آه چه شد روی لبی خنده نیست؟!
در دل شهر عاطفه آکنده نیست؟!
سخت تر از سختیِ آهن شدیم
با خودمان، با همه دشمن شدیم
چشم به افتادن هم دوختیم!
شعله کشیدیم و همه سوختیم!
عصر گل و شعر به پایان رسید
عصر پریشانی انسان رسید
روح بشر در غل و زنجیر شد
آدمِ تنها شده تکثیر شد!
ما همه تنها وُ شبیه هَمیم
ما همه ابلیس، همه آدمیم!
#افشین_افشنگ
@afshinafshang
