بدون شك مقاوم سازي اتصالات از مراحل پيچيده پروژه های مقاوم سازی ساختمان می باشد، چرا كه محل تلاقي تعدادي از عناصر سازه اي است و در زلزله داراي تنش بالا مي باشد. از اين رو بهتر است بجاي تقويت اتصال در برابر بارهاي جانبي از راهكارهاي تقويت سيستم باربر جانبي ساختمان مانند اضافه نمودن بادبند، ديوار برشي و … استفاده نمود. اين راهكارها منجر به كاهش لنگرهاي موجود در اتصال ميگردد. اين موضوع بخصوص در ساختمان هاي بتن مسلح قابل توصيه مي باشد.
آسیب‌های اتصالات بتنی
در بسیاری از زلزله‌ها مفصل پلاستیک در تیر و نزدیکی ستون تشکیل می‌گردد که در نتیجه ترک در تمام عمق تیر گسترش می‌یابد. گسترش خرابی تیر در نزدیکی ستون باعث گسترش تسلیم میلگرد تا داخل اتصال و کاهش طول مهاری در میلگرد تحت بارعرضی به علت لغزش میلگردهای افقی در اتصال می‌گردد. در اتصالات میانی، تیر مسلح در دو طرف ستون تحت تنش‌های مختلفی (فشاری و کششی) قرار می‌گیرد. بنابراین باید برای اتصال بهتر تیر مسلح به ستون، دقت بیشتری نمود.
همانگونه که در تصویر زیر نیز مشاهده می‌شود، خرابی اتصال منجر به خرابی کلی سازه می‌شود و این خود نشان دهنده اهمیت مقاوم سازی اتصال بتنی خصوصاً مقاوم سازی لرزه ای آنها می‌باشد.
آسیب‌های وارد بر اتصالات بتنی به شرح زیرطبقه‌بندی می‌شود:
1- گسیختگی برشی
2- کمانش میلگرد طولی ستون
3- کمانش میلگرد طولی تیر
4- وجود درز سرد (اجرایی) در محل اتصال
5- برون محوری اتصال تیر و ستون
6- کمبود میلگردهای مثبت و منفی
افزیر در فیسبوک
افزیر در لینکدین
افزیر در گوگل+
