استون و اتانول دو مایع بی‌رنگ با کاربردهای مختلف هستند، اما تفاوت قابل توجهی در نقطه جوش آنها وجود دارد. نقطه جوش استون 56.2 درجه سانتیگراد و نقطه جوش اتانول 78.4 درجه سانتیگراد است.
در این بخش به بررسی دلایل این تفاوت می‌پردازیم:
عامل اصلی بالاتر بودن نقطه جوش اتانول نسبت به استون، وجود پیوندهای هیدروژنی در اتانول است. در مولکول اتانول، یک اتم هیدروژن با اتم اکسیژن پیوندی کووالانسی موسوم به پیوند هیدروژنی تشکیل می‌دهد. این پیوندها نوعی جاذبه الکترواستاتیکی قوی بین مولکول‌های قطبی هستند.
در مقابل، مولکول‌های استون به دلیل ساختار متقارن، قطبی نیستند و پیوند هیدروژنی تشکیل نمی‌دهند.
نیروهای بین مولکولی در استون فقط شامل جاذبه‌های واندروالس ضعیف‌تر از نوع نیروهای لاندن هستند.
بنابراین، برای جدا کردن مولکول‌های اتانول از یکدیگر و رسیدن به نقطه جوش، به انرژی بیشتری نسبت به مولکول‌های استون نیاز است.
جرم مولی اتانول (46.07 گرم بر مول) کمی بیشتر از جرم مولی استون (58.08 گرم بر مول) است.
به طور کلی، مولکول‌های سنگین‌تر برای غلبه بر نیروهای بین مولکولی و رسیدن به نقطه جوش به انرژی بیشتری نیاز دارند.
بنابراین، جرم مولی بیشتر اتانول نیز در بالاتر بودن نقطه جوش آن نسبت به استون نقش دارد.
حلالیت نیز می‌تواند بر نقطه جوش تاثیر بگذارد. اتانول در آب حل می‌شود، اما استون حل نمی‌شود.
این امر بر در دسترس بودن مولکول‌ها برای تشکیل پیوند هیدروژن و در نتیجه بر نقطه جوش آنها تاثیر می‌گذارد.
مولکول‌های اتانول در آب حل شده و پیوندهای هیدروژنی کمتری با یکدیگر تشکیل می‌دهند.
در حالی که مولکول‌های استون به دلیل عدم انحلال در آب، پیوندهای هیدروژنی بیشتری با یکدیگر برقرار می‌کنند.
این موضوع می‌تواند نقطه جوش استون را کمی پایین‌تر بیاورد.
امیدوارم این توضیحات مقایسه کاملی از نقطه جوش استون و اتانول ارائه داده باشد.
