
حتما شنیدین که میگن این مال از پدرش به ارث رسیده تو زندگیش خیلی راحته و سختی نکشیده.
حالا فلاتر هم برای اینکه دیتایی از ویجت پدر به ویجت فرزند برسه اومده کار رو راحت تر کرده که دیگه به زحمت نیوفتیم.
خود من در اوایل استفاده از فلاتر میومدم برای اینکه به یک ویجت فرزند دیتایی رو پاس بدم برای هر کدون یک کانستراکتور تعریف می کردم حالا باید برای هر کدوم از زیر ویجت هام که فراخوانی می کردم این دیتا رو پاس می دادم یا حتی بدتر ممکن بود توی یک ویجت اصلا کاربرد نداشته باشه دیتا ولی چون یک ویجت فرزند داشت که به اون دیتا نیاز داشت باید پاس میدادی مثل کد زیر:

بعد از گذشت اولین تجربه و آشنا شدن با مدیریت وضعیت ها (استیت منجر) شرایط یکم تغییر کرد حالا دیگه خیالم راحت بود که پارامتری نیاز نیست پاس بدم و میام توی این مدیریت وضعیت متغییرم رو تعریف می کنم و دیتا رو بدون کانستراکتور ویجت ها و بدون پل زدن از ویجت میانی می فرستم به ویجتی که میخوام، اینم خوب بود ولی خب ممکن بود این استیت منجر من یکم اضافه بار داشته باشه خب ما نمیایم که یک استیت منجیر بسازیم که یک متغییری رو پاس بدیم حتما توی استیت منجر مون تابع هایی وجود داره و الی آخر که این آبجکت رو اگر بخوایم اضافه کنیم به بخشی از کد به کل اونها دستری خواهیم داشت.

این کلاس خود فلاتره که به نوعی یک ویجت محسوب میشه و قالبیتی که داره میتونه توی کانتکست زیر مجموعه خودش رخنه کنه و به عنوان پدر دارایی هاش رو با استفاده از کانتکست به بقیه فرزنداش به اشتراک بگذاره
قبل از دیدن کد یه چندتا از الزامات رو بذار بگم

فقط یک نکته رو بگم که اگر میخوای مستقیم توی خود اون کلاس دیتا رو استفاده کنی لازمه از بیلدر کمک بگیری.

امیدوارم مطلب مفید واقع شده باشه.