رهبر انقلاب اسلامى از سال 88 تاکنون، چندین بار به مناظرات انتخاباتى و بایسته‌هاى آن اشاره کرده‌اند. از مجموع رهنمودهاى ایشان که در باره محاسن و معایب مناظرات ایراد شده است، گزاره‌هاى راهبردى مهمى به دست مى‌آید که یکى از مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر تبیین مى‌شود.
برآيند مناظرات و خروجى آن بايد چنين باشد:
1- «روایت صحیح و واقع‌نما از عملکرد نظام» در افکار عمومى نقش بسته باشد، به شکلى که اکثر مخاطبان پس از مناظرات، احساس مثبتى نسبت به عملکرد نظام داشته باشند. این بدین معنا نیست که فقط از نکات مثبت گفته شود؛ بلکه مقصود آن است که یک تصویر روشن از واقعیات (ضعف‌ها و قوت‌ها) به مردم ارائه شود. نه القاء نگاه افراطى خوش‌بینانه و نه سیاه‌نمایى بدبینانه. بلکه درست‌نمایى واقع‌بینانه. مع‌الاسف در بسیارى از مناظرات عملکرد 42ساله نظام را زیر سؤال برده می شود و تصویرى مخدوش را به مخاطبان، خصوصا نسل جوان ارائه مى‌کنند. این بزرگترین ظلم و جفا به نظام اسلامى و آرمان‌هاى شهیدان است.
2- «روایت صحیح از شخصیت کاندیداها» به‌عنوان کسانى‌که به نصاب نمایندگان ملت و مسؤولان ارشد نظام نزدیک جلوه کنند. کسانى‌که از مرحله احراز صلاحیت‌هاى شوراى نگهبان عبور مى‌کنند باید نمافضائل ملت و عصاره‌ى آرمان‌هاى آن‌ها بوده یا به آن نزدیک بوده و قرابت داشته باشند.
در کشاکش جنگ روایت‌ها و جنگ شناختى و ادراکى دشمن، براى ناکارآمد جلوه دادن نظام، روایت گرى ناقص و غلط از نظام و از شخصیت‌هاى نظام، کارى بس نادرست و خطایى بس بزرگ است. مناظرات انتخابات باید مدرسه اخلاق سیاسى، ارتقاء‌دهنده سواد و بینش سیاسى، آئینه دفاع واقع‌بینانه و نقد منصفانه باشد.
مناظرات وسیله‌اى فقط وسیله و ابزار افزایش مشارکت نیستند بلکه میدان بحث و بررسى رویکردها و عملکردها و برنامه‌ها و کارنامه‌ها است. البته فاصله کنونى تا مناظرات انتخاباتى تراز گام دوم انقلاب، نیاز به آسیب‌شناسى جدى و بازشناسى و بازآفرینى رو به جلو دارد. این انتظارى است که قانون جامع انتخابات براساس سیاست کلان انتخابات باید به آن بپردازد.
