به طور معمول هنگام صحبت کردن در مورد کاربردهای بلاکچین، مردم اول در مورد ارزهای دیجیتال و کاربردهای مالی صحبت می کنند، افراد با دانش بیشتر، درمورد برنامه های کاربردی عمومی تجاری مانند زنجیره تامین نیز صحبت می کنند، بعد از آن احتمالا در مورد استفاده بالقوه آن برای اینترنت اشیاء نیز صحبت‌هایی به میان میاید. اما آنچه در مورد آن به ندرت صحبت می شود، کاربردهای بلاکچین در محیط زیست است. آنچه که ما سعی خواهیم کرد در این بخش بگوییم، این است که، کاربردهای محیط زیست یکی از مهم ترین پتانسیل های بلاکچین باشد. در ادامه بیشتر ئر مورد بلاکچین و محیط زیست صحبت خواهیم کرد.
برای درک چرایی این موضوع باید بدانیم که ما در یک بحران زیست محیطی بزرگ قرار داریم و علت آن عمدتا از طراحی سیستم اقتصادی ما است. ما چارچوب اقتصاد امروزی را در دنیای صنعتی توسعه دادیم که منابع طبیعی فراوان و زیرساخت های صنعتی محدود داشت.
این سیستم طوری طراحی شد که هدف آن رشد تولید ناخالص داخلی، تولید بیشتر و مصرف بیشتر و بیشتر بود، بدون اینکه به اثرات این روند بر محیط زیست دقت داشته باشد. در این میان سرمایه های طبیعی اصلا به حساب نیامد، و برای تولید بیشتر و افزایش GDP، منابع طبیعی، بسیار بیشتر از حد مصرف شد.
البته امروز ما متوجه شده ایم که کل چارچوب اقتصادی خطی ناپایدار است و یکی از موثرترین روش های تغییر این مدل این است که سعی کنیم هزینه ها و درآمدها را در اکوسیستم ها و در کنار هم برآورد نماییم. این بدان معنی است که اساسا ایجاد یک ارزش در کل اکوسیستم باید با برآورد کامل همراه باشد تا مردم هزینه های زیست محیطی اقدامات خود را نیز در معادله سود و زیان خود منظور کنند.
ایده جدید، جدید نیست. در گزارش اخیر ارنست و یانگ تحت عنوان “حسابداری برای سرمایه طبیعی – فیل در اتاق هیئت مدیره” تبدیل شده است که جریان اصلی آن را بیشتر می داند. در بخش خلاصه اجرایی در همان ابتدا می گوید: “سرمایه طبیعی به عنوان مهمترین نگرانی کسب و کارها در قرن بیست و یکم است، همانگونه که تامین سرمایه مالی کافی در قرن بیستو دغدغه بود … ما در حال حاضر سالانه بیش از ۵۰ درصد سرمایه طبیعی جهانی را مصرف میکنیم بدون اینکه به صبیعت اجازه ریکاوری دهیم. نرخ این زوال رو به شتاب است. خیلی زود، کسب و کار با یک انتخاب محتوم روبرو خواهد شد: تطابق یا نابودی”
ظرفیت قدرتمند اقتصادهای توکن محور بلاکچین برای طراحی ساختارهای انگیزشی جدید، می‌تواند وضعیت فعلی را تغییر دهد. وقتی که اقتصاد توکن پایه به درستی طراحی شود، می تواند ساختارهای انگیزشی قوی برای مردم فراهم کند تا در زمینه رشد منابع اصلی ارزش در جامعه فعالیت نمایند. این ظرفیت را می توان برای توسعه و رشد سرمایه طبیعی یک جامعه در ساخت اکوسیستم صحیح به کار برد.
بر خلاف سیستم اقتصادی سنتی، که در آن صنایع مردم را به مصرف بیشتر محصولات تشویق می کنند، در اقتصاد مدرن با ایجاد سیستم های توکنی، ما واقعا می توانیم مردم را در هر فعالیتی که برای توسعه منابع زیست محیطی مفید است، تشویق و به آنها پاداش دهیم. توکن‌ها می توانندبا ترغیب مصرف بهینه، به بازیافت منابع طبیعی کمک کنند.
به عنوان مثال، در مورد یک شهر کوچک در استرالیا فکر کنید که دارای مقدار محدودی آب برای گذران است، تعداد محدودی توکن‌های آب می تواند صادر شود و برای هر فعالیتی که در آب صرفه جویی می شود، پرداخت شود. به عنوان مثال، اگر شما سیستم لوله کشی خود را با یک سیستم با نشتی کمتر جایگزین نمایید، می توانید توکن آب بدست آورید که می تواند در جای دیگر استفاده شود یا با پول رایج معاوضه گردد. این یعنی مردم با ایجاد یک اقتصاد در اطراف صرفه جویی آب و یک سیستم مشوق می توانند درآمد کسب کنند.
