از ساختمان ها گرفته تا جاده ها، پروژه های ساختمانی بسیار کمی هستند که از بتن استفاده نمی کنند. اگر با بتن کار کنید به احتمال زیاد در مورد مش فایبرگلاس و توری فلزی و تفاوتشان بدانید.
مش فایبرگلس معمولاً برای کمک به تقویت بتن استفاده میشود. بتن در حالی که میتواند نیروهای عمودی را تحمل کند، بسیار شکننده است و به همین دلیل در برابر شکستگی آسیب پذیر است. به همین دلیل است که معمولاً از مش فایبرگلاس یا میلگرد در کنار بتن برای تقویت آن و جلوگیری از شکستن آن استفاده میشود. مش فایبرگلاس یک جایگزین پیشرفته برای شبکه های سیمی سنتی یا بتن مسلح نشده است که عمدتاً در کاربردهای کف استفاده میشود.
توری فلزی روش سنتی بهبود مقاومت خمشی بتن در کاربردهای کف سازی است و در قسمتی که دال ساخته خواهد شد قرار داده شده و با اسپیسرها و بستهای سیمی در جای خود نگه داشته میشود. سپس، بتن تازه بر روی آن ریخته میشود. معمولاً با ویبراتورهای پوکر یکپارچه و فشرده میشود. مش فایبرگلاس جایگزین نسبتا جدیدی برای توری سیمی است.
توری فلزی مستعد خوردگی است زیرا معمولاً از فولاد کم کربن ساخته میشود. در برخی موارد از فولاد ضد زنگ استفاده میشود، اما با توجه به شرایط، ممکن است زنگ بزند. آرماتورهای خورده شده باعث ایجاد پوسته پوسته شدن در سازههای بتنی، تضعیف سازه و به خطر افتادن ایمنی تمام افرادی که از آن استفاده میکنند، میشود. در مقابل، مش فایبرگلاس در برابر خوردگی مقاوم هستند و در مناطقی که مستعد خوردگی هستند استفاده میشود.
مش فایبرگلاس و توری فلزی دارای طراحی یکسانی هستند. اینها قابلیتهای عملکردی مشابهی دارند. هر دو نوع آنها برای تسطیح در سطوح افقی، عمودی و حتی بالا سری مناسب هستند. و همچنین برای تقویت دیوارها یا دیوارهای بتنی ضد آب استفاده میشود.
افزیر در فیسبوک
افزیر در لینکدین