صبح با بهنام شجاعی صحبت فیلم بود، گفت یه فیلم دیده به اسم 12 مرد خشن که کل فیلم تو یه اطاق می گذره و خیلی فیلم محشریه. یاد Dogville افتادم، کل فیلم تو یه سوله مانند و با چهار تا خط کشی روی زمین و سه تا در و تخته بازی شده بود و آدم نمی تونست یه لحظه فیلم رو نگه داره بره یه قلپ آب بخوره.
تا وقتی مهم آدم های توانمنده، خیلی هزینه و تکنولوژی آنچنانی مهم نیست. آدم های توانمند با دست خالی هم توانمندن. ما با آدم های توانمندمون چیکار کردیم؟ کجان دقیقاً که با این همه تکنولوژی روز دنیا محصولاتمون روز به روز عقبکی می رن؟
