هنر قلمکاری، که از مهمترین شاخه های صنایع دستی ایران به شمار می آید، از هنرهایی است که در دوره ی صفویه گسترش یافته است و تا کنون ادامه دارد. هرچند در طول زمان در ماهیت و نحوه ی چاپ و تولید آن تغییراتی ایجاد شده است.
اگر دقت کرده باشید، تشابه زیادی بین نقشهای قالی، قلمکاری، کاشی، منبت کاری، گچ بری و کنده کاری روی چوب، دیده میشود و نشان میدهد که طراحان و هنرمندان آن عرصه ها از یکدیگر الهام می گرفته اند و این طرح و نقشها را با هم ترکیب می کرده اند.
واژه ی قلمکاری به این دلیل به این صنعت اتخاذ شده است که در ابتدا نقشها به صورت دستی و با قلم روی پارچه های پبنه ای کشیده می شده اند.
بعد از این که قلمکاری به صورت یکی از صنایع دستی پرطرفدار درمی آید و نیاز به تولید انبوه پیدا میکند، قلم، جای خود را به قالبهای مخصوص چاپ، یعنی چیت، میدهد.
بنابراین چیت سازی و کیفیت چیت، جزء ارکان اصلی این صنعت هنری است؛ که توسط متخصصان این حوزه ساخته می شود و حداکثر چهار رنگ است. لازم به ذکر است که حتی جنس چوب استفاده شده برای این چیتها هم اهمیت دارد و معمولاً برای ساخت آنها از درخت گلابی یا زالزالک استفاده میشود.
البته جنس پارچه ی استفاده شده در این کار هم جزء رکن های مهم است و باید از پنبه باشد تا جذب رنگ بهتر صورت گیرد.
حالا چه رنگ هایی برای چاپ روی این پارچه ها استفاده میشود؟ از قدیم از انواع رنگهای طبیعی برای ساختن رنگ های اصلی قلمکاری استفاده میشده است. رنگهای اصلی سیاه، قرمز، آبی، سبز و زرد است (رنگهای دیگر از ترکیب این رنگها به دست میآیند). معمولاً رنگ سازان از موادی مانند پوست انار، روغن کنجد، زردچوبه، زاج سیاه و سفید، گل سرخ و .... استفاده میکنند. و این مرحله یکی از حساسترین مراحل کار است.
حالا تمام ابزار کار آماده است... چه طرحهایی با این رنگها بر روی پارچهها نقش میبندد؟ طرحهای متنوعی در قلمکاری استفاده شده است، همان طور که در قالی و کاشی و ... . نقشهای اسلیمی و گل و بته از نقشهای پرکاربرد و شناخته شده هستند. دیگر طرحها عبارتند از مینیاتور، کتیبه، جانوران اهلی و وحشی، تصاویر مربوط به داستانهای کهن فارسی، اشعار و .... این طرحها و نقشهای زیبا و با اصالت به خوبی عمق فرهنگ و اوج ذوق و هنر ایرانی را نمایان میسازند.
طرحها توسط افرادی با تجربه، هنرمند و دقیق، بر پارچهها مهر میشود و نقش میبندد. کاری طاقت فرسا که نباید خطایی در آن رخ دهد.
پس از آن قلمکار وارد مرحله ی تثبیت رنگ میشود؛ یعنی قرار گرفتن در مسیر آب روان و جوشانده شدن در دیگ آب و مغز روناس (برای تثبیت رنگ اضافه میشود) . پس از آن پارچه های رنگارنگ در فضای باز و هوای آزاد خشک میشوند تا آمادهی منگوله زنی شوند و به زیبایی هرچه تمامتر به بازار عرضه شوند.
از قدیم تا کنون پارچه های قلمکاری به عنوان رومیزی، سفره، سجاده، روسری یا کیفهای سنتی ساده استفاده میشده است. اما از پارچه های به این باارزشی، با نقوشی چنین زیبا و اصیل، باید برای هدف های خاص تر و کابردی تری هم استفاده شود. این هنر عظیم، هنری است که باید در سراسر دنیا دیده شود، به شکلی چشم نوازتر و جلوه کننده تر از پیش. به شکلی که ما آن را به کار بردهایم.
منبع : فروشگاه لباس افرزان