند اسید فسفریک H3PO4 و اسید بوریک H3BO3) اسیدهای ضعیف هستند.
هیدروژن (H) در گروه 1 و دوره 1 جدول قرار دارد و برای تشکیل اسیدها با عناصر دیگر ترکیب میشود.