شايد تجربه كرده ايد كه بعضى از فيلم ها فضايى شبيه به زندگى روز مره ى ما دارند و بعضى ديگر انگار در دنيايى ضبط شده اند كه ما كمتر با آن مأنوس بوده ايم.
فيلم "شعله ور" مخلوطى از دو فضا را دارا بود؛ اول فضايى از تهران و مشغله هاى يك مرد تازه پاك شده از شر اعتياد كه از قضا درگير مسئله جدايى از همسر و سرپرستى پسر نوجوان خود نيز هست و فضاى دوم فضايى از سيستان و بلوچستان و قضاياى همان پدر اما اينبار به گونه اى كه دست به هر كارى ميزند تا قهرمان بى رقيب پسرش باشد.
سياست اگر بعضى از چهره ها را به سمت تنفر مردم برده باشد قطعاً "امين حيايى" يكى از اين چهره ها بوده است اما نميتوان از بازى مسلط او در اين فيلم گذشت.
ميتوان يك امتياز مثبت به "حميد نعمت الله " داد براى انتخاب بازيگر نقش 'نويد' كه پسر حقيقى امين حيايى به نام "دارا حيايى" بود چرا كه حس پدر پسر بودن قوىِ بين آن ها ، در بسيارى از سكانس ها تماشاچى را تحت تاثير قرار ميداد.
وجود بازيگرانى كه حاشيه ى كنفرانسِ آن ها از نقش آن ها پر رنگ تر بود (اشاره مستقيم به "مژگان صابرى") و يا حتى بازيگرانى كه در تمام سكانس ها فقط به فحش دادن و بد و بيراه گفتن مشغول بودند("زرى خوشكام") كيفيت فيلم را تا حدى پايين آورده بود.
براى من شايد جذاب ترين قسمت فيلم نمايش نامه ى آن بود كه تا حد زيادى غير قابل پيش بينى و جذاب بود.
نكته اى كه شايد بسيار قابل تامل و دردناك بود اين بود كه در ابتدا با نوشتن جمله اى فيلم به مردم سيستان و بلوچستان تقديم شد و حال جالب اينجاست كه اكران فيلم در سيستان و بلوچستان بدليل اعتراضات مردم براى مدتى متوقف شد.حق را به اين مردم نازنين ميدهم و مخالف نشان دادن صريح محل كشيدن مواد توسط معتادين بودم -حتى اگر واقعيت چنين باشد-و معتقدم جلوه ى زيبايى از اين شهر نشان داده نشد.
امتياز اين فيلم از نظر فيلمبردارى را خوب و از نظر تدوين متوسط ميدانم و شايد امتياز گريم را بالاتر از هردومورد قبل.
و در آخر اين صداى "همايون شجريان" و اوج خوانى او بود كه تماشاچيان را تا آخرين كلمه ى تيتراژ پايانى ميخكوب كرده بود.
در نهايت با دادن امتياز ٨ به اين فيلم نه شديداً ولى حتماً شما را به ديدن آن دعوت ميكنم.
پ.ن:در اين مطلب سعى كردم به توصيه ى دوستان كمى از ريتم و داستان فيلم را نيز مطرح كنم و باز هم تاكيد ميكنم اين نقد،نقدى كوتاه و غير تخصصى است.
#جشنواره_فيلم_فجر #شعله_ور
