اگر رمانی را بخوانیم که دست در دست هم قرار داده اند تا انسانی را شاد کنند .
آری ...
و یا داستانی را بر خواننده القا کنیم که توان تجزیه و تحلیلش بتواند مطالب را موشکافی کند . آنگاست که به قدرت قلم پی می بریم و می فهمیم که چه اعجاب انگیز است این جوهری که بر صورت سفید کاغذ حک می شود .
و چه زیباو دلنشین است خواندن این داستان ها که هر جمله اش حکم بارش باران بر مغز آدمیست تا بزداید لک های گرفته و سیاه شده را .
و عقل را دور سازد از نابسامانیهای درون و غوغای برون .
آری ، اعجاز قلم بسیار است و از آنجمله می توان به قدرت قلم اینگونه اشاره نمود که :
<<پروردگار جهانیان در سوره قلم /آیه یک /از قلم یاد نموده و به عزت و جلالش قسم یاد کرده >>
((ن و القلم و ما یسطرون ))
((ن نون )سوگند به قلم و آنچه می نویسد ).
خداوند از قلم یاد کرده و به حرمت و عزت قلم قسم می خورد پس مبادا این جوهر مقدس را نادیده گرفته و نقش سحرآمیزش را نخوانیم، باشد که همگان را سعادت خواندن نصیبشان گرداند .