ترید یکی از اساسی ترین مفاهیم اقتصاد تعریف می شود که شامل خرید و فروش کالا و خدمات با غرامت پرداخت شده توسط خریدار به فروشنده یا مبادله کالا یا خدمات بین طرفین است. ترید می تواند در یک اقتصاد بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان انجام شود. ترید بین الملل به کشورها این امکان را می دهد تا بازار کالاها و خدمات را گسترش دهند.
در غیر این صورت ممکن است برای آنها این گزینه که یک مصرف کننده آمریکایی می تواند بین یک اتومبیل ژاپنی، آلمانی یا آمریکایی یکی را انتخاب کند در دسترس نباشد. در نتیجه تجارت بین الملل، بازار شامل رقابت بیشتر و قیمت های رقابتی تر است که محصول ارزان تری را برای مصرف کننده به ارمغان می آورد.
در بازارهای مالی، معامله به خرید و فروش اوراق بهادار مانند خرید سهام در کف بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) اشاره دارد. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه و موارد مشابه به سایت آکوچین مراجعه کنید.
ترید به طور گسترده به محدوده معاملات در شرایط مختلف از مبادله کارت های بیس بال بین کلکسیونرها تا سیاستهای چند ملیتی که پروتکل های واردات و صادرات بین کشورها را تعیین می کنند، اشاره دارد. صرف نظر از پیچیدگی معامله، ترید از طریق سه نوع مبادله اصلی انجام می شود.
تجارت جهانی بین ملت ها باعث می شود مصرف کنندگان در سایر کشورها بتوانند از کالاها و خدماتی که در کشورهای خودشان موجود نیست، استفاده کنند. تقریباً هر نوع محصولی را می توان در بازارهای بین المللی یافت: مواد غذایی، لباس، قطعات یدکی، روغن، جواهرات، نوشیدنی، سهام، ارزها و حتی آب. خدمات نیز معامله می شوند: مانند خدمات گردشگری، بانکی، مشاوره و حمل و نقل. محصولی که به بازار جهانی فروخته می شود صادراتی است و محصولی که از بازار جهانی خریداری می شود وارداتی است. واردات و صادرات در تراز پرداخت های کشور و در حساب جاری کشور محاسبه می شوند.
تجارت بین الملل نه تنها منجر به افزایش کارایی می شود بلکه به کشورها امکان مشارکت در اقتصاد جهانی را می دهد و فرصت سرمایه گذاری مستقیم خارجی (FDI) را فراهم می کند، یعنی مبلغی که افراد در شرکت های خارجی و دارایی های دیگر سرمایه گذاری می کنند. از نظر تئوری، اقتصادها می توانند رشد کارآمدتری داشته و با سهولت بیشتری بتوانند به یک شرکت کننده اقتصادی رقابتی تبدیل شوند. برای دولت پذیرنده، سرمایه گذاری مستقیم خارجی ابزاری است که به وسیله آن ارز و تخصص خارجی می تواند وارد کشور شود.
اینها سطح اشتغال را افزایش می دهد و از نظر تئوریک منجر به رشد تولید ناخالص داخلی می شود. برای سرمایه گذار، FDI به معنی گسترش و رشد شرکت بوده که در نهایت به معنای درآمد بیشتر است. کسری تجاری وضعیتی است که یک کشور بیش از درآمد حاصل از صادرات کل خود، برای واردات کل از خارج هزینه می کند. کسری تجاری نشان دهنده خروج ارز داخلی به بازارهای خارجی است. این ممکن است به عنوان تراز تجاری منفی (BOT) نیز شناخته شود.
از نظر تئوری تجارت جهانی به کشورهای ثروتمند این امکان را می دهد تا از منابع خود – اعم از نیروی کار، فناوری یا سرمایه – به نحو احسن استفاده کنند. از آنجا که کشورها از دارایی ها و منابع طبیعی مختلفی برخوردار هستند (زمین، نیروی کار، سرمایه و فناوری)، برخی از کشورها ممکن است کالای مشابه را با بازده بیشتری تولید کنند و بنابراین ارزان تر از سایر کشورها آن را بفروشند. اگر کشوری نتواند به طور موثر کالایی را تولید کند، می تواند از طریق تجارت با کشور تولید کننده دیگری این کالا را بدست آورد. این امر به عنوان تخصص در تجارت بین الملل شناخته می شود.
