حلال پیگمنت ماده‌ای است که نه به منظور حل‌کردن آن بلکه به منظور پخش و پراکنده‌سازی یکنواخت ذرات پیگمنت در یک محیط مایع مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع، یکی از خصوصیات اصلی پیگمنت، نامحلول بودن آن در حلال‌های مختلف است. این خصوصیت، پیگمنت‌ها را از رنگدانه های محلول جدا می‌کند که به طور کامل در حلال حل می‌شوند.
صنایع رنگ‌سازی، تولید جوهر چاپ، فراوری پلاستیک و تولید پوشش‌های گوناگون، همگی به حلال‌های پیگمنت وابسته هستند. برای انتخاب حلال مناسب، باید نوع پیگمنت، نوع رزین یا ماده پایه و کاربرد نهایی محصول را در نظر گرفت. الکل‌ها، استرها، کتون‌ها، هیدروکربن‌های آلیفاتیک و آروماتیک و روغن‌ها، از جمله حلال‌های رایج مورد استفاده برای پیگمنت‌ها هستند.
وظیفه اصلی حلال پیگمنت، کاستن از غلظت محیط و کمک به پراکنده‌سازی همگن ذرات پیگمنت به‌منظور جلوگیری از تجمیع و رسوب آن‌ها است. این فرایند، رنگی یکدست، افزایش دوام رنگ و بهبود ویژگی‌های ظاهری و عملکرد محصول نهایی را به ارمغان می‌آورد. به‌عبارت‌دیگر، حلال پیگمنت در فرایند تولید و کیفیت محصولات رنگی و پوششی نقشی اساسی ایفا می‌کند، اگرچه هدف آن انحلال پیگمنت نیست، بلکه پراکنده‌سازی مؤثر آن است.
منبع: آداک فلز کاوه
