در این مقاله، می‌خوانیم آیا موسسات خیریه قصد بازگشت به محیط کار را دارند؟ اگر بله، بازگشت آنها به چه صورت خواهد بود؟ به گزارش چریتی دیجیتال ( Charity Digital)، از اولین باری که پاندمی کرونا بسیاری از ما را از اداره به آشپزخانه، اتاق پذیرایی، اتاق خواب اضافه یا هرجایی که فضای کافی برای میز کار داشت کشاند، زمان زیادی می‌گذرد.
حالا با برداشته شدن محدودیت‌ها، برخی دولت‌ها کارمندان را به برگشتن به دفتر کار تشویق می‌کنند با این امید که بازگشت کارمندان به بیزینس‌های مرکز شهر کمک کند و احیاگر اقتصاد باشد. هدف از این کار این است که افراد حس کنند اوضاع دوباره به حالت طبیعی برگشته و عدم قطعیتی که از مارس 2020 گریبان جهان را گرفته، به پایان رسیده است. اما آیا کارمندان آماده بازگشت به اداره هستند؟ شاید سوال اصلی مربوط به آماده بودن یا نبودن ما نیست. بحث اینجاست که اصلا آیا مایلیم دوباره به محیط کار برگردیم؟ قبل از کرونا، در برخی کشورها بیشتر از دو سوم کارمندان هرگز از خانه کار نکرده بودند، اما تقریبا سه نفر از هر پنج نفر با تجربه دورکاری در دوران کرونا می‌گویند مایلند بعد از پایان پاندمی به این شرایط ادامه دهند. از هر پنج نفر، یک نفر مایل به دورکاری به صورت تمام‌وقت است.
ارزیابی جدید بلک‌باد (Blackbaud) در بریتانیا نشان می‌دهد کار کردن از خانه آنقدر عادی شده که 43درصد از افراد می‌گویند دیگر حاضر نیستند برای کاری که کاملا در اداره انجام می‌شود درخواست دهند. آیا شرایط کار دوباره مثل قبل از پاندمی می‌شود؟ یا انتظار بازگشت تمام‌وقت به اداره مثل تلاش برای برگرداندن خمیر دندان به تیوپ است؟
پذیرش دوگانگی
برنامه‌ریزی برای بازگشت دوباره به محیط کار توسط شرکت‌ها باعث شده کار ترکیبی در سال 2021 طرفداران زیادی پیدا کند. در این روش کارمند می‌تواند زمان خود را بین کار کردن در اداره و در منزل تقسیم و در مورد اولویت‌ها و زمان تقسیم کار در هفته با کارفرما صحبت کند. نظر هر کس در این مورد، درست مثل هر روش دیگر، با دیگری متفاوت است.
آلیسون لو، مدیر اجرایی موسسه خیریه تاچاستون می‌گوید: «به نظر من درصد افرادی که مایلند مثل شرایط فعلی در موسسه خیریه کار کنند و کسانی که می‌خواهند به محیط کار برگردند یکسان است. روش دوگانه این امکان را به کارمند می‌دهد تا بین کار کردن در اداره یا خانه حق انتخاب داشته باشد. واضح است که این روش باید به کار بیزینس بیاید و در بخش خیریه، با اهداف ذینفعان همسو باشد. اما اجرای این طرح و دادن حق برقراری تعادل بین کار و زندگی به کارمند مزایای زیادی به دنبال دارد.»
در واقع، مزایای این روش بسیار است. به گفته موسسه خبره پرسنل و توسعه (CIPD)، کار ترکیبی (hybrid working) باعث افزایش رضایت از کار و کاهش نرخ غیبت می‌شود و اگر زمان کاری انعطاف‌پذیر باشد، هماهنگی بین منبع و تقاضا بهتر خواهد شد. (بعد از یک سال دورکاری، برخی از سازمان‌ها در نهایت متوجه شدند هر کسی هم لازم نیست به صورت فیزیکی در دفاتر و ادارات حضور داشته باشد و تمام‌وقت کار کند؛ برای همین مفهومی ساخته شد تحت عنوان hybrid working که به کارمندان اجازه می‌دهد برخی از روزهای کاری خود را در خانه سپری کنند.)
اگر کار ترکیبی باعث بالا رفتن رضایت شغلی می‌شود، پس باید میزان سودمندی را نیز بالا ببرد. تحقیق دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که میزان سودمندی کارمند راضی 13درصد بیشتر است. رضایت شغلی در حفظ و استخدام کارمند نیز موثر است. توجه به کار ترکیبی تعداد داوطلبانی را که حاضرند از خانه یا با برنامه زمانی خود برای شرکت کار کنند، بالا می‌برد.
کار ترکیبی باعث می‌شود کارمند حس کند مورد اعتماد رئیس واقع شده و کنترل بیشتری روی کار و زندگی خصوصی خود دارد. در واقع کار سخت این است که کارمندان خود را به تعطیل کردن کار و حفظ مرز بین کار و زندگی، که باریک شدن آن باعث فرسودگی می‌شود، تشویق کنید. البته، کار ترکیبی به درد همه، مخصوصا در بخش خیریه که نیازها و اهداف آن متغیر است، نمی‌خورد. اما اینکه آیا تمام کارمندان خیریه با این طرح موافقند یا مخالف خود جای بحث دارد. حمایت از هر تغییر با سند و مدرک راحت‌تر از حدس و گمان است.
