وقتی صحبت از رنگهای صنعتی به میان میآید، اپوکسیها برتر هستند. دوام بی بدیل، مقاومت شیمیایی و چسبندگی آنها را به گزینهای مناسب برای همه چیز از محافظت از پلها تا پوششدهی خطوط لوله تبدیل میکند. اما در دنیای اپوکسی ها یک تصمیم مهم نهفته است: رزین اپوکسی پلی آمید یا رزین پلی آمین؟ هر دو مزایای متمایز ارائه می دهند و درک این تفاوت ها کلید انتخاب رنگ مناسب برای پروژه شما است که آداک شیمی به توضیح آن می پردازد.
اپوکسی ها سیستم های دو بخشی هستند. بخش A، رزین، که ساختار پایه را تشکیل می دهد. بخش B، عامل پخت، یک واکنش شیمیایی ایجاد کرده و رزین را سخت می کند. پلی آمید و پلی آمین انواعی از مواد پخت هستند که هر کدام بر خواص نهایی رنگ نهایی تأثیر می گذارند.
رزین های پلی آمید
این رزین ها دارای زنجیره های بلند و انعطاف پذیر با گروه های آمیدی هستند (ترکیبی از آمونیاک و اسید کربوکسیلیک را در نظر بگیرید). ساختار آنها دارای چندین مزیت کلیدی است که در زیر به آنا اشاره می شود:
انعطاف پذیری عالی: اپوکسی های پلی آمید انعطاف پذیری بالاتری نسبت به همتایان خود، یعنی پلی آمین دارند. این ویژگی آنها را برای کاربردهایی ایده آل می کند که سطح رنگ شده در معرض حرکت یا لرزش باشد و از ایجاد ترک در لایه رنگ جلوگیری کند.
هوازدگی پیشرفته: اپوکسی های پلی آمید مقاومت بهتری در برابر اشعه ماوراء بنفش و شرایط آب و هوایی سخت دارند. این باعث می شود که آنها برای کاربردهای فضای آزاد مانند پل ها، سازه های دریایی و مخازن ذخیره سازی گزینه ای عالی باشند.
بهبود مقاومت در برابر رطوبت: زنجیره های بلند و انعطاف پذیر در رزین های پلی آمید مانع خوبی در برابر نفوذ رطوبت ایجاد می کند و از مواد زیرین در برابر خوردگی محافظت می کند.
با این حال، اپوکسی های پلی آمید دارای معایبی هستند:
در مقایسه با پلی آمین ها، اپوکسی های پلی آمید معمولاً زمان بیشتری برای پخت کامل نیاز دارند. اگرچه برای مواد شیمیایی روزمره خوب است، اپوکسی های پلی آمید ممکن است در محیط های بسیار تهاجمی مقاومت نکنند.
رزین های پلی آمین
این عوامل پخت حاوی گروه های آمین هستند (آمونیاک با زنجیره هیدروکربنی را در نظر بگیرید). ساختار آنها مجموعه متفاوتی از نقاط قوت را به آنها می دهد:
پخت سریع: اپوکسی های پلی آمین زمان پخت بسیار سریع تری نسبت به نمونه های پلی آمیدی خود ارائه می دهند.
مقاومت شیمیایی برتر: اپوکسی های پلی آمین مقاومت بسیار خوبی در برابر طیف وسیعی از مواد شیمیایی از جمله اسیدها، قلیاها و حلال ها از خود نشان می دهند. این باعث می شود آنها برای محیط های صنعتی گوناگون مانند کارخانه های فرآوری شیمیایی و تاسیسات ذخیره سازی مناسب باشند.
با این حال، اپوکسی های پلی آمین محدودیت هایی نیز دارند:
در مقایسه با پلی آمیدها، اپوکسی های پلی آمین انعطاف پذیری کمتری دارند. اگر سطح زیرین حرکت قابل توجهی داشته باشد، می تواند منجر به ترک در لایه رنگ شود. اپوکسی های پلی آمین نسبت به پلی آمیدها مقاومت کمتری در برابر اشعه ماوراء بنفش و ضد آب و هوا دارند. این باعث می شود آنها برای قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در فضای باز مناسب نباشند. از طرفی، اپوکسی های پلی آمین اغلب در مقایسه با پلی آمیدها بوی تندتری دارند. این خصوصیت می تواند برای مناطقی که تهویه مناسبی ندارند نگران کننده باشد.
رزین اپوکسی پلی آمین یا رزین اپوکسی پلی آمید کدام مناسب تر است؟
بنابراین، اینکه کدام اپوکسی برتر است به نیازهای خاص صنعت شما بستگی دارد. در اینجا یک تفکیک وجود دارد که به شما کمک می کند تصمیم بگیرید:
برای انعطاف پذیری و مقاومت در برابر آب و هوا: اپوکسی پلی آمید را انتخاب کنید. ایده آل برای پل ها، سازه های دریایی، مخازن ذخیره سازی و کاربردهایی که نیاز به انعطاف دارند.
برای پخت سریع و مقاومت شیمیایی: اپوکسی پلی آمین را انتخاب کنید. ایده آل برای کارخانه های فرآوری شیمیایی، تاسیسات ذخیره سازی، و کاربردهایی که نیاز به خدمات سریع و مقاومت شیمیایی بالا دارند.
فراتر از تفاوت های اصلی، این عوامل را در نظر بگیرید:
آماده سازی سطح: هر دو نیاز به آماده سازی سطح مناسب برای چسبندگی بهینه دارند. با این حال، برخی از اپوکسی های پلی آمین ممکن است چسبندگی بهتری به سطوح خاص مانند بتن نشان دهند.
هزینه: به طور کلی، اپوکسی های پلی آمید کمی گران تر از همتایان پلی آمین خود هستند.
در نهایت، انتخاب بین پلی آمید و رزین اپوکسی پلی آمین به کاربرد خاص شما بستگی دارد. به یاد داشته باشید، مشورت با یک شرکت تولیدی متخصص رنگ اطمینان حاصل کنید که مناسب ترین رنگ اپوکسی صنعتی را برای کار شما کدام نوع رزین است. آداک شیمی با بیش از یک دهه در زمینه تولید و تامین مواد شیمیایی اولیه رنگ و رزین فعال می باشد
منبع : آداک شیمی