وقتی شما یه استار تاپ رو راه میندازین فقط یه فکر عملی کردن یه ایده نباشین ، فقط دنبال این که مشکلات پیش رو تون رو حل کنین نباشین ، چشم انداز داشته باشین ، به خصوص اگه دارین تو یه زمینه جدید فعالیت میکنین .
منظورم از این که چشم انداز داشته باشین این نیست که به الان و آینده ی نزدیک فکر نکنین ، نه ، اتفاقا یکی از سخت ترین موقعیت ها توی شروع یه کار یا تاسیس یه شرکت ، همون شروع کار تا زمانیه که مطمئن میشین جای پاتون محکم شده ، ولی ، اگه تلاش بکنین و از شکست خوردن نترسین میتونین این دوره رو با موفقیت پشت سر بزارین ، اما بعدش میخورین به یه بحران بزرگتر که معروف هستش به " چالش محصول دوم " .
این چالش واسه استارت آپ هایی هستش که یه کار خیلی خوب انجام میدن و واسه یه دوره ای موفق میشن ، اما انتظارا رو از خودشون بردن بالا ، طوری که ازشون انتظار میره که کار یا محصول دومشون حداقل مثل اولی یا حتی بهتر باشه ، ولی اگه نباشه اونوقت یا همون لحظه شکست میخورین و همه ی تلاشاتون هدر میره ، یا ممکنه همون محصول اول تون یه چیزی باشه که تا یه مدت دووم بیاره ، در این صورت بعد یه مدتی شکست میخورین .
پس نگین که حالا ما مشکلات الانمون رو حل کنیم ، آینده هر وقت رسید در موردش فکر میکنیم ، اینو بگین کارتون تمومه ، چشم انداز داشته باشین ، هدفای بزرگ .
امید وارم حرفام کمکتون کرده باشه .
تو پست های بعدی صحبت هام رو ادامه میدم .
