مدافع میانی

قدیما توی منطقمون یه زمین فوتبال داشتیم که اکثرا آخر هفته ها از صبح تا شب توی زمین بودیم ، سایز زمین استاندارد بود و کف زمین هم ماسه بادی ریخته بودیم که سنگ ها اذیت نکنه، جمعه ها حدودا سی نفر بودیم که اکثرا هم سن بالاها بودن و من و چندتا از بچه ها تفاوت سنی زیادی باهاشون داشتیم ، روزهای جمعه حدودا سی نفر میشیدم ، از 8 صبح توی زمین بودیم و یکی دو ساعت گرم و تمرین میکردیم ، و بعدش تیم ها مشخص میشد و شروع میکردیم به بازی تا جایی که توان داشتیم ، فقط هر 45 دقیقه یکبار سمت زمین رو عوض میکردیم ، از همون اول من رو همیشه به اسم دفاع میشناختن و همیشه من رو میذاشتن به عنوان دفاع میانی باشم.
سه نفر دفاع بودیم که من وسط اون ها بودم ، خیلی غرق نقشم میشدم و خیلی دوستش داشتم، شاید باورتون نشه اما یک بار دست یکی از بازیکنان رو شکستم و یک بار با یه تکل خطرناک یکی از بچه ها رو از دیوار کناری زمین به پایین پرت کردم.بگذریم که قطعا من فوتبالیست نشدم :D ولی الان که بهش فکر میکنم میبینم چقدر احساس مسئولیت داشتم نسبت به تیمم و حتی از جونم هم میگذشتم که باخت رو تجربه نکنیم.

همیشه هم بهترین بازیکن تیم احسان بود که کلی گل زده بود چون تموم کننده خوبی بود ، اما خب مثل فیلم هایی سینمایی که بدلکار همه کارو انجام میده و در نهایت به اسم بازیگر تموم میشه ، ما هم همینطور بودیم ، اما خوشحال بودیم چون تیممون برنده شده بود

سه سال پیش بود که با چندی از دوستان هلدینگ نیک اندیش رو ابتدا با محصول نیک پرداخت راه اندازی کردیم و الان که حدود چهار محصول دیگه بهش اضافه شده ، سمت من هم تو این مدت Product manager بود که خب چون ابتدای کار بودیم مجبور بودم مثل بقیه دوستانم چند رول رو داشته باشیم و به قول معروف هر کدوممون یک گوشه کار رو بگیریم، الان که برمیگردم و به تیممون نگاه میکنم میبینم بازم اینجا شخصیتم همون مدافع میانی بوده و همیشه برام سخت بوده که ضربه نهایی رو بزنم(شاید به دلیل ترس از شکست یا ...) و خیلی جاها این فرصت رو به همکارام دادم که اونا بازیگر اصلی باشن، چون مثل همون تیم فوتبال یک تیم هست که گل میزنه و نه یک بازیکن.
دیروز با agile coach مجموعه صحبت میکردم و ناخودآگاه صحبت هامون سمت life coach رفت و ایشون نکته ای رو به من متذکر شد که برام جالب بود ، اونم اینکه تو نه مدیر خوبی هستی و نه لیدرخوبی هستی بلکه servant leadership خوبی هستی(رهبری خدمت گذار )، اولین بار بود این موضوع به گوشم میخورد ، امروز که در موردش تحقیق کردم و خوندم دیدم شخصیت این رهبران چقدر شبیه همون مدافعان هست. چون منم خیلی دوست دارم هم تیمی هام پیشرفت کنن ، هم تیمی هام جلوتر از خودم باشن و هم تیمی هام خوشبخت باشن چون اونطوری قطعا منم بالا میبرن ، برای همین همیشه سر میکنم توی کارهاشون و سعی میکنم توی وقت های آزادم R&d هایی انجام بدم که برای بخش های اونا و تیم اونا هم مفید باشه چون میدونم اونا بالا برن منم بالا میبرن ، اگر هم نبردن اشکال نداره چون ظاهرا servant ها بدون توقع این کارو انجام میدن :D.