هنگامی که virtualization را در ویندوز 11 (یا 10) فعال می نمایید، چندین گزینه را در صفحه Windows Features خواهید دید، از جمله گزینه‌های Hyper-V، Virtual Machine Platform و Windows Hypervisor Platform که باعث می‌شوند فعال کردن virtualization کمی گیج کننده به نظر برسد.
Hyper-V مؤلفه‌ای است که ابزارها و پلتفرم مدیریتی را برای ایجاد و اجرای ماشین مجازی در ویندوز 11، اضافه می‌نماید.
بخوانید: همه چیز درباره دسکتاپ مجازی در ویندوز 11 و نحوه ایجاد آن
Windows Hypervisor Platform اجزای API حالت کاربر را قادر می‌سازد تا به stacks و برنامه‌های مجازی سازی جانبی (Docker، VirtualBox و QEMU) اجازه اتصال و تعامل با Hyper-V را بدهد.
Virtual Machine Platform مؤلفه‌ای است که virtualization support را برای اجرای ماشین‌های مجازی فعالیت می‌نماید و برای استفاده از Windows Subsystem در لینوکس (WSL) باید این ویژگی را روشن نمایید. علاوه بر این، این مؤلفه می‌تواند به ایجاد بسته‌های برنامه MSIX برای MSI یا App-V نیز کمک نماید.
بخوانید: چگونه حافظه مجازی را در ویندوز 11 افزایش دهیم؟
Hyper-V: یک فناوری مجازی‌سازی کامل در ویندوز است که اجازه ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی را می‌دهد.Virtual Machine Platform: قابلیتی در ویندوز 10 است که به شما امکان اجرای لینوکس و برنامه‌های مبتنی بر لینوکس را در ویندوز 10 می‌دهد.Windows Hypervisor Platform: یک نقطه واسط برنامه‌نویسی است که به توسعه‌دهندگان امکان کنترل برنامه‌های سطح پایین مرتبط با ماشین‌های مجازی را می‌دهد.
به عبارت دیگر، اگر می‌خواهید ماشین‌های مجازی در ویندوز 11 ایجاد نمایید، می‌توانید گزینه Hyper-V را فعال کرده و اگر قصد دارید WSL را روی لپ تاپ/کامپیوتر راه اندازی نمایید، می‌توانید Virtual Machine Platform را نصب نمایید.
