در اسلام زنا به رابطه جنسی میان زن و مرد، بدون وجود رابطه ازدواج میان آن‌ها می‌گویند همچنین به مردی که مرتکب زنا شده‌است زانی و زن زناکار را زانیه می‌گویند.
زنا با زن شوهردار از منظر دین یکی از گناهان کبیره به شمار می آید ولی بزرگی خداوند و وسعت مهربانی او به حدی است، که اگر گناه کاری که مرتکب چنین عملی شده است واقعا از عمل خود پشیمان باشد و تصمیم جدی بر ترک گناه و جبران بدی خود بگیرد، امید بخشش و آمرزش او از طرف خداوند مهربان بسیار زیاد است.
زنا از منظر قانون ; در ماده 63 قانون مجازات اسلامی در تعریف جرم زنا آمده است : جماع مرد با زنی که بر او ذاتا حرام است
در کتاب دوم از باب اول قانون مجازات اسلامی نیز راه‌های اثبات این جرم و انواع آن مشخص شده است. زنای محصنه، زنای به عنف و زنای غیرمحصنه مواردی است که انواع و اقسام آن در دین اسلام پیش‌بینی و شرح داده شده و مجازات آن مشخص است.
در مواجه با پرونده های طلاقی که وکالت آن را می پذیریم خیانت و داشتن رابطه نامشروع یکی از اولین اتهام‌هایی است که همسران هنگام اختلاف، یکدیگر را به آن متهم می‌کنند.
در قانون نیز شکایتی با عنوان روابط نامشروع به رسمیت شناخته شده و از سوی قضات مورد رسیدگی و صدور حکم قرار می‌گیرد.
زنای مرد مجرد با زن شوهردار بنابر تعریف قانون مجازات اسلامی بر این قرار است :
ماده 221 قانون مجازات اسلامی : زنا عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آن ها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد.
ماده 222 قانون مجازات اسلامی : جماع با میت، زنا است مگر جماع زوج با زوجه متوفای خود که زنا نیست. لکن موجب سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری درجه شش می شود.
ماده 223 قانون مجازات اسلامی : هرگاه متهم به زنا، مدعی زوجیت یا وطی به شبهه باشد ادعای وی بدون بینه یا سوگند پذیرفته می شود مگر آن که خلاف آن با حجت شرعی لازم ثابت شود.
ماده 224 قانون مجازات اسلامی : حد زنا در موارد زیر اعدام است:
ماده 225 قانون مجازات اسلامی : حد زنا برای زانی محصن و زانیه محصنه رجم است. در صورت عدم امکان اجرای رجم با پیشنهاد دادگاه صادرکننده حکم قطعی و موافقت رئیس قوه ی قضاییه چنان چه جرم با بینه ثابت شده باشد، موجب اعدام زانی محصن و زانیه محصنه است و در غیر این صورت موجب صد ضربه شلاق برای هر یک می باشد.
ماده 226 قانون مجازات اسلامی : احصان در هر یک از مرد و زن به نحو زیر محقق می شود:
ماده 227 قانون مجازات اسلامی : اموری از قبیل مسافرت، حبس، حیض، نفاس، بیماری مانع از مقاربت یا بیماری ای که موجب خطر برای طرف مقابل می گردد مانند ایدز و سفلیس، زوجین را از احصان خارج می کند.
ماده 228 قانون مجازات اسلامی : در زنا با محارم نسبی و زنای محصنه، چنان چه زانیه بالغ و زانی نابالغ باشد مجازات زانیه فقط صد ضربه شلاق است.
ماده 229 قانون مجازات اسلامی : مردی که همسر دائم دارد، هرگاه قبل از دخول، مرتکب زنا شود حد وی صد ضربه شلاق، تراشیدن موی سر و تبعید به مدت یک سال قمری است.
ماده 230 قانون مجازات اسلامی : حد زنا در مواردی که مرتکب غیرمحصن باشد، صد ضربه شلاق است.
ماده 231 قانون مجازات اسلامی : در موارد زنای به عنف و در حکم آن، در صورتی که زن باکره باشد مرتکب علاوه بر مجازات مقرر به پرداخت ارش البکاره و مهرالمثل نیز محکوم می شود و در صورتی که باکره نباشد، فقط به مجازات و پرداخت مهرالمثل محکوم می گردد.
ماده 232 قانون مجازات اسلامی : هرگاه مرد یا زنی کمتر از چهار بار اقرار به زنا نماید به سی و یک تا هفتاد و چهارضربه شلاق تعزیری درجه شش محکوم می شود. حکم این ماده در مورد لواط، تفخیذ و مساحقه نیز جاری است.
