تومورهای استخوانی زمانی ایجاد می‌شوند که سلول‌های داخل استخوان به‌طور غیرقابل کنترلی تقسیم می‌شوند و توده یا توده‌ای از بافت غیر طبیعی را تشکیل می‌دهند.
بیشتر تومورهای استخوانی خوش خیم هستند (غیر سرطانی). تومورهای خوش خیم معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند و در بیشتر موارد به سایر قسمت های بدن سرایت نمی کنند. بسته به نوع تومور، گزینه های درمانی طیف گسترده ای دارند - از مشاهده ساده تا جراحی برای برداشتن تومور.
برخی از تومورهای استخوانی بدخیم (سرطانی) هستند. تومورهای بدخیم استخوان می توانند متاستاز بدهند - یا باعث گسترش سلول های سرطانی در سراسر بدن شوند. تقریباً در همه موارد، درمان تومورهای بدخیم شامل ترکیبی از شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی است.
مولتیپل میلوما شایع ترین سرطان اولیه استخوان است. این یک تومور بدخیم مغز استخوان است - بافت نرم در مرکز بسیاری از استخوان‌ها که سلول‌های خونی را تولید می‌کند. هر استخوانی می تواند تحت تاثیر این سرطان قرار گیرد.
مولتیپل میلوما تقریباً هفت نفر را در هر 100000 در هر سال مبتلا می کند. طبق گزارش موسسه ملی سرطان، سالانه بیش از 130000 نفر با این بیماری زندگی می کنند. بیشتر موارد در بیماران بین 50 تا 70 سال دیده می شود. مولتیپل میلوما معمولاً با شیمی درمانی، پرتودرمانی و گاهی اوقات جراحی درمان می شود.
استئوسارکوم. استئوسارکوم دومین سرطان اولیه استخوان شایع است. این بیماری در هر میلیون نفر در دو تا پنج نفر در سال رخ می دهد که بیشتر موارد در نوجوانان و کودکان است. بیشتر تومورها در اطراف زانو در استخوان ران (استخوان ران) یا درشت نی (استخوان ساق پا) ایجاد می شوند. سایر نقاط رایج عبارتند از لگن و شانه. استئوسارکوم معمولاً با شیمی درمانی و جراحی درمان می شود.
سارکوم یوئینگ. سارکوم یوینگ معمولاً در بیماران بین سنین 5 تا 20 سال رخ می دهد. شایع ترین مکان هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند قسمت بالایی و پایینی ساق پا، لگن، بازو و دنده ها هستند. سارکوم یوینگ به طور معمول با شیمی درمانی و یا جراحی یا پرتودرمانی درمان می شود.
کندروسارکوم. کندروسارکوم یک تومور بدخیم است که از سلول های غضروف ساز تشکیل شده است. اغلب در بیماران بین 40 تا 70 سال دیده می شود. بیشتر موارد در اطراف لگن، لگن یا ناحیه شانه رخ می دهد. در بیشتر موارد، جراحی تنها درمان مورد استفاده برای کندروسارکوم است.
علائم
بیماران مبتلا به سرطان استخوان اغلب درد را در ناحیه تومور تجربه می کنند. این درد به طور کلی به صورت کسل کننده و دردناک توصیف می شود. ممکن است در شب بدتر شود و با فعالیت افزایش یابد.
سایر علائم تومور استخوانی می تواند شامل تب و تعریق شبانه باشد.
بسیاری از بیماران هیچ علامتی نخواهند داشت، اما در عوض توده‌ای بدون درد را مشاهده می‌کنند.
اگرچه تومورهای استخوانی در اثر تروما ایجاد نمی‌شوند، اما گاهی اوقات یک آسیب می‌تواند باعث شروع درد تومور شود. آسیب همچنین می تواند باعث شکستگی یا شکستگی استخوانی شود که در اثر تومور ضعیف شده است. این ممکن است به شدت دردناک باشد.
گاهی اوقات، تومورهای خوش خیم ممکن است به طور تصادفی در هنگام عکسبرداری با اشعه ایکس به دلیل دیگری، مانند پیچ خوردگی مچ پا یا آسیب زانو، کشف شوند.
منابع:
https://orthoinfo.aaos.org/en/diseases--conditions/bone-tumor/
