بررسی بسیاری از معیارها برای موسسات نیکوکاری مشخص کرده که امروزه به کدام یک از آنها باید اهمیت بیشتری داده شود. برای موسسات نیکوکاری، سنجش و اندازه‌گیری، پایه و اساس همه چیز را تشکیل می‌دهد، از نحوه ارتباط آنها با نیکوکاران گرفته تا چگونگی ارائه خدمات. بدون اندازه‌گیری، موسسات نیکوکاری نه تنها قادر نخواهند بود تا بر پیشرفت خود نظارتی داشته باشند، بلکه حتی نمی‌توانند در خصوص تاثیرگذاری سازمان خود برای مخاطبانی که می‌خواهند از آنها مطلع شوند، اطلاع‌رسانی کنند.
بر اساس گزارش charitydigital سرمایه‌گذاری نیکوکاران از لحظه‌ای شروع می‌شود که روی لینک وب‌سایت یک موسسه کلیک می‌کنند. آنها می‌خواهند در مورد اینکه پول‌شان به کجا می‌رود، به چه کسانی داده می‌شود و تعداد افرادی که به آنها کمک می‌شود، بیشتر بدانند. آنها همچنین می‌خواهند از راندمان کلی موسسه مطلع شوند و اطمینان حاصل کنند که موسسات نیکوکاری در قبال کمک‌های آنها احساس مسئولیت خواهند کرد.
این موضوع بدان معناست که موسسات نیکوکاری باید شفاف باشند. آنها باید اعداد را در معرض دید و مرکز توجه قرار دهند – اینکه در کجا فعالیت می‌کنند؟ چه خدماتی ارائه کرده‌اند؟ و حتی میزان و کف و سقف کمک‌ها چه اثری بر ذینفعان آنها خواهد داشت؟ دانستن همه این اطلاعات باعث ایجاد اعتماد بین نیکوکاران و موسسات نیکوکاری می‌شود. در صورتیکه موسسات نیکوکاری به همین رویه ادامه دهند و با شفافیت پیشرفت‌های خود را به نمایش بگذراند، قادر خواهند بود در سال‌های بعد از مزایای آن بهره‌مند شوند.
پیشرفت را نمی‌توان بدون معیار نشان داد. به عنوان مثال، موسسات نیکوکاری در سال جاری در مقایسه با سال قبل چقدر خوب عمل کردند؟ به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹، ممکن است که سال گذشته سال عجیبی برای موسسات نیکوکاری در خصوص جمع‌آوری کمک‌های مالی و برگزاری رویدادها بوده باشد، اما سنجش و اندازه‌گیری نشان می‌دهد در بعضی مناطق سازمان‌ها پیشرفت داشته‌اند -آیا ضرورت تغییر رویه به سمت برگزاری رویدادهای مجازی باعث رونق جذب کمک‌های مالی شد؟ و آیا در سال جدید نیز این رویکرد همچنان موثر واقع می‌شود؟
شما نمی‌توانید برنامه‌ریزی کنید که کجا می‌روید مگر اینکه ابتدا جایی که بوده‌اید را مورد سنجش قرار دهید. در ادامه این مقاله، بهترین شاخص‌های ارزیابی پیامد که موسسات نیکوکاری باید اندازه‌گیری کنند تا بتوانند استراتژی آینده‌شان را انتخاب کنند مورد بررسی قرار می‌گیرد.
شاخص‌های ارزیابی پیامد چیست؟
شاخص‌های ارزیابی پیامد، ابزارهای قدرتمند و ضروری برای نشان دادن پاسخگویی و شفافیت هستند. آنها معیارهای مالی و غیرمالی، از پول جمع‌آوری شده گرفته تا دنبال‌کنندگان (فالوورهای) رسانه‌های اجتماعی را مورد سنجش قرار می‌دهند تا در صورت نیاز نشان دهند که یک سازمان سال به سال، ماه به ماه یا هفته به هفته چگونه عمل می‌کند.
شاخص‌های ارزیابی پیامد برای موسسات نیکوکاری که بخواهند پیشرفت و نوآوری داشته باشند، دارای اهمیت هستند. هنگامی که شما در مورد علت یا استراتژی که به کار می‌گیرید تا به هدف مورد نظرتان نائل شوید، صحبت می‌کنید، شاخص‌های ارزیابی پیامد نیز آن را تقویت می‌کنند. اگر در مورد اهمیت کاری که موسسه نیکوکاری شما انجام می‌دهد با نیکوکاران بالقوه صحبت می‌کنید، ارائه شاخص‌ها نشان می‌دهد که موسسه شما چه تاثیراتی داشته است و هدف خود را تثبیت می‌کنید. از سوی دیگر، اگر در مورد یک رویکرد بازاریابی خاص صحبت می‌کنید، و نیاز به جلب مشارکت دارید، در این صورت می‌توانید با آمارهای محکم نشان دهید که چه کمک‌هایی به شما کرده‌اند؛ به وسیله داده‌ها و با آمار و ارقام برای متقاعد کردن مخاطبان سریع‌تر به نتیجه می‌رسید.
ضرورت آگاهی از پنج شاخص اصلی
۱- نرخ حفظ (نیکوکاران): نرخ حفظ نیکوکاران بر تعداد افراد نیکوکاری که به طور مدام به شما مراجعه می‌کنند، نظارت می‌کند. کمک‌های مالی منظم برای موسسات نیکوکاری حیاتی است. این موسسات برای ادامه تاثیرگذاری و برنامه‌ریزی استراتژی خود برای آینده، وابسته به درآمد احتمالی هستند که دریافت می‌کنند. اگر مردم برای کمک به شما مراجعه می‌کنند، به این معنا است که شما ارتباطات درستی پس از دریافت کمک ایجاد کرده‌اید. اگر نرخ حفظ (نیکوکاران) شما پایین است، برای تشخیص مشکل به تجزیه و تحلیل بیشتری نیاز دارید.
۲- راندمان برنامه: شاید این یکی مهمترین معیارها برای موسسات نیکوکاری راندمان باشد؛ زیرا به نیکوکاران، اعضای هیات مدیره، هیات امنا و ارزیاب‌ها نشان می‌دهد که پول به کجا می‌رود، برای هزینه‌های سربار مانند فضای اداری و حقوق کارمندان چه میزان پرداخت می‌شود، و چه مقداری برای پیشرفت هدف مورد استفاده قرار می‌گیرد. به همین خاطر باید تعادل خوبی میان این دو وجود داشته باشد و این معیار فرصتی را فراهم می‌کند تا به نیکوکاران نشان داده شود که برای چه منظوری کمک می‌کنند. شفافیت بسیار حائز اهمیت است.
۳- رشد خدمات: در کنار راندمان، نیکوکاران و سایر ذینفعان می‌خواهند بدانند که سازمان آنها به بهترین وجه در حال پیشرفت و نوآوری است. روش‌های ارائه خدمات و روش‌های جمع‌آوری کمک‌های مالی در بخش خیریه به سرعت در حال منسوخ شدن هستند. به نمایش گذاشتن نشانه‌های رشد نشان می‌دهد که سازمان‌ها به هیچ‌کدام از دستاوردهای قبلی خود قناعت نمی‌کنند و سعی دارند که خدمات خود را بهتر از سال قبل ارائه کنند.
۴- درآمد حاصل از هر نیکوکار: سازمان‌های مبتنی بر عضویت که به شدت به حق عضویت و شهریه متکی هستند، می‌توانند میزان درآمد حاصل از حق عضویت خود را با محاسبه میانگین شهریه هر عضو بسنجند. سازمان‌های غیرانتفاعی نیز می‌توانند همین کار را با خیرین خود انجام دهند، تا ببینند به‌طور میانگین به ازای هر نفر چقدر دریافت می‌شود، و از آن برای تطبیق نحوه برقراری ارتباط با مخاطبان خود استفاده کنند.
۵- راندمان جذب سرمایه: این موضوع نشان می‌دهد که چقدر پول صرف جمع‌آوری یک واحد پول برای موسسه شما می‌شود. زیرا توجه به بودجه و بازگشت سرمایه دارای اهمیت است. اگر موسسات نیکوکاری پول زیادی را برای بازاریابی خرج می‌کنند، اما بازخورد خوبی دریافت نمی‌کنند، به این معنی است که آنها باید تاکتیک خود را تغییر دهند. هزینه کردن برای جمع‌آوری کمک‌های مالی همیشه برای شما نتیجه دلخواه را به همراه ندارد – موسسات نیکوکاری باید تفکر استراتژیک داشته باشند. بعضی از مواقع ارزان‌ترین گزینه، درآمد بیشتری را نصیب شما می‌کند به همین خاطر این معیار می‌تواند به شما نشان دهد که بهترین گزینه کدام است.
فرمول‌های مورد نیاز کدامند؟
حالا شما می‌دانید برای اینکه تاثیر موسسه خود را مشخص کنید به چه معیارهایی نیاز دارید – اما در مورد بخش ریاضی چه اطلاعاتی دارید؟
در ادامه فرمول‌های اصلی ارائه شده برای کمک به مدیریت سه مورد از پنج معیار بالا آمده است:
راندمان برنامه = هزینه‌های خدمات برنامه تقسیم بر کل هزینه‌ها
میانگین درآمد حاصل از هر نیکوکار = درآمد تقسیم بر تعداد نیکوکاران
راندمان جذب سرمایه = هزینه‌های نامحدود جمع‌آوری کمک‌های مالی تقسیم بر وجوه نامحدود جمع‌آوری شده
وقتی موسسات نیکوکاری معیارهایی را که به بهترین وجه به اطلاع‌رسانی استراتژی آنها کمک می‌کند – و در صورت لزوم به آنها کمک می‌کند تا آن را تنظیم کنند – تعیین کردند، گام بعدی ایجاد فرآیندی برای نظارت منظم آنها است. سازمان‌ها تنها در صورتی که به دنبال یافتن مشکلات در تاکتیک‌های جمع‌آوری کمک‌های مالی باشند، می‌توانند آنها را مشخص کنند. به یاد داشته باشید، موسسات نیکوکاری نباید هیچ یک از این اندازه‌گیری‌ها را – هم از نظر شفافیت و هم از نظر پاسخگویی – برای خود نگه دارند، بلکه برای نشان دادن تاثیر خود باید آنها را به نمایش بگذارند. هیچ کس دیگری آنطور که شما هدفتان را می‌شناسید، در مورد آن نمی‌داند.
برای دریافت مقالات بیشتر به وبلاگ افرا مراجعه کنید.
